به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، 'اکسل هلمن' از اعضای سیاسی اندیشکده 'شبکه رهبری اروپایی' روز سه شنبه (دیروز) 9 مرداد در گزارشی با عنوان 'چرا اروپا نقشش را در خصوص ایران به خوبی بازی نمی کند؟' افزود: در پی تصمیم 'دونالد ترامپ' رئیس جمهوری آمریکا برای خروج از برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) این کشور سیاست افزایش فشار علیه ایران را آغاز کرده است؛ از جمله بازگرداندن همه تحریم های هسته ای، لغو تمام معافیت های مربوط به اعمال تحریم ها و فشار به سایر کشورهای برای توقف واردات نفت ایران. این رویکرد سخت کاخ سفید در حالی در قبال ایران بکار گرفته شده که سایر طرف های توافق هسته ای با ایران همچنان متعهد به برجام و حمایت از این توافق نامه بین المللی هستند. اما پشت صحنه این ماجرا غیر از ایالات متحده دیگر کشورهای حاضر در برجام با نومیدی کامل در این خصوص گام برمی دارند. هرچند انگلیس، فرانسه و آلمان تلاش کرده اند نقد خود را از سیاست ایالات متحده به برجام ابراز کنند و دست از تلاش برای نجات آن برنداشته اند. با این حال یکی از دلایل اصلی کم کاری دولت های اروپایی، دست کم گرفتن میزان قدرت خود در مقابل آمریکا است. این عضو اندیشکده اروپایی در ادامه آورده است: مقامات اروپایی تلاش می کنند تا با ایجاد یک بسته اقتصادی، ایران را متقاعد کنند از برجام خارج نشود. در راستای این رویکرد، کمیسیون اروپا با اصلاح 'تنظیم مقررات' و به روزرسانی آن که برای نخستین بار در سال 1996 به تصویب رسید، خواستار محافظت از موسسات تحت صلاحیت اتحادیه اروپا از پذیرش تحریم های ثانویه ایالات متحده شده اند. دیپلمات های اروپایی همچنین در حال کار بر روی طرح مالی 9 امتیازی هستند که با همتایان ایرانی خود برای حفاظت از روابط اقتصادی بین ایران و اتحادیه اروپا آن را طراحی کرده اند. اما با وجود این تلاش ها، شمار قابل توجهی از کسب و کارهای اروپایی و سرمایه گذاران، تصمیم به کاهش فعالیت های خود در ایران گرفته اند. لذا با توجه به ناتوانی اروپا برای توجیه این شرکت ها در خصوص ماندن در ایران به نظر می رسد طرح اروپا برای محافظت از کسب و کار شرکتهایش در ایران تاکنون شکست خورده است. اما دو دلیل اصلی برای وضعیت فعلی وجود دارد؛ نخستین دلیل آن واضح است: نفوذ اقتصادی و مالی ایالات متحده در سطح بین المللی که هر بانک یا کسب و کار را از تحریم های آمریکا می هراساند و دومین دلیل این است که دولت های اروپایی نقش خود را برای فرستادن سیگنال به هر دو هدف یعنی واشنگتن و سرمایه گذاران به خوبی ایفا نمی کنند. برای مثال، 'جامعه جهانی ارتباطات مالی بین بانکی یا سویفت' سیستم پیام رسانی است که معاملات مالی بین المللی را تسهیل می کند و هنگامی که ارتباط بانک های بزرگ ایران در سال 2012 با این شبکه قطع شد، دسترسی ایران به سیستم مالی بین المللی متلاشی شد. اکنون هم این نظام مالی بین المللی باردیگر هدف دولت ترامپ برای منزوی کردن ایران قرار گرفته است. لذا در صورتی که از تاریخ 4 نوامبر (13 آبان) واشنگتن این تصمیم را عملی کند، این امر ضربه شدیدی به تلاش های اروپا برای نجات برجام وارد خواهد کرد. از سویی وزرای امورخارجه انگلیس، فرانسه و آلمان نیز به خوبی از چنین تهدیدی آگاه هستند و می دانند اگر تحریم های یکجانبه ایالات متحده در مورد قطع ارتباط بانک های ایرانی با سویفت عملی شود، دیگر هر تلاشی برای انگیزه دادن به جمهوری اسلامی برای ماندن در برجام بی فایده خواهد بود. با این حال، اروپا برای محافظت از سویفت از قدرتی برخوردار است که بسیاری از مقامات اروپایی از آن بی خبرند. برای شروع، این جامعه پیام رسان بانکی که در بلژیک قرار دارد تحت صلاحیت قضایی اروپا قرار می گیرد و واضح است مدیریت آن نیز باید براساس قوانین اروپایی صورت پذیرد. اظهارات اخیر سویفت نشان می دهد که علی رغم تغییر سیاست های آمریکا در مورد ایران، هیچ تغییری در قوانین اتحادیه اروپا در این خصوص صورت نگرفته و این خود نشان می دهد که اروپا از توان و قدرت لازم در برابر قطع ارتباط شبکه بانکی ایران با سویفت برخوردار است. از سوی دیگر چنانچه واشنگتن شاهد همکاری بروکسل در مورد قطع ارتباط با شبکه بانکی ایران نباشد، این کشور می تواند به عنوان اقدامی متقابل، تحریم هایی علیه اعضای هیئت مدیره سویفت و موسساتی که برای آنها کار می کنند بکار برد. هرچند این امر می تواند بحث برانگیز باشد و دستکم اعتراض دیگر طرفداران برجام را در پی خواهد داشت. اما علیرغم تمام لفاظی های واشنگتن، بعید است ایالات متحده سویفت را مجازات کند. زیرا چنین اقداماتی می تواند با آسیب رساندن به نظام مالی بین المللی که در مرکز آن ایالات متحده قرار داردریال به منافع آمریکا آسیب برساند. در واقع، چنین تحریم هایی تقاضا برای یک سیستم پیام رسان مالی جایگزین را افزایش می دهد و چنین انشعابی موجب کاهش شفافیت جریان مالی در سراسر جهان خواهد شد و تلاش های ایالات متحده برای مقابله با پولشویی و تامین مالی تروریستی را تضعیف می کند. بنابراین چنین پیامدهایی اهرم های اتحادیه اروپا را تقویت می کند؛ اهرم هایی که باید مقامات اروپایی از آن در تعامل با همتایان خود استفاده کنند. لذا با توجه به ابزارهای مجازات موجود در دست واشنگتن و سیگنال تردید دولت ترامپ که آماده است از آنها در برابر متحدان خود استفاده کند، یک پاسخ قوی از سوی اروپا ضروری است و با احیای قوانین محافظت از شرکت های اروپایی در برابر تحریم های آمریکا، اتحادیه اروپا سیگنال مبهمی به واشنگتن مبنی بر نپذیرفتن تحریم های یکجانبه آن ارسال کرده است. اما برای غلبه بر محدودیت های موجود اروپا باید علاوه بر بروزرسانی مقررات حفاظتی خود، هزینه های تحریم های آمریکا را هم به واشنگتن گوشزد کرد. بنابراین موضع قوی اروپا در برابر واشنگتن، سیگنال های معتبری به بخش خصوصی در مورد حمایت از داد و ستد با ایران می فرستد و ساختاری محکم برای تبادل اقتصادی با ایران ایجاد می کند.شایان ذکر است 'محمد جواد ظریف' وزیر امور خارجه ایران نیز در اوایل ماه جاری اعلام کرد: 'اروپا قدرت خود از جمله توانایی برای افزایش ثبات در خاورمیانه را دست کم گرفته است'. بنابراین یک دفاع قوی اروپایی از سویفت نخستین گام برای اثبات اقتدار اروپا به ظریف و دیگران است. اروپام***7276**1485 انتهای پیام /*