به گزارش ایرنا، دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا که پس از تصدی این پست بارها به اشکال مختلف در مسیراجرای توافق هسته ای برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) سنگ اندازی کرده بود، سرانجام 18 اردیبهشت خروج کشورش از این توافق بین المللی را اعلام کرد تا تحریم های یکجانبه این کشور که در 2 سال و نیم گذشته تعلیق شده بود، بار دیگر در دو بازه زمانی 90 و 180 روزه اجرا شود.حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی رییس جمهوری در ضیافت افطار با جمعی از استادان و فعالان اقتصادی با اشاره به احتمال بازگشت تحریم ها به کشور گفت: باید همه دست به دست هم بدهیم و با هم مشارکت و همکاری داشته باشیم، تحریم می‌تواند به نفع ما باشد و اگر از هم فاصله بگیریم، تحریم‌ها می‌توانند به ضرر ما تمام شوند.در این ارتباط «ساسان شاه ویسی» کارشناس اقتصادی در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا گفت: ما در مواجهه با یک تهدید بزرگ هستیم و یکی از مهمترین محورهای تقابل با این تهدید، همگرایی است. وی اظهار داشت: ذینفعان اقتصادی باید با یک نگاه یکپارچه، هم افزا، منسجم و اصولی ظرفیت های خود را به اشتراک بگذارند و هر کدام براساس قابلیت ها و استعدادی که دارند، ظرفیت سازی و فرصت سازی کنند؛ نقاط ضعف خود را بپوشانند و در عین حال از فرصت های موجود حداکثر بهره برداری کنند. شاه ویسی با بیان اینکه اتحاد یک رویکرد موثر، پویا و هدفمند است، گفت: نه فقط باید بخش خصوصی، تعاونی، صنعتگران و تجار باهم متحد شوند بلکه باید گفتمانی به وجود بیاید تا همه ذینفعان اقتصادی متوجه نقش و جایگاه خود باشند و اعتماد متقابل بین دولت و بخش های خصوصی به وجود بیاید. وی تصریح کرد: مهمترین مولفه قدرت و توانایی ملی این است که این توانایی را به مردم، بخش خصوصی، تعاونی و اصناف انتقال دهیم تا سهامداران بورس و کسانی که سهم بزرگی در اقتصاد ملی برعهده دارند، در این تعامل حضور گسترده داشته باشند.این کارشناس اقتصادی اظهارداشت: بارها در سیاست های کلی و دیدگاه های سیاستمداران ارشد گفتمان مشترک مطرح شده اما متاسفانه شاهد هستیم که از آن غفلت می شود بنابراین باید برای توسعه اقتصاد ملی باید اشتراک گذاری ظرفیت ها، تعامل و همکاری داشته باشیم. شاه ویسی همچنین درباره برونگرایی اقتصاد که از ارکان اقتصاد مقاومتی به شمار می رود، گفت: بسیاری از کشورها به دنبال این هستند که اقتصاد خود را در عرصه بین الملل گسترش و اثرگذاری مولفه های قدرت ملی را در حوزه اقتصاد تقویت کنند اما این تمام اتفاق نیست. وی توضیح داد: بارها گفته شده که ایران باید به سازمان تجارت جهانی (WTO) ملحق شود اما پرسش این است که این الحاقیه چه قابلیت ها و منافعی برای ما دارد و چه ظرفیت هایی را برای ما ساقط می کند و آیا ما اصلا در این حد هستیم که بخواهیم در این عرصه وارد شویم؟ این کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه اقتصاد ایران هنوز تک محصولی و وابسته به نفت است، گفت: هرچند در 15 سال گذشته صادرات غیرنفتی کشور افزایش یافت اما سهم عمده آن مربوط به خام فروشی کالاهایی چون مواد معدنی و پتروشیمی است.شاه ویسی اظهار داشت: باید از خود بپرسیم که ورود ما به بازار بین الملل چه مقدار مبتنی بر فناوری و ارزش افزوده و به عنوان بازارسازهای اثرگذار و تولیدکنندگان اثرگذار در اقتصاد بین الملل است.این کارشناس اقتصادی یادآور شد: بسیاری از اقتصادهای نوپدید که سهم بزرگی در تاثیرات مثبت نرخ رشد آتی و تولید ثروت داشتند، پروسه ای را برای الحاق به تجارت بین الملل طی کردند و در وهله اول اراده ملی، ظرفیت های ملی و زیرساخت های خود را ارتقا دادند. وی اذعان داشت: بخش بزرگی از صنعتگران کشور سنتی یا نیمه سنتی هستند و کارکرد پذیری فناوری نوین در اقتصاد ملی به خصوص در حوزه صنعتی قابلیت پیدا نکرده است. شاه ویسی با بیان اینکه در یکصد سال گذشته تمام سرمایه گذاری های را از نفت گرفته و در این حوزه استفاده کردیم، گفت: هنوز وامدار بسیار بزرگی به سرمایه گذاری های دانشی، مالی و اقتصادی در حوزه نفت هستیم و این موضوع بیانگر این است که دیدگاه های ما نسبت به سهم پذیری و اقتصاد بین الملل دچار چالش است. وی تاکید کرد: در کنار برونگرایی و ارتباط با جهان باید به درونزا کردن اقتصاد نیز توجه کنیم که ظرفیت ها و زیرساخت ها برای یک مطالبه و رقابت پر قدرت همچنین ایجاد انگیزه برای ارزش افزوده بیشتر فراهم کند. اقتصام**9132*2025 انتهای پیام /*