ملیله کاری، از رشته‌های ظریف صنایع دستی است که در ساخت آن از طلا، نقره و مس که به صورت مفتول‌های باریک درآمده استفاده می‌شود. به گزارش خبرنگار مهر در هنر ملیله کاری از طلا، نقره و مس که به صورت مفتول‌های باریکی درآمده‌اند، استفاده می‌شود. برای تهیه این مفتول و ساخت آثار ملیله، باید طلا، نقره و مس را از دستگاه نورد حدیده عبور داد. بعد از آماده شدن نوار مفتولی، نوبت به ساخت ملیله می‌رسد. در این مرحله ابتدا صفحه فلزی مستطیل شکلی را که از جنس متضاد با مفتول است انتخاب و یک سطح آن را کاملا موم اندود می کنند. طوری که لایه ای به ضخامت ۳ تا ۴ میلیمتر از موم روی صفحه را بپوشاند سپس قالبی را که به شکل محصول مورد نظر بریده شده روی صفحه مسی قرار می‌دهند، بعد نواری را که دارای پهنایی بیش از نوار ملیله است از اطراف قالب می گذارنند تا شکل قالب را به خود گرفته و درون موم قرار گیرد. سپس به وسیله دیواره های بعدی طرح کلی را تقسیم بندی کرده و میانه سطوح را با نقوش ملیله که قبلا به وسیله دست و ابزاری ظریف با نوار ملیله ساخته شده پر می‌کنند و در آخرین مرحله به وسیله مفتول های فولادی بسیار ظریف، نقش ها را به یکدیگر می بندند تا اشکال ساخته شده به هم نخورد و سپس به وسیله ذوب کردن موم، اسکلت ملیله را از صفحه زیرین جدا می کنند. پس از آن عمل آتش کاری انجام و کلیه قطعات ملیله به وسیله گرده لحیم به یکدیگر متصل می‌شود. سیم های فولای را بریده و جدا می سازند و محصول را که تقریبا کار ساختش به پایان رسیده در طشتکی که حاوی محلول رقیق اسید سولفوریک است قرار می‌دهند و یا در داخل ظرف محتوی «راغاب» (محلول زاج سفید و آبی) می جوشانند تا اضافات و لکه‌های نقره از بین برود و در پایان به کمک برس سیمی ظریفی، ملیله ساخته شده را پاک می کنند و ناهمواری های احتمالی آن را به وسیله سوهان های ظریف و سمباده از بین برده و آن را پرداخت می کنند. نوع دیگری از ملیله، محصولاتی است که به وسیله خم کردن و لحیم دادن صفحات ملیله ساخته می شود و شیوه تولید چنان است که ابتدا از ملیله صفحاتی به اندازه‌های مورد نظر تهیه می‌کنند و سپس به کمک آنها محصولاتی چون گیره استکان و لیوان، قندان، گلاب پاش، قاب عکس، گل سفید، قاشق چای خوری و... می‌سازند به وسیله نقره ای با عیار پایین‌تر دسته و پایه آن را ساخته و روی کار سوار می کنند. نقوش رایج در ملیله سازی اکثرا ذهنی و ملهم از نگاره های قدیمی و سنتی ایران است و از آنجا که این هنر شاخه ای از فلزکاری است، می توان مسیر حرکت آن را در بطن فلزکاری منطقه جست و جو کرد. ملیله کاری از جمله هنرهای بسیار ظریف است که در زنجان و اردبیل و بروجرد رواج دارد.