به گزارش ایرنا، مرسی نخستین رئیس جمهوری منتخب و غیر نظامی مصر است که در انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 میلادی با کسب 51.73 درصد آرا پیروز شد، او بسیار سرمست از این موفقیت، سرگرم پیشبرد برنامه های خود بود و هرگز تصور نمی کرد به زودی بساط حکومتش برچیده خواهد شد، زیرا خود را مورد حمایت مردم می دانست اما این خوشی ها یک سال بیشتر دوام نیاورد و در 9 تیر 92 یعنی یک سال پس از انتخاب به عنوان رئیس جمهوری قانونی مصر، تظاهراتی در این کشور ضد او آغاز شد و شمار زیادی از مردم خواستار کناره گیری او از قدرت شدند.این تاریخ، نقطه عطفی در تاریخ معاصر مصر محسوب می شود زیرا اوضاع در این کشور به کلی تغییر یافت و تحولات آن باعث ایجاد چند دستگی نه تنها در داخل مصر بلکه در میان کشورهای منطقه شد. ** مخالفت ها با مرسی پس از 10 ماه از حکومتش آغاز شد با گذشت حدود 10 ماه از حکومت مرسی، جنبش تمرد در ماه آوریل سال 2013 تشکیل شد . شبکه «فرانس 24» آن زمان اعلام کرد ، این جنبش که در پی جمع آوری امضا از مصری ها برای کنار گذاشتن مرسی و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری زودهنگام بود ، پس از مدتی اعلام کرد 22 میلیون امضا برای برکناری مرسی جمع آوری کرده است و بالاخره خواستار برگزاری تظاهرات ضد مرسی در تاریخ 30 ژوئن شد. **مخالفت مرسی با برگزاری انتخابات زودهنگام مرسی این امضاها و درخواست برای برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری را رد کرد و این خواسته ها را بی معنا دانست ، خواستار آشتی ملی ، گفت و گوی مخالفان با دولت برای حل مشکلات و تشکیل کمیته تغییر قانون اساسی شد اما آن ها با این درخواست مخالفت کردند.«محمد البرادعی » شخصیت مشهور الجزایری پس از آن بیانیه جبهه نجات (مخالفان دولت) را قرائت کرد و گفت، مرسی درک درستی از شرایط سخت مصر و ناکامی در اداره کشور از زمان عهده داری منصب ریاست جمهوری ندارد. ** سیر تحولات در مصر از آغاز تظاهرات تا برکناری مرسی در تاریخ 30 ژوئن تظاهراتی در استان های مختلف مصر که احزاب سیاسی و جنبش های مخالف مرسی آن را سازماندهی کرده بودند ، برگزار شد.در قاهره میدان التحریر مرکز الن تجمعات بود. البته مخالفان از چند هفته قبل تاریخ این تظاهرات را مشخص کرده بودند .خواسته اصلی تظاهرات کنندگان، کناره گیری مرسی از قدرت بود در حالی که او با رای مردم رئیس جمهوری شده و یک سال بیشتر از ریاست جمهوری او نمی گذشت .در نخستین روز تظاهرات، شمار زیادی از مردم کشته یا زخمی شدند و دفاتر گروه اخوان المسلمین در بسیاری از مناطق به آتش کشیده شد .تارنمای «الوطن» مصر نوشت، درگیری ها مقابل دفتر اصلی اخوان المسلمین در منطقه «المقطم » منجر به کشته شدن 10 نفر شد و در حالی که تظاهرات ضد مرسی ادامه داشت، حامیان وی نیز در برخی مناطق اقدام به برگزار راهپیمایی برای اعلام حمایت از او تحت عنوان «مخالفت با خشونت » و «دفاع از دولت مشروع و قانونی » کردند. **مهلت 48 ساعته نیروهای مسلح به نیروهای سیاسی عصر روز اول جولای یعنی یک روز پس از آغاز تظاهرات مردم مصر ضد مرسی، فرماندهی کل نیروهای مسلح مصر بیانیه ای در خصوص تحولات مصر صادر کرد.روزنامه «الشروق مصر » نوشت، فرماندهی کل نیروهای مسلح با صدور بیانیه ای به نیروهای سیاسی در این کشور 48 ساعت مهلت داده است، مشکلات موجود را حل و فصل کنند و اگر طی این مدت 'خواسته های مردم ' محقق نشود، نیروهای مسلح نقشه راه آینده مصر را ترسیم و اعلام می کند. ** سلفی ها و حزب نور و وزیران کابینه به اخوانی ها پشت کردند نکته جالب در این میان این بود که حزب سلفی « النور » و سلفی ها از مرسی خواستند با برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری موافقت کند .اول جولای ( 10 تیر) پنج وزیر کابینه برای اعلام همبستگی با تظاهرات کنندگان استعفا کردند و «سامی عنان » مشاور امور نظامی مرسی نیز استعفا کرد.در این میان 30 عضو مجلس شورا استعفا کردند و خبرگزاری رسمی مصر نیز از استعفای «محمد کامل عمر» وزیر خارجه این کشور خبر داد .در همان شب ائتلاف ملی حمایت از مشروعیت( حکومت محمد مرسی ) در بیانیه ای مخالفت خود را با حوادث اخیر اعلام کرد و گفت ارتش قصد دارد با کودتا دولت مشروع و قانونی مصر را سرنگون کند و این ائتلاف شدیدا مخالف این کار است.پس از آن وزارت کشور مصر در بیانیه ای همبستگی کامل خود را با بیانیه نیروهای مسلح مصر اعلام کرد و گفت، به همه جریان های سیاسی به یک چشم می نگرد .ریاست جمهوری مصر ساعات نخست دوم جولای در بیانیه ای اعلام کرد برخی عبارت های موجود در بیانیه ارتش حاوی معانی و مفاهیمی است که می تواند باعث ایحاد مشکلاتی در کشور شود سوم جولای یعنی چهار روز پس از برگزاری تظاهرات و پایان مهلت نیروهای مسلح به سیاستمداران مصر، «عبدالفتاح السیسی »رئیس جمهوری کنونی مصر و وزیر دفاع آن زمان ،ساعت 21 اعلام کرد حکومت مرسی پایان بافته است و دادگاه عالی قانون اساسی اداره امور کشور را تا زمان برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری بر عهده می گیرد.آن زمان گفته شد عبدالفتاح السیسی ، محمد البرادعی ، احمد الطیب شیخ الازهر، تواضروس دوم رهبر مسیحیان مصر ، نماینده حزب سلفی نور و نماینده جنبش تمرد ، در جلسه ای مشترک خواستار پایان دادن به حکومت مرسی شده اند.مرسی پس از یک سال حکومت و در شرایطی که گمان نمی کرد به زودی از قدرت کنار زده شود و خود را رئیس جمهوری قانونی این کشور می دانست، از قدرت برکنار شد و این آغاز تحولی بزرگ در مصر بود.پس از مدت کوتاهی اخوان المسلمین به عنوان یک گروه تروریستی معرفی شد و رهبران اخوانی یا به خارج گریختند یا دستگیر و روانه زندان شدند و البته مرسی رئیس جمهوری اخوانی نیز از آن زمان تاکنون در زندان به سر می برد و اتهام های زیادی به او و از جمله جاسوسی برای کشورهای خارجی و کشتار تظاهرات کنندگان وارد شده و هنوز هم با وجود گذشت پنج سال بررسی اتهام های وارد شده به او ادامه دارد. ** 30 ژوئن از کودتای نظامی ضد دولت قانونی تا تصحیح مسیر انقلاب در حالی که طرفداران مرسی ، دولت وی را قانونی و تظاهرات ضد دولتی را توطئه ای چند جانبه تلقی می کردند و می گفتند ارتش همراه با برخی طرف های داخلی و خارجی در پی کودتای نظامی در کشور است، مخالفان مرسی این مطلب را رد کرده و می گفتند دولت جدید نتوانسته است خواسته های مردم را برآورده کند و آن ها در پی تصحیح مسیر انقلاب برای تحقق خواسته های مردم هستند. ** تاثیر حوادث 30 ژوئن بر روابط مصر با کشورهای منطقه کشورهای منطقه از همان ابتدای این تحولات، موضع گیری های متفاوتی داشتند و این باعث شد پس از سرنگونی دولت مرسی، روابط این کشورها با مصر دستخوش تغییرات بنیادین شود.برخی کشورها با بالا گرفتن درگیری ها، اعلام بی طرفی کردند و خواستار حفظ آرامش در مصر شدند؛ «باراک اوباما » رئیس جمهوری وقت آمریکا آن زمان اعلام کرد مرسی رئیس جمهوری متخب مصر است که از طریق دمکراتیک بر سر کار آمده است ، آمریکا از دموکراسی در مصر حمایت می کند اما مرسی نیز باید به مخالفان و حقوق اقلیت ها احترام بگذارد. در عین حال دو جبهه قوی مخالف و موافق مرسی تشکیل شد؛ کشورهایی مانند عربستان و امارات که از قبل با اخوانی ها مشکل داشتند، از برکناری مرسی شدیدا استقبال کردند و از سوی دیگر برخی کشورها مانند قطر و ترکیه ، این تحولات را یک کودتای نظامی تمام عیار دانسته و اعلام کردند نظامیان با سوء استفاده از شرایط موجود، اقدام به کودتای نظامی کرده و دولت قانونی مصر را برکنار کردند.این نوع موضع گیری باعث دشمنی شدید مصر با این دو کشور شده و هنوز هم با وجود گذشت پنج سال از آن زمان، روابط این کشورها با هم به حالت عادی درنیامده است و رسانه های این کشورها پیوسته به هم حمله می کنند.این روزها عبدالفتاح السیسی در ماه های نخست دور دوم ریاست جمهوری خود به سر می برد ، پیوسته اخباری مبنی بر ادامه محاکمه رهبران اخوان المسلمین در زندان به اتهام های مختلف منتشر می شود و هنوز هیچ کورسوی امیدی برای صلح و آشتی میان اخوانی ها و دولت حاکم در مصر مشاهده نمی شود، ارتش و مجلس پشت سر السیسی ایستاده اند و بعید به نظر می رسد مصر به زودی شاهد تحولات سیاسی قابل توجهی باشد هرچند سیاست های اقتصادی دولت السیسی و گرانی ها در این کشور باعث خشم مردم شده است و حامیان مرسی همچنان او را مظلوم می دانند.خاورم **2041**1049 انتهای پیام /*