خراسان/ در هیاهوی عالم موسیقی، کسی صدایش را نمی‌شنید تا این که از آبیِ کاشی‌های حوضی خواند که بستر و بطن عاشقانه‌های «ماه و ماهی» بودند و همان شد سکوی پرتاب او به جمع نامداران موسیقی ایران. «حجت اشرف‌زاده» هنرمند جوان خراسانی، در این سال‌ها مسیر پُرفراز و فرودی را پیموده تا صدای پخته و دلنشین اش به چاشنی اشعار اصیل ایرانی، گوش‌ها را خوش نوازش دهند. او یکی از خوانندگانی‌ است که تلاش کرده در آثارش موسیقی سنتی و سبک‌های نو را در کنار هم بنشاند و نتیجه هم اغلب به دل مخاطبانش نشسته است. این هنرمند به تازگی در صفحه اینستاگرامش اعلام کرد که موفق به دریافت مدرک دکترای آواز ایران شده است. او این روزها سرگرم تجارب جدید در این عرصه است و تلاش می‌کند تا آثاری برجسته‌تر را روانه بازار کند. سراغی گرفتیم از او و از دیروز و امروز گفتیم و شنیدیم: یک جای کار ایراد داشت حجت اشرف‌زاده بزرگ شده نیشابور است، از پدری متولد مشهد و مادری متولد بیرجند. اگرچه در دانشگاه مهندسی نرم‌افزار خوانده، اما پس از گذر از فراز و فرودهای فراوان، راهش را به عالم موسیقی پیدا کرده است. این هنرمند ابتدا آواز را نزد پدر آموخته و در محضر استادان بزرگ این حوزه در ایران شاگردی کرده و با فنون این عرصه آشنا شده است. او علاقه خاصی به موسیقی سنتی دارد و آن را برگرفته از موسیقی فولکلور و محلی ایرانی می داند موسیقی سنتی بخش هایی از موسیقی محلی ایران است که توسط استادان دسته بندی شده است. در بسیاری موارد، موسیقی سنتی ما برگرفته از مقام های موسیقی محلی است. از این منظر دارای ارزش و ریشه‌ای عمیق است که باید قدر دانسته شود.» از او می‌پرسیم چرا به رغم حوزه‌های جوان‌پسند در عرصه موسیقی، اتکای خود را در گام های نخست بر حوزه سنتی قرار داده بود، در پاسخ از دغدغه‌ای مهم می‌گوید: بعضی از استادان برجسته موسیقی سنتی ایران به پرورش نسل جدید و حمایت از آن‌ها توجه زیادی ندارند که این مسئله کار را برای خواننده موسیقی اصیل سخت می کند. ضمن این که سایه استادان بزرگی همچون شجریان کار را برای تازه‌نفس‌های این میدان صدچندان سخت می‌کند چرا که کار هر خواننده ای با صدای ایشان محک زده می شود اما به رغم همه این دشواری‌ها، این حوزه ارزش توجه و پرداختن داشته و دارد. او تلاش کرده نظر به محدودیت‌های موجود، نگاهی تلفیقی به موسیقی داشته باشد و مخاطبان جوان‌تر را که با سبک‌ پاپ مأنوسند، به جرگه مخاطبان خود بیفزاید. خودش در این باره توضیح می‌دهد: تهیه کنندگان علاقه زیادی به حمایت از خوانندگان جوان در عرصه موسیقی سنتی ندارند و بسیار کم پیش می آید که از قطعه یا آلبومی در این عرصه حمایت کنند اما در سبک پاپ این چرخش و حرکت سریع تر انجام می شود. من هم تا ۳۰ سالگی و به قول خودمان میانه عمر موسیقایی، در حوزه سنتی تلاش کردم اما وقتی دیدم که زمانم در حال از دست رفتن است و حتی به رغم آن که تلاش‌هایم مورد توجه و رضایت استادان بود هیچ حمایتی دریافت نمی‌کردم، وارد این عرصه جدید شدم. اشرف زاده تعریف می‌کند که در سال ۱۳۸۹ وقتی آلبوم «شرح پریشانی» را با آهنگ سازی میدیا فرج نژاد و اشعاری از حافظ، مولانا و شاعران معاصر تهیه و به عنوان آلبوم منتشر شده برای جشن خانه موسیقی ارسال کرد؛ حتی از او و همکارانش دعوت نشد تا در این مراسم حضور داشته باشند! این خواننده اذعان می‌کند: وقتی خانه موسیقی وجود شما را به عنوان یک خواننده و آهنگ ساز به رسمیت نمی‌شناسد و جدی نمی‌گیرد،یعنی یک جای کار لنگ است و حتما بخشی از این چرخه ایراد دارد.» او زمانی برای از دست دادن ندارد تا این چرخه خود را اصلاح کند پس تصمیم می گیرد تا با تغییر رویکرد و اتخاذ رویکردی نو، صدای خودش را به مخاطب برساند. غزلی از یک دوست این تغییر اولین گام در مسیر تولید آلبومی می‌شود که به عنوان «ماه و ماهی» می شناسیم. اشرف‌زاده در مسیر تولید این آلبوم بیش از دو سال زمان صرف و غزل های زیادی را بررسی می‌کند اما به این نتیجه می رسد که از غزل های همشهری خودش «علیرضا بدیع» که باهم رفاقتی دیرینه دارند، استفاده کند. او غزل های بدیع را به‌روز و ماندگار توصیف می‌کند و می‌گوید: او شاعری است که توانایی خاصی در خلق ابیات ناب دارد. پس کار روی این غزل ها آغاز می شود و در میانه راه نیز با حضور امیر و آرش بیات و انجام یک کار گروهی، آلبوم «ماه و ماهی» به تولید می رسد. کاری که نام این گروه و به ویژه حجت اشرف‌زاده را بر سر زبان‌ها می‌اندازد. اشرف زاده یکی از دلایل موفقیت آلبوم «ماه و ماهی» را راهنمایی های استاد مرحوم پرویز مشکاتیان می داند و می‌گوید: وی تاکید داشت که مطالعه روی ادبیات باعث ایجاد فضاهای جدید برای خواننده خواهد شد. البته ترکیب موسیقی‌های مختلف در این آلبوم هم در توفیق آن بی تاثیر نبود. با این حال او اعتقاد دارد که «متن شعر» نقطه عطف اولیه این آلبوم بوده است؛« با این تجربه توانستیم به یک زنگ جدید دست پیدا و آن را به یک اتفاق نو تبدیل کنیم. خوشبختانه مردم هم کار را پسندیدند. باور دارم نگاه نو در هر حوزه‌ای اگر با تفکر و تعمق همراه باشد، نتیجه‌اش خوب خواهد بود.» نگرانی ندارم کارهای بعدی‌ام با ماه و ماهی مقایسه شود این خواننده بعد از تجربه موفق اولش، حالا در آثار جدیدش به متن ترانه و شعر توجه زیادی دارد و در این خصوص می‌گوید: در حقیقت مردم قطعات موفق موسیقی را نه به نام اثر یا حتی ملودی آن، بلکه با مطلع شعرش به یاد می آورند و زمزمه می کنند و اگر در آثار تولیدی اعم از پاپ یا سنتی، روی این موضوع سرمایه گذاری شود، ماندگاری کار تضمین خواهد شد. این خواننده جوان اذعان می‌کند که در این سال‌ها نگران مقایسه شدن کارهای جدیدش با اثر موفق او یعنی «ماه و ماهی» نبوده و توضیح می‌دهد: نگرانی محصول یک بارگی است، نه تعقل و برنامه ریزی و اگر خدا بخواهد و این صدا برایم بماند، کارهای جدیدی تولید خواهم کرد که از جنبه های مختلف بهتر و جدیدتر باشد. باور دارم با صرف زمان مناسب، حوصله و صبر و صد البته با چاشنی اندیشه‌ای ریشه‌دار، می‌توان موفقیت‌ها را تکرار کرد. ده سال دیگر در چنین روزی اشرف زاده مسیر دیگری جز موسیقی برای خودش متصور نیست و تاکید دارد: اگر به ۱۰ سال پیش برگردم و قرار بر انتخاب دوباره مسیر حرفه‌ای‌ام باشد، باز هم همین راه را خواهم آمد. البته احتمالا با قدم‌هایی دقیق‌تر و همتی مضاعف‌تر. وی ادامه می‌دهد: حسرتی بابت آن چه گذشت ندارم اما برای ۱۰ سال آینده هزاران راه را پیش روی خودم می بینم که با ایمان، قدرت و عشق در آن‌ها گام خواهم گذاشت. آرزوی تولید سالانه یک اثر برای امام رئوف این هنرمند جوان که آثاری برجسته را تقدیم ساحت امام رضا(ع)کرده است، آرزو دارد که بتواند هر سال کاری را از روی ارادت قلبی خود تقدیم ایشان کند و می‌گوید: فکر می‌کنم این آرزوی قلبی همه هنرمندان است.