به گزارش ایسنا، فرشاد مومنی در نشست «بودجه 97، تشدید یا کاهش فقر؟» که با حضور میدری، معاون رفاهی وزیر تعاون در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد با بیان اینکه تفاوت عملی حسن روحانی با احمدی نژاد در چیست؟ گفت: احمدی نژاد هتاکی و بی‌اعتنایی می‌کرد اما حسن روحانی احترام می‌گذارد و بی‌اعتنایی می‌کند. وی افزود: حداقل مثل دولت قبل نگران دریافت احضاریه نیستم، اما در مجموع به لحاظ عملی چه تفاوتی را شاهد بودیم؟ اینکه حرفهای خودمان را بزنیم و آنها هم حرف خودشان را بزنند و به ما توجه نکنند و بعد موقع بحران انتقاد کنند که ما سکوت کردیم که نمی‌شود، این چه طرز حکومت داری است؟ عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه احمدی نژاد از عدالت اجتماعی بد دفاع کرد و شما در این دولت با بی اعتنایی همان سرنوشت را رقم می زنید و بی اعتنایی به عدالت اجتماعی روی دیگر بد دفاع کردن است گفت: راه نجات ایران از توسعه عادلانه می‌گذرد و اگر این در مرکز توجه دولت نباشد هم خودش بدنام می‌شود و هم اوضاع کشور را نابسامان تر خواهد کرد. مومنی افزود: چرا از سال 1368 تا امروز با توجه به تمام تفاوت در سلایق روسای جمهور، چرا همه آنها به بسته سیاستی تعدیل ساختاری اینقدر اهتمام دارند؟ باید اندیشه های منحط ضد توسعه‌ای در یک اقتصاد رانتی سیاسی را برملا کنیم. رویکرد دکتر میدری در این جلسه حسابدارانه است و می‌گوید اگر مشکلی حل نشد به علت بودجه بوده است. در حالی که رویکرد سیاستی در زمینه ارزش پول ملی، تجارت خارجی، رفتارهای مالی دولت و مابقی محورها، موتور پمپاژ کننده و بسط دهنده فقر را در سال 97 از سال های پنج گانه قبلی دولت روحانی تندتر می‌کند. وی با تاکید بر اینکه باید کمک کنیم خطاهای راهبردی دوره های قبلی که مردم را به فقر گسترده دچار کرده را در مرکز توجه قرار دهیم عنوان کرد: کانون اصلی بحران، جهت گیری‌های سیاسی دولت است. هرچند افشاگری‌های بودجه بهتر از بیان نشدن است اما این متنزل‌ترین سطح سیاستگذاری است. عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه اگر حسن روحانی فریب کارشناسانی را می‌خورد که به غلط می‌گویند اگر نرخ ارز و حامل‌های انرژی را گران کنید به ازای آن فلان قدر تولید و اشتغال رشد می یابد، بر او حرجی نیست گفت: ولی از دکتر میدری انتظار است همه تجارب خسارت بار اشتغال زدایانه بسته سیاستی تعدیل ساختاری را به ایشان گوشزد کند. مومنی افزود: بر اساس بررسی هایم فشارهای مافوق طاقت بر فقرا افزوده می‌شود و باید سیاست ها را افشا کنیم نه آمار و ارقام بودجه را. آنچه وزارت کار تحت برنامه اشتغال فراگیر منتشر کرده مبتنی بر هشت خطای توهم آلود راهبردی است و با آن عنصر گوهری مبارزه با فقر و نابرابری یعنی اشتغال مولد روبه جلو نخواهد رفت. عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی  با اشاره به اینکه تعداد حاشیه نشینان شهری در حال افزایش است و اینها بازتاب سیاست های غلط است گفت:  باید نظام تصمیم گیری و متقاعد شود؛ 30سال خطا کافی است و یکبار باید جلوی راه بسته سیاستی تعدیل ساختاری ترمز کند و دلمان می‌خواست حسن روحانی این ترمز را در برنامه ششم بکشد.  در دولت احمدی نژاد بی سابقه ترین مناسبات رانتی حاکم بود که آسیب بزرگ آن تضعیف احساس ملی بود. تصور کردیم برنامه ششم باید جدی گرفته شود. متاسفانه برنامه ششم بی کیفیت ترین برنامه بعد انقلاب است. وی تاکید کرد: هیچ چیزی مهمتر از ارتقای بنیه فکری دولت روحانی نیست. برخی جناح ها فکر می‌کنند با تخریب دولت گرهی باز می‌شود اما راه این است که بنیه فکری هر دولتی که سرکار است بالا برود تا کشور رو به بهبود برود. به گزارش ایسنا، میدری، معاون رفاه اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در واکنش به اظهارات دکتر مومنی در این جلسه با بیان اینکه نمی‌شود از بیرون انتقاد کنیم و جلو نیاییم و دولت بپذیرد گفت: برخی این اخلاق را دارند که به حکومت نمی‌شود نزدیک شد و باید در دانشگاه نشست و در مطبوعات نوشت اما اینها به گوش دولتمردان نمی‌رسد. میدری ادامه داد: در جامعه‌ای که حزب ندارد و دانشگاه‌هایی که مکتب فکری ندارند، نتیجه این می‌شود که سیاستمدار سرگردان می‌شود. ما باید هزار کار مدنی انجام دهیم تا کارمان پیش برود. وی افزود: واقعا برنامه ششم بدتر از دولت های قبل بود؟ اگر می‌خواهیم کاری انجام شود باید به این سمت برویم که چه طور می‌توانیم نهادهای تولید اندیشه را تقویت کنیم. این در حالیست که مومنی در واکنش به اظهارات احمد میدری در این جلسه گفت: وقتی با مبنا صحبت نکنید اظهاراتتان متناقض می‌شود. در دوره اصلاحات خسارات اقتصادی کمتر بود زیرا رئیس جمهور کمتر سراغ شوک درمانی رفت و اندازه شوک کمتر بود و بی ثباتی کمتر شد و در نتیجه کارنامه اقتصادی بهتری ارائه کرد. عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه دستکاری قیمت حامل‌های انرژی آخرین مرحله از یک فرآیند بسترسازی و زیرساختی 47 مرحله‌ای است گفت: وقتی 46 مرحله قبل اجرا نمی‌شود قطعا زیان به بار می آید. چه کسی گفته مطلقا نباید قیمتهای کلیدی حامل ها دستکاری نشوند؟ ما می‌گوییم ابتدا باید مقدمات آن فراهم شود. مومنی افزود: وقتی شهردار همسو با این دولت می‌گوید طرز رفتار دولت در توسعه زیرساخت های حمل و نقل عمومی فرقی با دولت قبل نداشته، افزایش قیمت  بنزین به تنهایی منجر به کاهش مصرف نمی‌شود. وی با بیان اینکه دولت به ازای هر یک واحد درآمد به ازای افزایش قیمت حامل‌های انرژی کلیدی، هزینه ضمنی مصرفی‌اش حدود 3.5 برابرافزایش می‌یابد و معنایش این است که دولت از سه طریق بر گستره و عمق فقر می افزاید گفت: طریقه اول آنکه دولت خودش به سمت ورشکستگی مالی می رود. وی با بیان اینکه روحانی در انتخابات 92 و 96 اذعان کرد در دوران سرخوشی نفتی بودجه دولت خصلت رانتی پیدا کرد و تعهدات پرداختی بسیار گسترده ای در حوزه هایی اتفاق افتاد که کمکی به توسعه کشور نکرد گفت: یکی از بدیهی ترین انتظارات از وی که این اظهارات را بیان کرد این بود که بودجه منضبط تری ارائه دهد. مومنی ادامه داد: اکنون با یک نوع تسخیرشدگی دولت به نفع غیرمولدها و علیه مولدها و عامه مردم روبروییم. دولت در زمان تدوین بودجه در بخش مالیات بیشترین سهل گیری را اعمال و سخت ترین فشار را به تولیدکنندگان و عامه مردم وارد می کند. اگر دولت بخواهد موتور محرک باشد باید از سیاست‌های افزایش دهنده فشار و بی ثبات کننده اقتصاد کلان دست بردارد و اجازه دهد رونق در تولید رخ داده و درآمدش از محل مالیات را افزایش دهد. وی درباره نابرابریهای منطقه‌ای نیز گفت: در چارچوب نظریه سیستمی گفته می‌شود اگر مناطق خوب کار نکنند نظم ملی هم مختل می‌شود. نابرابری‌های منطقه‌ای در ایران مساله امنیت ملی نیز هست زیرا نابرخوردارترین مناطق ایران عمدتا مرزی هستند و آسیب پذیری نظام ملی را افزایش می دهند، بنابراین حل و فصل نابرابری منطقه‌ای مساله مرگ و زندگی برای تمامیت کشور است و باید به آن جدی فکر کنیم. انتهای پیام