کد خبر: 7926
منتشر شده در یکشنبه, 10 ارديبهشت 1396 11:51
روزنامه بهاراولین مناظره میان کاندیداهای ریاستجمهوری با حواشی فراوانی به پایان رسید و آنچه مسلم است اینکه شهردار تهران شمشیر را برای روحانی و دولت تدبیر و امید از رو بسته و به جای ارائه برنامههای آتی به انتقاد از دولت میپردازد، آن هم باآماری که در کمتر از یک ساعت از چندین منبع تکذیب میشود....
روزنامه بهاراولین مناظره میان کاندیداهای ریاستجمهوری با حواشی فراوانی به پایان رسید و آنچه مسلم است اینکه شهردار تهران شمشیر را برای روحانی و دولت تدبیر و امید از رو بسته و به جای ارائه برنامههای آتی به انتقاد از دولت میپردازد، آن هم باآماری که در کمتر از یک ساعت از چندین منبع تکذیب میشود. عصرحاضر عصر شفافیت و حاکمیت دادههاست. همین موضوع باعث میشود که افراد کمتر بتوانند سخن نادرست به زبان بیاورند. در این دروه از مناظرهها نیز به خاطر ثبت و ضبط بودن دادهها به راحتی و در کمترین زمان کاربران شبکههای مجازی و روزنامه نگاران ادعاهای مطرح شده در مناظرهها را راستی آزمایی کردند.
سیف ادعای قالیباف را رد کرد
رئیس کل بانک مرکزی ادعای یکی از کاندیداهای ریاستجمهوری درباره بلوکه شدن وامهای بانکی در دست ۴ درصد از مردم را رد کرد. در جریان تبلیغات کاندیداهای ریاستجمهوری اخیرا محمدباقر قالیباف در یکی از اظهارات خود در مورد شرایط بانکها عنوان کرده بود که سرمایه بانکها متعلق به ۹۶ درصد مردم است، اما وامها را فقط ۴ درصد دریافت میکنند و مردم عادی برای گرفتن یک وام بیچاره میشوند. این در حالی است که ولیالله سیف تاکید کرد : ادعایی سیاسی و نادرست است که باید به طور دقیق به آن پاسخ و در موردش توضیح داده شود. وی با اشاره به مناسب بودن شرایط فعلی بانکها و موسسات مختلف بینالمللی برای ازسرگیری روابط بانکی و مالی با ایران عنوان کرد که با ظرفیتهای منحصر به فرد و بالا در امنیت خاصی که در اقتصاد ایران وجود دارد آن را به یکی از بهترین گزینههای ممکن برای سرمایهگذاران خارجی تبدیل کرده است.
درکی از بازار کار ندارد
همچنین معاون امور اقتصادی و برنامهریزی وزیر تعاون گفت: کل شاغلین امروز ایران 23 میلیون نفرند در حالی که با تصورات قالیباف باید 24 میلیون نفر فقط در صنعت پتروشیمی مشغول به کار میشدند.
به گزارش ایلنا، حجت میرزایی درباره اظهارات محمدباقر قالیباف مبنی بر ایجاد 200 هزار شغل مستقیم و 400 هزار شغل غیر مستقیم به ازای تولید یک میلیون تن محصول پتروشیمی اظهار داشت: اگر این گفته درست باشد، با توجه به 60 میلیون تن ظرفیت کنونی در صنعت پتروشیمی باید 24 میلیون نفر در این صنعت مشغول به کار میشدند بنا بر این این ارقام و وعدهها نشان میدهد که این فرد نه صنعت پتروشمی را میشناسد و نه اینکه از اشتغال چیزی میداند و هیچ درک ابتدایی از دادههای اشتغال و بازار کار نیز ندارد. میرزایی تصریح کرد:پتروشیمی جزء صنایع کم اشتغال و سرمایه بر است و به شدت نیازمند سرمایه گذاری بالاست. یعنی یک واحد یک میلیون تنی پتروشیمی نیاز به 2. 5 تا 3 میلیارد دلار (10 تا 12 میلیارد تومان) سرمایه گذاری دارد و در بهترین شرایط نیز 3 هزار فرصت شغلی ایجاد میکند. وی با اشاره به غیر واقعی بودن ارقام اعلام شده، خاطرنشان کرد: 10 تا 20 درصد حتی 30 درصد انحراف را میتوان به تفاوتهای برآوردی در دورههای زمانی مربوط دانست اما اعداد به حدی فضایی است که نشان میدهد هیچ درکی نسبت به اشتغال وجود ندارد.
او که با برجام مخالف بود!
وی با اشاره به اینکه امکان اشتغالزایی تعداد محدودی در صنعت پتروشیمی وجود دارد، گفت: حتی اگر پتروشیمی بخواهد برای همه بیکاران کشور شغل ایجاد کند با محدودیتهایی مواجه است که از جمله آنها جذب سرمایهگذاری خارجی است. جالب اینکه کسی که وعده ایجاد اشتغال بالا در این صنعت را داده جزء مخالفین اصلی برجام بوده است. این درحالی است که صنعت پتروشیمی بیش از سایر صنایع نیازمند سرمایه گذاری خارجی و فضای امن بین المللی و اعتماد خارجی است. وی بازار مناسب، تامین مالی خارجی و همچنین ظرفیت تولید خوراک را از دیگر محدودیتهای صنعت پتروشیمی برشمرد و افزود: برای ایجاد 400هزار فرصت شغلی نه یک بنگاه یک میلیون تنی بلکه 100 بنگاه یک میلیون تنی باید تاسیس کرد که با توجه به منابع موجود امکان تامین خوراک، به هیچ وجه این امکان وجود ندارد. میرزایی خاطرنشان کرد: علاوه بر موضوع جذب سرمایه گذاری خارجی و تامین خوراک نکته سوم مصرف داخلی و صادرات، است که هیچ یک از آنها زمینه جذب این میزان محصول تولیدی پتروشیمی را ندارند. در زمان دولت یازدهم در فاصله سال 94 تا 95، 650 تا 700 هزار شغل ایجاد شده است اما رقم عنوان شده در صنعت پتروشیمی شدنی نیست. این مقام مسئول یادآور شد: ایجاد 400 هزار شغل مستلزم سرمایه گذاری خارجی و بهبود فضای کسب و کار و کمک به این است که مجتمعهای موجود در کل صنایع کشور به ظرفیت واقعی برسند و به شرط اینکه فضای داخلی و جهانی مناسب باشد، میتوانیم در دوره 10 ساله نرخ بیکاری را به وضعیت مطلوب برسانیم.
چرا شعارها قابل تحقق نیست؟
دیگر کارشناس اقتصادی میگوید: «جو حاکم بر جامعه سبب شده که این روزها شاهد ارائه برنامههایی فاقد مبانی عقلانی و اجرایی از سوی کاندیداها باشیم؛ روزگاری میگفتند دروغ هر چه بزرگتر، قابل باورتر، اما امروز این مثل به «وعده هر چه بزرگتر، رأی آورتر» تغییر شکل داده است.» حسین راغفر، اظهار داشت: «سرمایهگذاری بر نقاط آسیبپذیر جامعه و فقر مردم برای کسب رای نشاندهنده از میان رفتن مرزهای اخلاق در رقابتهای انتخاباتی است.» وی افزود: «ما امروز شاهدیم که برخی از کاندیداها به جای مانور بر داشتههایشان، برنامه هایشان را براساس سرمایهگذاری بر بدبختیها و کمبودهای مردم طراحی کردهاند، در حالی که اخلاق حکم میکند، ما برنامهای برای بهترشدن زندگی مردم داشته باشیم نه اینکه با استفاده از نقطه ضعفهای جامعه درصدد کسب رای و در دست گرفتن قدرت سیاسی برآییم.» این پژوهشگر اقتصادی با تاکید بر اینکه تکیه بر فقر مردم و نیازمندی بخشهای وسیعی از جامعه به وفور در سالهای اخیر دستمایه کسب رای برای گروهی پوپولیست بوده است، ادامه داد: «این افراد تنها با طرح مسئله درصددند، توجه را به سمت خود معطوف کنند حال آنکه از صدر تا ذیل سخنانشان هیچ برنامه یا برای رفع این مشکلات به چشم نمیخورد.» او گفت: «مانور بر نداشتههای مردم خود مسئلهای عمیق در حوزه اجتماعی است و باید به شدت مورد بررسی قرار گیرد؛ کارشناسان به این مسئله حساسیت لازم و کافی را نشان دهند. در حقیقت کسانی که شعار ایجاد یک میلیون شغل در سال و حتی افزایش بیش از یک میلیون شغل در یک سال را میدهند و یارانههای نقدی را قابل افزایش میدادند، در عمق مسئله به اجراییبودن این موضوع باور ندارند و تنها همان طور که گفتم با تکیه بر جامعهای که امروز نداشتههایش دستمایه تسویه حسابهای سیاسی است، میخواهند راهی نهاد ریاست جمهوری شوند.»
دولت یازدهم از الطاف الهی بود
او ادامه داد: «من به عنوان یک کارشناس اقتصادی، با تحلیل شرایط موجود کشور و وضعیت حاکم بر اقتصاد و سیاست میدانم این شعارها قابل تحقق نیست، اما نگرانیام این است که برخی از شهروندان این وعدهها را باور کنند که در این صورت، در مدت زمانی بسیار کوتاه سرخوردهتر از آنچه هستند، خواهند شد.» وی با تایید عملکرد دولت یازدهم گفت: «زمانی ما وضعیت را با وضعیت آرمانی مقایسه میکنیم و میگوییم اوضاع بسیار نامناسب است اما زمانی با تکیه بر واقعیات جامعه و شرایط موجود کشور در سال 1392، وضعیت را مورد بررسی قرار میدهیم و در این صورت میبینیم دولت یازدهم عملکرد قابل دفاعی داشته است.» این کارشناس که خود را منتقد میداند، گفت: «معتقدم روی کار آمدن دولت یازدهم از الطاف الهی بود چرا که مسیری که در دولت قبل طی شد، اگر تداوم داشت ما را به رویارویی نظامی و دخالت بیگانگان یا آشوبهای داخلی و فضای نامساعد اجتماعی میرساند، اما دولت یازدهم با کمترین هزینه و با فعال کردن دیپلماسی توانست موقعیت ایران را هم در داخل و هم در فضای بینالمللی بهبود دهد.»
خرید و فروش شعارهای پوپولیستی
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران هم ضمن بررسی شعارهای اقتصادی نامزدهای ریاست جمهوری عنوان کرد که باید برای مردم تبیین کرد که رسیدن به جامعه مطلوب با شعارهای پوپولیستی و پرداخت پول بابت آنها امکانپذیر نیست بلکه با کار سخت و پرداخت مالیات محقق میشود. مجیدرضا حریری درباره برخی شعارهایی که در روزهای اخیر از سوی کاندیداهای ریاست جمهوری از جمله سه برابر کردن یارانه سه دهک پایین جامعه، ایجاد پنج میلیون شغل طی چهار سال و. . . . گفت: ابتدا باید دید چرا شعارهای این چنینی در جامعه خریدار دارد. به جای اینکه بخواهیم گوینده این شعارها را نقد کنیم باید جامعه را نقد کرد که چرا چنین شعارهایی خریدار دارد، چون اگر استقبالی برای این شعارها وجود نداشت اصلا چنین شعارهایی عرضه نمیشد. وی ادامه داد: اینکه تقاضای شعارهای پوپولیستی در جامعه وجود دارد بیشتر باید بررسی شود، چون تا زمانی که تقاضا برای این شعارها وجود دارد عرضهکنندگان آن میتوانند هر کدام با یک ادبیات این شعارها را به مردم ارائه دهند. وظیفه قشر فرهیخته جامعه اعم از روزنامــــه نـگارها و اقتصاددانها این است که به مردم توضیح دهند که رسیدن به مدینه فاضله جز با کار و سختی امکانپذیر نیست و این اینکه ما جایی بنشنیم و یک نفر پولی به ما بدهد نمیتواند روش مطلوب زندگیکردن باشد. این باید برای مردم توضیح داده شود.
وی اضافه کرد:حتما ایجاد اشتغال لازم است اما نه با پول دادن مستقیم به مردم بلکه با مناسب کردن فضای کسب و کار باید این کار تحقق پیدا کند. باید به مردم توضیح داده شود که ما برای ایجاد شغل و رشد هشت درصدی نیاز به سرمایه داریم. باید توضیح داده شود که سرمایهها و پساندازهای داخلی ما چقدر است و حداکثر چقدر میتواند باعث رشد و اشتغال شود، همه این موارد عدد و رقم و فرمولهای مشخص اقتصادی دارد.