فریب چهره آرام بچه ای که در تخت خود به خواب رفته را نخورید. ممکن است او در همان لحظه مشغول کار سختی باشد و اطلاعات مهمی در مورد دنیا جمع آوری کرده و یاد می گیرد. تحقیق های جدیدی که اخیرا انجام شده نشان داده که نوزادان قادر به یک شیوه ابتدایی یادگیری در زمان خواب هستند که با در نظر گرفتن اینکه نوزادان در ماههای اولیه زندگی خود بین 16 تا 18ساعت را در خواب سپری می کنند، می تواند فرایند مهمی تلقی شود.   دانشمندان بچه های یک تا دو روزه را برای این تحقیق برگزیده و با هر بار خوابیدن آنها نوای موسیقی پخش کرده و سپس در چشم  آنها فوت کردند. در پی انجام این کار نوزادان به طور خودکار چشم هایشان را تنگ می کردند. با ادامه این کار بچه هایی که در خواب بودند، یاد گرفتند که فوت یا جریان هوا را با صدای موسیقی به هم ربط دهند و خیلی زود به محض اینکه صدای موسیقی می شنیدند، پلک هایشان را تنگ می کردند. حتی اگر جریان هوا یا فوت کردنی در کار نبود. الکترودهای متصل به پوست سر بچه ها فعالیت هایی در کورتکس جلویی مغز که به حافظه مربوط است را نشان داد. ویلیام فایفر از دانشمندان عصب شناسی دانشگاه کلمبیا در نیویورک گفت: «یادگیری سریع آنها شگفت انگیز است. این تحقیق سی دقیقه به طول انجامید ولی فکر می کنم که آنها در نیمی از مدت زمان این تحقیق چنین چیزی را آموخته اند. می دانیم که کار یک بچه جمع آوری اطلاعات و داده هاست. ولی فکر نمی کنم که می دانستیم چنین چیزی وقتی آنها خواب هستند هم رخ می دهد.» این تحقیق در واقع یادآور یک تجربه دیگر بوده که چندی پیش توسط گروهی دیگر از دانشمندان انجام شده و کشف کرده بود که بیماران در حالت کما قادر به یادگیری همان چیزی که برای بچه در زمان گوش کردن موسیقی و فوت کردن رخ می دهد، هستند. بکینشتاین متخصصی که این مطالعه را روی بیمارانی که در کما بودند انجام داده بود، می گوید که کار روی بچه ها نشان داده که ممکن است درجه های بیشتری از هشیاری نسبت به آنچه می فهمیم و می دانیم، وجود داشته باشند. برخلاف بزرگسالان که وقتی می خوابند کاملا از حالت هشیاری خارج می شوند، بچه های در حال خواب در یک حالت نیمه هشیار بوده و همین موضوع به آنها امکان یادگیری را می دهد. او گفته که هنوز دانشمندان چیز زیادی در مورد خواب بچه ها نمی دانند ولی خواب آنها شبیه خواب بزرگسالان نیست.