مگو که دست کوته­ ­و­ ­خرماست به نخیـل

مگو که دست کوته­ ­و­ ­خرماست به نخیـل وبلاگ > فدایی، غلامرضا - به مناسبت حلول ماه شعبان در تاریخ هشتم اردیبهشت 1396و اول ماه شعبان سروده شد ماه شعبان رسید ماه معَظــــّـم که ماه شعبــان است بیا به سوی خدا بین که فصل غفران استبیا بچش تو ز لذّات معنــــــــوی در ماهببین چه جاذبه در ذکر ربّ سبحـان استبیا رفیق ببین خوانِ لطف گســـترده استخداست او که هوادار اهل ایمــــان استخدای بس­که ببخشد گنــــــــاه مردم را نگر که عفو خدائی برون ز میـــزان استمگو که دست کوته­ ­و­ ­خرما است به نخیـلکه یأس آیة تزویر و رنگ شیطــان استبیا بخوان تو مناجاتِ ماهِ حق شعبــــــان در آن وعدة وصل و حدیث قربـان استببین مقـــدمة ماه صوم در رمضـــــــان که مومنش به سـرِ سفره ویژه­مهمان استبیا فرست درودی به احمـــــــد و آلشکه آن درودِِ پیاپی پیــــام قـــرآن استمبــــــاد باز بایستی و یا جــــلو برویملازمت به امامان یگانه فرمــــان استصفا و خلقِ حَسَن­حاصل عبـادت توست همان­صفات که­مخصوص روزه­داران استاگر که قدر ندانی تو ماه شعبـــــــان را خسارت­است عزیزم نگرچه فقدان است!اگر خطا کنی و قدر خویش نشنــــاسیبدان خدا و امر خدا دائما به­حُسبان استدر این ماه مبـــــارک تولدی چند است ولادت پسر و یار و اصل خوبــان استبه روز سیّم این ماه پس حسیـــــن آمد دو باره در سیمش عزم رفع عدوان استیکی تولد او هست و قصة فطــــــرس دگر شروع عزیمت به نفی طغیــان استبه روز نیمه شعبان تولد مهـــــدی استکه او سَروَرِ آحاد انس و هم جـان است«رضا» ماه رجب رفت و هر که در شعبان اگر که خویش نسازد یقین پشیمان است