گروه استان ها، قدس آنلاین_ رقیه کشاورز: موضوع اشتغال و بیکاری موضوع تازه ای نیست و عدم اشتغال و بیکاری مشکل چندین ساله کشور است که امروز جوانان با آن دست و پنجه نرم می کنند که عدم اشتغال و نبود حمایت های کافی از این قشر جامعه تأثیرات بسیاری را در کشور به همراه دارد؛ جوان امروز به بهانه نبود شغل مناسب و به اصطلاح خودمان، درست و حسابی، انگیزه وی را برای ازدواج و تشکیل زندگی از دست می دهد و بدون شک اگر تجربه هم صحبتی با این جوانان را داشته باشید، صحبت های :«کار نیست، شغلی ندارم، کی به یک مرد بی شغل و بیکار زن می دهد؟» و حرف هایی از این جنس را خواهید شنید. مشکل اشتغال شاید به نوعی دردی برای کشور ماست و جالب اینکه با وجود امکانات مناسب در کشور، یک جوان ایرانی هنوز در تاب و تاب کسب شغل مناسب و ایجاد اشتغال است؛ وعده های چندین ساله مسوولان و آمارهای ضد و نقیض آنها هم که گویا جامه عمل نپوشانده و گویا سالها باید برای تحقق این وعده ها به انتظار نشست. در گذر از استان های کشور، در شمال غربی نقشه به استانی می رسیم که آوازه اش به نام شهر شهید رجایی و مینودری نام آشناست؛ شهری که ظرفیت های بسیاری را در خود جای داده است، شهری که بخشی از صنعت، کشاورزی، صنایع دستی را در خود نهفته است، اما گویا این ظرفیت ها در نقطه کوری گم شده است. قزوین با وجود ظرفیت های یاد شده، از جمله استان هایی است که اشتغال یکی از دغدغه های مهم مردم این شهر و جوانانش محسوب می شود. بر اساس آخرین سرشماری، جمعیت استان قزوین یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر بوده که ۷۵ درصد آن را شهری و ۲۵ درصد را روستایی شامل می شود و نرخ مشارکت در این استان ۳۸.۷ درصد، بیکاری ۱۱.۱ درصد و جمیعت فعال اقتصادی نیزبالغ بر ۴۱۴ هزار نفر  اعلام شده که تعداد شاغلان ۳۶۶ هزار نفر و بیکاران ۴۸ هزار نفر است. مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان قزوین، سهم اشتغال صنعت در این استان ۳۵.۵ درصد، کشاورزی ۱۹.۶ درصد و خدمات را ۴۵ درصد عنوان کرده است که بیش از ۱۸ هزار نفر جویای کار به مراکز کاریابی مراجعه و ثبت نام کرده اند که ۴۷۳ نفر از این مراکز مشغول کار شدند. به گفته مسعود بابایی، نرخ بیکاری فارغ التحصیلان استان قزوین برابر ۱۶.۲ درصد است که در سال گذشته با اجرای طرح کارورزی تلاش شد زمینه اشتغال این گروه نیز فراهم شود. وی عنوان کرده که هدف گذاری استان در بخش اشتغال ۲۰ هزار شغل بوده که تاکنون ۱۶ هزار و ۹۴۱ شغل محقق شده که معادل ۸۴.۶۵ درصد است؛ این آمارها بخشی از وضعیت اشتغال استان قزوین بوده است که البته نارضایتی هایی نیز از سوی شاغلان بخش های مختلف وجود دارد. عدم جذب نیرو در شرکت های تولیدی توسط کاریابی ها و عدم پرداخت حقوق و دستمزد کارگران در بخش های تولیدی تلخی مشکلات را دوچندان کرده است؛ اعتراض های روزانه کارگران شرکت های تولیدی و تجمع آنها در مقابل استانداری قزوین طی سال گذشته به دلیل عدم دریافت حقوق دل انسان را به درد می آورد. جمعیت ۴۸ هزار نفر بیکار آن هم در شهر و استانی همچون با نام و آوازه ظرفیت های صنعتی و تولیدی، کشاورزی و فرهنگی اندکی تأمل انسان را برمی انگیزد؛ استانی با چنین ظرفیت های قابل توجه آمار قابل توجهی از بیکاران را شامل می شود. به راستی چه می شود که این ظرفیت ها رو به فراموش سپرده شده و بیکاری و عدم اشتغال و نبود شغل مناسب همچون دیوی کابوس شبانه جوانان شهر مینودی می شود؟ به راستی مشکل اقتصاد کشور در کجاست که جوانان این مرز و بوم در جای جای میهن از دیار مینودری گرفته تا بسیاری از شهرهای دیگر انگیزه ای برای ادامه تحصیل، تلاش و کوشش نداشته باشند؟  همین تازگی‌ها هم بود که برخی مسؤولان در مصاحبه تلویزیونی از "نبود مشکلات" سخن به میان آوردند و گفتند که در کشور اصلا مشکلی نیست و وضعیت بازار ارز در آرامش کامل است؛ یادم افتاد که اگر چنین وضعیتی بر کشور حاکم است پس بهانه به خیابان آمدن مردم در جریان اغتشاشات اخیر توسط فتنه گران چه بود که مردم را برای اعتراض به خیابان ها کشاند؟ در درد دلی با گروهی از جوانان استان قزوین متوجه شدم که اشتغال در کشور و استانمان چنان است که دیگر کمتر مردی این فرصت را پیدا می‌کند تا نزد خانواده دمی بنشیند، به همین دلیل آمار طلاق روزبه روز اضافه و اضافه‌تر می‌گردد! و الباقی قصه اشتغال در اینجاست که برخی از آقازاده های شرکت های تولیدی استان نیز دستی در رانت خواری دارند و در پرداخت حقوق کارگران و کارکنان شرکتش تعلل می کنند. کاش اندکی مسؤولان به هوش باشند و فراموش نکنند که جوانان هنوز دغدغه اشتغال و بهبود وضعیت اقتصادیشان را دارند و امید و آرزوی آن را دارند که به وعده های داده شده، عمل شود....