مزیت تولید پلاستیک در ایران خوراک گاز ارزان است که آن هم در اختیار پتروشیمی‌ها قرار گرفته است. قرار بود که پتروشیمی‌ها خوراک پلیمری را با قیمت مناسب در اختیار صنایع تکمیلی قرار دهند، اما این اتفاق نه تنها هیچ گاه رخ نداد بلکه پلیمر را 10 تا 30 درصد بالاتر از فوب خلیج فارس دریافت می‌کنیم.  پول نیوز- بنگاه های تولیدی یکی پس از دیگری ورشکسته می شوند و بازار را به رقبایشان واگذار می‌کنند. دیگر نه تنها در بازارهای صادراتی حرفی برای گفتن ندارند بلکه دیگر در بازار داخل هم قادر به عرضه محصولات خود نیستند. بیوک صحاف رییس انجمن پلاستیک و لوله پروفیل با بیان اینکه فضای کسب و کار در ایران نه به نفع تولید کننده بلکه به نفع دلال و واردکننده است، به پول نیوز می‌گوید: از سال 90 نوعی خود تحریمی‌در ایران آغاز شده است. مواد اولیه را گران‌تر از فوب خلیج فارس به واحدهای تولیدی می‌فروشیم، طلبش را پرداخت نمی‌کنیم، قوانین دست و پا گیر سر راهش قرار می‌دهیم و بعد هم انتظار داریم که بتوانند با رقبای خود در بازارهای خارجی رقابت هم کند. بازارمان را خیلی راحت به ترک‌ها واگذار کردیم  "مزیت نسبی تولید پلاستیک در ایران خوراک گاز ارزان است که آن هم در اختیار پتروشیمی‌ها قرار گرفته است." رییس انجمن پلاستیک می‌گوید: قرار بود که پتروشیمی‌ها خوراک پلیمری را با قیمت مناسب در اختیار صنایع تکمیلی قرار دهند، اما این اتفاق نه تنها هیچ گاه رخ نداد بلکه واحدهای فعال در این صنف پلیمر را 10 تا 30 درصد بالاتر از فوب خلیج فارس دریافت می‌کنند.  او که معتقد است به راحتی بازارمان را به ترک‌ها واگذار کردیم، می‌گوید: یارانه دولت برای خوراک پتروشیمی‌ها به جیب ترک‌ها می‌رود . با وجود اینکه حمل و نقل لوله به دلیل حجیم بودنش قیمت تمام شده صادرات را به شدت افزایش می‌دهد، اما تولید کنندگان ترک مواد اولیه را به قدری ارزان دریافت می‌کنند که با وجود پرداخت هزینه‌های حمل، بازهم قیمت آنها در بازار ایران کمتر از قیمت تولیدات ماست. آنگونه که این فعال صنعت پلاستیک و پلیمر اعلام کرده میزان صادرات لوله به کشورهای آسیای میانه در سال 93 نزدیک به 150 میلیون دلار بود اما این رقم با وجود افزایش قیمت ارز هم اکنون کمتر از 15 میلیون دلار است.  نقدی خرید می‌کنیم قسطی می‌فروشیم  نحوه محاسبه قیمت محصولات پتروشیمی‌برای صنایع پایین دست، کمبود عرضه و حبس نقدینگی از جمله عواملی است که به اذعان این فعال بخش خصوصی تولید لوله در ایران را غیر اقتصادی ساخته است. آنگونه که او توضیح می‌دهد: محصولات پتروشیمی‌بر اساس فوب خلیج فارس و به قیمت ارز آزاد در اختیار واحدهای پایین دست قرار می‌دهد. در چنین شرایطی 5 درصد بالا و پایین شدن دلار قیمت تمام شده تولید در ایران را تا چندین برابر افزایش می‌دهد. به گفته صحاف، واحدهای تولیدی در ماه‌های گذشته به دلیل افزایش دلار متحمل زیان سنگینی شده اند.  اما کمبود نقدینگی از دیگر بحران‌های مورد اشاره این فعال بخش خصوصی است که در رابطه با آن می‌گوید: در حالی خرید مواد اولیه ما از واحدهای پتروشیمی‌به صورت اعتباری صورت می‌گیرد که ما ناچار هستیم فروش ما به واحدهای دولتی اعتباری است و آنها تنها 25 درصد پول جنس را به ما می‌دهند.  تقاضا از عرضه سبقت گرفت  اما همه مشکل به همین جا ختم نمی‌شود. صحاف با اشاره به کمبود عرضه، توضیح داد: به عنوان مثال پتروشیمی‌ایلام 2 هزار تن مواد لوله تولید می‌کند در حالیکه بیش از 24 هزار مشتری برای این محصول وجود دارد. طبیعی است که وقتی تقاضا 10 برابر عرضه باشد ، محصول هم 10 تا 15 درصد بالاتر از قیمت واقعی آن عرضه شوند.  رییس انجمن پلاسیک ایران در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به فروش 2 میلیون 400 هزار تنی سال گذشته، از احتمال افزایش این میزان به 3 میلیون تن خبر داد و افزود: در حال حاضر هر تن لوله به قیمت 1300 تا 1400 دلار به فروش می‌رسد که اگر این میزان را در حجم تولید سالانه ضرب کنیم ، متوجه گردش مالی 4.2 میلیارد دلاری این صنعت می‌شویم .