معضل «رجل سیاسی» را هم، با گریم حل کنید!

ما رکوردهای زیادی داریم مخصوصا از آنورش؛ مثلا در زمینه فیلتر و سانسور و پارازیت دست «اون» - رئیس جمهور کره شمالی- و درتولید علوم ژنتیکی (به ویژه پرورش ژن‌های خوب) دست «این»- رئیس جمهور کره جنوبی- را از پشت بسته‌ایم.  یکی از رکوردهای‌مان هم این است که استادیوم‌های ورزشی ما تنها استادیوم‌های مردانه طول تاریخ بشریت هستند. اما در کنار این مسئله؛ رکورد دیگری را هم ثبت کرده‌ایم و آن اینکه: استادیوم‌های ما به ظاهر مرد هستند؛ درواقع، نصف ظرفیت‌شان را بانوان تشکیل می‌دهند! اما با گریم‌های مردانه! اصولا نیاز، مادر اختراع و اکتشاف است و با در نظر گرفتن اینکه ممنوعیت ورود بانوان به استادیوم‌ها حالا حالاها ادامه داشته باشد به احتمال فراوان ما از این پس، شاهد رشد شگرفی در هنر گریم خواهیم بود؛ البته تا همین جا هم به نقطه ای رسیده ایم که بانوان ما می‌توانند «الهام چرخنده» را رنگ کرده، جای «احمدی نژاد» تحویل جامعه بدهند. این هم در پاسخ به کسانی که می گفتند: زنان ایرانی فقط قرمه سبزی‌شان خوب است در حالیکه آنها آش‌هایی می‌پزند که یک وجب روغن رویشان است! با این اوصاف وقت آن رسیده که علم «تعویض جنسیت» را تجاری‌سازی یا بهتر بگوییم سیاسی‌سازی کرد. مثلا با این روش، معظل «رجل سیاسی» را حل کرد. همه می دانیم که بعد از گذشت سال‌ها هنوز نمی‌دانیم بالاخره «رجل» مرد بوده یا زن! حال با سیبل دار کردن زن‌ها می‍‌شود با یک تیر دو نشان زد: هم زن ها را با خیال راحت(از تایید صلاحیت شدن شان در شورای نگهبان) نامزد ریاست جمهوری و روانه پاستور کرد و هم این بحران چهل ساله «رجل سیاسی» را خاک بر سر کرد. حداقل فایده اش هم این است که خانمها بخاطر حمایت از همنوعنشان نمی گذارند قیمت طلا و سکه بالا برود! در پایان امیدواریم که علم تبدیل بانوان به آقایان؛ دچار مهندسی معکوس نشود(یعنی تبدیل خانمها به آقایان) چون در این صورت به هیچ وجه نمی شود انتظار داشت که اخبار جالبی در این مورد شنیده شود! به هر حال خود ما آقایان، خوب می دانیم که چه موجوداتی نازنینی هستیم! معمولا به مردها می گویند: فرشته های روی زمین؛ فقط لحن گفتنشان فرق می کند!  هنوز فیلم تلویزیونی «مورچه داره» را از یادمان نرفته که .... بگذریم! فردا روزنامه کیهان تیتر می زند: آی هوار؛ نویسنده طنز خبرآنلاین «فیلم مورچه داره» را می بیند و یا اخبار 20:30 پیشنهاد می دهد که از این به بعد، روی موشک ها بنویسند: تقدیم به دفتر خبرآنلاین و... در پاسخ باید بگویم: به این مو قسم ؛ خطر این فیلم از «سوفیا لورن» و «جمیله» هم، کمتر است و به جز دوری آنها جای هیچگونه نگرانی نیست! اصلا به جای این حرف ها بروید و پیشنهاد ما را عملی کنید تا بالاخره توانسته باشید، یکی از دردهای مملکت را بعد عمری درمان کرده باشید... ای بابا؛ تا چقدر می‌خواهید به این مسائل حاشیه ای بچسبید آخه؟! کمی هم عمل بد نیست...