ساعت: 16:54 منتشر شده در مورخ: 1395/12/11 شناسه خبر: 1052341 کارگران کارخانه شکر ورامین دیگر تاب مقاومت ندارند؛ کارخانه تولید شکر ورامین که در گذشته قابلیت تولید قند هم داشته است اکنون دو سال است که تعطیل شده و دستگاه ها صرفا نگهبانی می شوند و هیچ تولیدی در کارخانه اتفاق نمی افتد. به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کار ایرانی، علیرقم گزارش مسئولان از وضعیت رو به بهبود قند و شکر اما شواهد حاکی از مسائل دیگری اعم از کمبود قند و شکر، عدم واردات کافی، گرانی و... است. این در حالی است که عضو هیات‌رئیسه کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس چندی پیش اظهار کرده بود: به دلیل واردات بی رویه، شکر داخلی به روی دست تولید کنندگان مانده است اما در واقع نظر تولید کنندگان چیز دیگری است. پس از گذشت از بازار پر نوسان قیمت شکر و کمبود این محصول اکنون خریداران شکر با افزایش قیمت این محصول مواجه هستند که این مشکل دلایل مختلفی دارد. هرچند برخی مسئولان از ثبات نسبی توزیع شکر خبر می دهند اما مشاهدات حاکی از آن است که قیمت شکر در نقاط مختلف کشور با ارقام مختلفی به فروش می رسد و یکی دیگر از معضلات بزرگ تولید کنندگان شکر همین عدم ثبات قیمت هاست. چیزی از واردات شکر نصیب ما نمی شود سید حسین میری یکی از مسئولان کارخانه شکر ورامین گفت: نبود شکر خام مشکل بزرگ کارخانه است چرا که شکر خام مواد اولیه کارخانه است و پس از تصفیه تبدیل به شکر سفید می شود. وی اظهار کرد: از سال 93 که دولت یک بار 22 هزار تنی شکر به ما داد که از این تاریخ به بعد دیگر دولت به ما شکر خام نداد و جلوی واردات را گرفت. دولت به دلیل استدلالی که دارد می گوید شکر در داخل کشور وجود دارد و کسری نداریم و به همین دلیل به هیچ کارخانه ای مجوز واردات نداده است. وی افزود: دولت قراردادهایی که با کارخانه ها می بندند قراردادهای یک طرفه است و می گوید شکر را از شما کیلویی 120 تومان میخرم در صورتی که این نرخ 5 سال پیش است و هیچ سودی ندارد. از طرف سندیکای قند و شکر پیگیری برای افزایش دستمزد صورت گرفت اما افزایش دستمزدی صورت نگرفته است. وی عنوان کرد دولت برای واردات شکر می خواهد صرفا سود واردات شکر خام به خودش برسد و دست کسی دیگر به آن نرسد.دولت اظهار می کند که در مجموعه من شکر وجود دارد در صورتی که اینطور نیست و کارخانه های تولید شکر تعطیل شده اند و به صورت لب مرز حرکت می کنند به همین دلیل میزان شکرخامی که دولت وارد می کند به همه نمی رسد. کارگران کارخانه شکر ورامین نظر دیگری دارند! یکی از کارگران با سابقه این کارخانه اذعان کرد: 25 سال کارگر کارخانه هستم اما اکنون نه بازنشسته ام می کنند و نه حقوق پرداخت می دهند. علیرقمی اینکه به کارگران اینجا سختی کار تعلق گرفته است اما باز هم نمی توانند بازنشست شوند و در حدود 500 کارگر بلا تکلیفند و حدود 200 کارگر قراردادی اخراج شدند و اکنون فقط 20 نگهبان باقی ماندند که از دستگاه ها مراقبت کنند که باید گفت حقوق این تعداد هم 4 ماه یکبار پرداخت می شود. وی اظهار کرد: انواع پیگیری ها شده است چه به صورت قانونی چه صحبت با مسئولان اما هیچ نتیجه ای نداده است و کارگران این کارخانه دیگر به ناامیدی رسیده اند. وی تصریح کرد: مقصر اصلی مدیران کارخانه هستند که ضعف مدیریت دارند و ندادن شکر از طرف دولت بهانه مدیران کارخانه است در صورتی که می توانند شکر تهیه کنند و کارخانه را سرپا نگه دارند و حقوق کارگران را بپردازند. وی ادامه داد: این کارخانه از سال 1313 تاسیس شده است و کارخانه بسیار معتبر و با سابقه ای است اما با ضعف مدیریت به این روز افتاده است. هربار کارگران بخواهند حقوق بگیرند باید اعتراض و اعتصاب کنند و لاستیک بسوزانند و با داد و فریاد حق خود را استیفا کنند. معضل قند و شکر دلایل مختلفی دارد دکتر ساسان شاه ویسی کارشناس اقتصادی اشاره می کند: عدم سازماندهی بازار از یک طرف، عدم استفاده دقیق و صحیح از ظرفیت های تولیدی و عدم برابری مازاد تولید و مازاد تقاضا و در این بین تغییرات نرخ ارز دلایلی است که بازار قند و شکر را به این وضع رسانده است. وی تصریح کرد: به طور مثال ظرف یک ماه گذشته چیزی حدود 13 الی 14 درصد تغییر نرخ ارز داشتیم که همین مساله یک چالش بسیار بزرگ می شود برای کارخانه ها و باعث می شود با واردکنندگان دچار مشکل شوند و نتوانند به توافق برسند مخصوصا اگر وارد کننده بخش خصوصی باشد که چالش خیلی بزرگتر هم می شود. اقتصاد دولتی کار دست بازار قند و شکر می دهد شاه ویسی افزود: باید اشاره کرده که اقتصاد مواد قندی و شکر ما به شدت دولتی است. اگرچه وارد کنندگان بخش خصوصی هم حضور دارند اما حضور دولت در این بخش بسیار گسترده است و این دولتی بودن اقتصاد قند و شکر باعث بخش عمده ای از ضربه های و مشکلات این بخش می شود. وی اشاره کرد: حدود 45 واحد تولیدی داریم که بخشی از اینها چغندری و بخشی نیشکری هستند و وضعیت بازار برای هرکدام از اینها متفاوت است. در سالهای 88و89 مازاد ظرفیت تولیدی داشتیم اما در بازار تقاضا چیزی حدود یک میلیون تن کمبود شکر داشتیم. علاوه بر آن چالشی هم در زمینه عیار سنجی و بهره برداری از منابع داخلی وجود دارد به طوری که به عقیده برخی برای هر شکر باید 7 کیلو چغندر داشته باشیم و نظر دیگری متفاوت از این است که به نظر می رسد فقر دانشی که ما در این حیطه داشته ایم تاثیرگذار بوده است. با تمام این توصیفات بازار پر نوسان و پر از هرج و مرج تولید شکر باعث شده است کارخانه شکر ورامین که روزگاری یکی از بزرگترین و بهترین و معتبرترین کارخانه های تولید قند وشکر بود امروز به متروکه ای بدون استفاده تبدیل شود که میلیاردها تومان دستگاه های به روز و تجهیزات در آن وجود دارد و با این همه هیچ استفاده ای از آن نمی شود. نوسانات این روزهای بازار شکر به قدری شدید است که اظهارات هیچ یک از مسئولین در رابطه با بهبود وضعیت واردات و ثبات قیمت ها، قابل باور نمی آید و باید منتظر باشیم و ببینم وضعیت این کارخانه هایی که یکی پس از دیگری تعطیل می شوند در ماه های پایانی سال به کجا می رسد. انتهای پیام/