ساعت: 16:36 منتشر شده در مورخ: 1398/11/12 شناسه خبر: 1568608 نشست خبری فیلم «سه کام حبس» با حضور عوامل و بازیگران فیلم برگزار شد. به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛  نشست خبری فیلم «سه کام حبس» به کارگردانی و نویسندگی سامان سالور با حضور کارگردان، ساسان سالور (تهیه‌کننده)، مسعود سلامی (مدیر فیلمبرداری)، مهدی ابراهیم‌زاده (صدابردار)، غزاله معتمد (طراح لباس) سحر شهامت(طراح صحنه)، محسن تنابنده، پریناز ایزدیار، متین ستوده و سمیرا حسین‌پور بازیگران فیلم و با اجرای محمود گبرلو امروز شنبه دوازدهم بهمن ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. در ابتدای نشست ساسان سالور از حضار درخواست کرد که به احترام جانباختگان حادثه سقوط هواپیمای اوکراینی یک دقیقه سکوت کنند و بایستند. در ادامه سامان سالور درباره قصه فیلم گفت: بسیاری فیلم‌ها با موضوعات اجتماعی ساخته می‌شوند و ساخت این فیلم سه سال زمان برد. تلاش ما بر این بود که جنبه دیگری از اعتیاد و ضربه‌ای که به خانواده می‌زند را به تصویر بکشیم. از نظر من فراگیری اعتیاد در جامعه موضوع مهمی است و امیدوارم این فیلم تلنگری برای این افراد باشد که زندگی خانوادگی‌شان را تباه نکنند. او همچنین درباره بازی تنابنده در این فیلم گفت: بازی تنابنده یکی از ویژگی‌های بارز فیلم بود و با ایده‌هایی که می‌داد باعث شد قصه سر و شکل بهتری بگیرد.او بازی خودش در «لامپ100» را تکرار نکرد. سالور در توضیح چرایی کمرنگ بودن نقش پلیس در فیلم توضیح داد: قصه «سه کام حبس» قصه پلیس نبود و بیشتر می‌خواستیم در تار و پود فیلمنامه پلیس نقش پررنگ‌تری داشته باشد. سالور در پاسخ به این سوال که چرا شما که به عنوان کارگردانی نو گرا شناخته می‌شوید در این فیلم روال دیگری را طی کردید، گفت: فکر نمی‌کنم استفاده از بازیگر یا قصه‌ای که جذاب باشد منافاتی با نوگرایی داشته باشد. صحنه‌های ابتدایی فیلم فرمی‌است که من دوست دارم. شرایطی برای زن قصه پیش می‌آید، زندگی‌اش به قهقهرا می‌رود و ناچار به خرده‌فروشی مواد می‌شود. سلامی (مدیر فیلمبرداری) درباره رنگ فیلم توضیح داد: کارگردان فیلم به فراخور فیلمنامه تاکید داشت که فیلم رنگ خاصی داشته باشد. سعی کردم رنگ این فیلم شبیه فیلم‌های دیگر نشود و رنگ جدیدی را ببینیم. ما لوک‌رنگی داشتیم که همیشه روی دوربین سوار بود و بر همین اساس همه چیز انجام گرفت. این رنگی که ما می‌بینیم رنگ جامعه امروز است و اگر از پنجره نگاه کنیم رنگ شهر سیاه، سفید و خاکستری است. سالور درباره انتخاب بیمارستانی که در فیلم دیدیم گفت: ما بیمارستانی می‌خواستیم که با فرم فیلم همگن باشد من چند عکس از بیمارستانی دیدم که در حال بازسازی و نزدیک به فضای فیلم بود. این را هم باید بگویم ما فضای خیلی چرک و بهم‌ریخته‌ای نسبت به واقعیت نشان ندادیم و اغراق نکردیم. سالور در پاسخ به این انتقاد که چرا هیچ امیدی در فیلم وجود ندارد، گفت: ما متهم شدیم که چرا هیچ کورسوی امیدی در فیلم نگذاشتیداما زن قصه همه تلاش خود را برای حفظ زندگی‌اش انجام داد. وقتی در پلان آخر تصویر پاک شدن خالکوبی روی دست نسیم را می‌بینیم به معنای شروع یک زندگی جدید است. سینما در تلخ‌ترین لحظات نباید کور سو را ببینید. کارگردان «سه کام حبس»، در پاسخ به این سوال که چرا برخی از صحنه‌های فیلم تکراری بود گفت: در قصه و فیلمنامه هیچ جای تعجب نیست ما به نحوی در فیلمنامه نشان دادیم آدمی مثل خانم اردهالی که زندگی نرمال دارد به واسطه فرزندش می‌تواند درگیر ماجرای اعتیاد شود.   انتهای پیام/