شانزدهمین دوره جایزه كتاب سال شهید حبیب غنی‌پور دوشنبه شب مصادف با شب سی‌امین سالگرد شهادت شهید غنی‌پور در مسجد جوادالائمه(ع) تهران و با حضور قابل توجه مردم و اهالی قلم برگزار شد. به گزارش سرویس فرهنگی جام نیـوز به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، در ابتدای این مراسم، ناصر نادری از داوران این جشنواره كه اجرای مراسم را نیز برعهده داشت، در سخنانی با بیان اینكه این جایزه را می‌توان نماد یك حركت متعهدانه مردمی به شمار آورد اظهار كرد: خوشحالیم نام شهید غنی‌پور در جریان فرهنگی كشور ما جاری است و ادبیات داستانی ما نمادی چون او را به دست آورده كه می‌تواند مظهر ادبیات اخلاقی و انسانی باشد و البته امیدواریم كه نویسندگان بیدار ما پرچمدار آن باقی بمانند.   در ادامه و به منظور تجلیل از هادی علی‌اكبری، بنیان‌گذار كتابخانه مسجد جوادالائمه(ع)، فیلمی كوتاه از خاطرات او در شكل‌دادن به این كتابخانه پخش شد و پس از آن محمد تخت‌كشیان به منظور تجلیل از علی‌‌اكبری به سخنرانی پرداخت.   وی با اشاره به خاطره آشنایی خود با هادی علی‌اكبری در سال ۵۲ گفت: اولین كتابی كه هادی به من برای مطالعه داد كتابی از صمد بهرنگی بود. آن را در زیر پیراهنش مخفی كرده بود و در جریان ملاقاتی كه با سعید فلاح‌پور داشتیم آن را مخفیانه برای مطالعه به من داد.   وی ادامه داد: من هادی را معجزه دوران جوانی‌ام می‌دانم؛ چون نگرش و باورها و افكارم را تغییر داد و متحولم كرد. كتابخانه‌ای كه او در مسجد تاسیس كرد ابتدا یك قفسه كوچك دو سه متری بود تا اینكه یك سال بعد به طبقه دوم مسجد رفت و مستقل شد.   تخت‌كشیان افزود: هادی همه ما را به خدا دعوت می‌كرد نه به خودش. مردم‌دار بود و با كسی سر جنگ نداشت الا با نفسش. ما از بودن در كنارش یاد گرفتیم كه هم شاگردی كنیم و هم معلمی. یاد گرفتیم كه هر كسی در هر سنی می‌تواند معلم ما باشد.   در ادامه و برای تجلیل از حاج حسین معینی از بنیان‌گذاران و خادمان مسجد نیز از علی سلطان‌محمدی از عكاسان خبری پیش‌كسوت حاضر در مجلس برای دقایقی به صحبت پرداخت.   وی در ادامه به ذكر خاطره‌ای از فرزند شهید حسین معینی پرداخت و گفت: شهید عباس معینی ظهر عاشورای سال ۵۹ به شهادت رسید و قرار بود برای نخستین‌بار مسجد ما میزبان تشییع پیكر یک شهید شود. پدر او هم در مراسم بود و بی‌قراری خاصی در فضا موج می‌زد. نمی‌دانم چرا حضور پیكر به تاخیر افتاد اما وقت اذان شد و مرحوم حاج‌آقای مطلبی نماز را برپا كرد. در میانه نماز بود كه پیكر هم رسید. غوغایی شد و شوری به پا شد. حاج حسین اما آرام مردم را به آرامش دعوت كرد و گفت این ها امانت‌های خداوند هستند و به نزدش باز می‌گردند.   سخنران دیگر این مراسم مصطفی خرامان از نویسندگان كشور بود كه به موضوع تالیف و ترجمه اشاره كرد و گفت: اگر جشنواره شهید غنی‌پور به مسئله ترجمه توجهی ندارد به خاطر بی‌اهمیت بودن كار ترجمه نیست اما ما به عنوان یك ان‌جی اوی مسجدی، معتقدیم كه حركتمان باید بر این مسیر باشد كه به سراغ ترجمه نرویم.   وی افزود: همه می‌دانند اهمیت ادبیات در چیست. ادبیات ابزار گفتن حقیقت است از راه بازی با زبان. ادبیات به ما امكان می‌دهد با آدم‌هایی ارتباط برقرار كنیم كه نمی‌بینیمشان. لذا تالیف است كه حقیقت جامعه ما را بازگو می‌كند و اگر به آن اهمیت ندهیم مشخص نیست كه وضعیت ما به كدام سو می‌رود.   خرامان افزود: قبول دارم كه وضعیت تالیف با ترجمه قابل مقایسه نیست؛ به ویژه اینكه ترجمه‌ها از میان برترین آثار تالیفی غرب انتخاب می‌شود و برخی می‌خواهند آن را با همه تالیفات داخلی مقایسه كنند. از سوی دیگر موجب تاسف ما نیز هست كه ناشران ما برای ترجمه با همدیگر وارد مسابقه شده‌اند و به تالیف اهمیت زیادی نمی‌دهند. به همین خاطر بر این باوریم كه باید برای حمایت از تالیف یك متولی در كشور تعریف كرد كه امیدوارم این جشنواره این نقش را ایفا كند.   در پایان این مراسم، محمد ناصری دبیر این جایزه نیز دقایقی كوتاه برای تشكر از حاضران به پشت تریبون آمد و در نهایت نیز جوایز آثار برگزیده در اختیار صاحبان آن قرار گرفت.   بر اساس این گزارش در بخش كتاب كودك، «ل – بازیگوش» نوشته محمدرضا شمس به‌عنوان اثر شایسته تقدیر معرفی شد.   در بخش رمان نوجوان نیز كتاب «گربه گور به قیر شده» نوشته علیرضا متولی به عنوان اثر شایسته تقدیر و رمان «غریبه و دریا» اثر جماالدین اكرمی به عنوان كتاب سال معرفی شد.   در بخش رمان با موضوع انقلاب اسلامی و دفاع مقدس اثر «برج قحطی» نوشته هادی حكیمیان شایسته تقدیر و رمان «لم یزرع» نوشته محمدرضا بایرامی به‌عنوان كتاب سال معرفی شد.   در بخش رمان آزاد نیز كتاب «بركت» اثر ابراهیم اكبری دیزگاه شایسته تقدیر و رمان «كافه خیابان گوته» اثر حمیدرضا شاه‌آبادی به عنوان كتاب سال معرفی شد./ خبرگزاری دانشجو 115