جهان نيوز - دکتر محمد لطفی زاده: اخیراً فیلم سینمایی (آس و پاس) در شبکه خانگی توزیع شده است. به این بهانه نکات زیر در نقد محتوایی این فیلم تقدیم می‌شود. نام فیلم : آس و پاس / اثری از : آرش معیریان بازیگران : محمدرضا هدایتی، سحر قریشی، مهران غفوریان، محمدرضا شریفی نیا، حسام نواب صفوی، بهاره رهنما، لیلا بلوکات خلاصه داستان : حسن آس و پاس در پی وصول طلب پدر مرحومش به فضایی فانتزی وارد و عاشق دختر شیخ سعودی می‌شود... 7 نکته در حاشیه این فیلم :  1 - نگاهی به نام تهیه‌کنندگان فیلم داشته باشید. نام "محمدحسین فرح‌بخش" در چنین فیلم‌هایی وجه مشترک است. متأسفانه اکثر فیلم‌های ایشان "سرشار از تبلیغ مظاهر حرام" بوده است. طنز تلخ اینجاست که وی در مصاحبه‌های مختلف، خود را فردی آشنا به دین اسلام و مقیّد به آن معرفی نموده و فیلم‌های خود را با توجیه (مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داشتن) مورد تأیید نظام جمهوری اسلامی ایران می‌داند! 2 - در این فیلم (رقص) مکرّر به نمایش در می‌آید و فضای فیلم‌فارسی قبل انقلاب تداعی می‌شود. هم باید از وزارت ارشاد پرسید چطور مجوز به نمایش این حرَام داده و هم باید از آقایی که خود را مقیّد به حلال و حرام می‌داند سؤال کرد که چرا در صدد ترویج رقص در اینگونه فیلم‌ها است؟ 3 - فیلم سرشار از ترانه‌های آن‌سوی آب و مناسب مجالس لهو و لعب و در نگاه اسلام، حرام است. سؤال قبل باز هم اینجا باید تکرار شود! 4 - یکی از کارهای مُهم آقای فرح‌بخش این است که معمولاً بازیگران زن فیلم را مُجاب می‌کند که موهای خود را نمایش ندهند (و از کلاه گیس استفاده کنند!) و از سویی دیگر با آرایش بسیار تند این اقدام را به خوبی تکمیل می‌کند! ابزار قرار دادن زن با آرایش شاید از نظر ایشان هُنر باشد! 5 - سکانس پایانی فیلم، هرچه در جامعه امروز درباره نحوه آشنایی و ازدواج جوانان در مراکز مشاوره تلاش شده را به باد می‌دهد و عشق‌های "آبکی" و "تصادفی" را به راحتی ترویج نموده و تحویل می‌دهد. رسالت هُنر پدیده‌ای است که از محتوای مصاحبه‌های آقای فرح‌بخش برمی‌آید چندان به آن معتقد نیست! 6 - فیلم با زیرکی به فضای فانتزی می‌رود و هرآنچه در فضای واقعی از روابط نامحرم قابل تأمل است را به فراموشی می‌سپُرَد و طبیعی است در این فضا اختلاط زن و مرد نامحرم با هم مطرح نمی‌شود! نمونه این فضا که بارها در فیلم دیده شد سکانس بیرون رفتن حسن با فریبا است. 7 - با انتخاب شخصیت منفی (شیخ سعودی) و (آل سقوط) لقب دادن وی، از فضای موجود علیه دولت عربستان سعودی استفاده شده لیکن (هدف، وسیله را توجیه نمی‌کند) و این، نمایش و ترویج (امور حَرام) را مُوجّه نمی‌سازد.