اکنون اندازه کودک شما در حدود 2.5 سانتی متر (حدود اندازه یک دانه انگور) است و وزن او در حدود چند گرم است، اما از آنجا که ساختار فیزیکی بدن او شکل گرفته است... سر هنوز هم نسبت به باقی بدن بزرگتر است. در آین هفته وزن جنین 5 تا 10 گرم است و طول آن 41 تا 52 میلی متر است. جنیندر این هفته جنین نه هفته ای است. پلکها هنوز چشمها را پوشانده اند و چشمها در هفته ی 27 از حاملگی باز می شوند. کلیه ها، دل و روده، مغز و ششها کم کم شروع به کار می کنند. رشد سر کند تر می شود.در لثه ها جای 20 دندان به وجود می آید. در آخر آین هفته دل و روده به شکم وصل می شوند و فتق نافی از بین می رود. روده ی کوچک دارای چین خوردگی ها یی می شود و در آن پرزهایی تشکیل می شود که بعد از تولد کمک به جذب غذا می کنند. دستگاه گوارش شروع به کار می کند. جنین به شدت حرکت می کند اما مادر این حرکات را حس نمی کند. مادردر ژاپن و چین زنهای حامله هر روز یوگا کار می کنند. کم کم شکمت بزرگ می شود و شاید هم فشارهایی در قسمت بالای شکمت حس می کنی . در این وقت از حاملگی می توان صدای قلب جنین را شنید. قلب کوچک جنین تند تر از قلب تو می تپد 110 تا 160 بار در دقیقه. برخی از زنان حامله از سر درد رنج می برند. سر درد در زمان حاملگی می تواند از وجود بیش از اندازه ی هورمون پروگسترون ناشی شود. نوشیدن مایعات و پیاده روی می تواند کمک کند. کودک شما چگونه تغییر می کند؟اکنون اندازه کودک شما در حدود 2.5 سانتی متر (حدود اندازه یک دانه انگور) است و وزن او در حدود چند گرم است، اما از آنجا که ساختار فیزیکی بدن او شکل گرفته است، آمادگی آن را دارد که به سرعت وزن اضافه کند. او هر روز به یک انسان کامل شبیه تر می شود. دنبالچه جنینی او کاملا از بین رفته است و اجزاء بدن او (شامل اندامها، ماهیچه ها و اعصاب) آرام آرام شروع به کار خواهند کرد.پلکهای او در حالت بسته قرار دارند و تا قبل از هفته بیست و هفتم باز نخواهند شد. او هم اکنون نرمه گوش دارد و در آخر این هفته، بخشهای داخلی گوش او کامل خواهند شد. لب بالایی او نیز کاملا شکل گرفته است و دهان، بینی و سوراخهای بینی او نیز مشخص تر شده اند. نوک انگشتان او کمی بزرگتر شده اند. تمام مفاصل اصلی (شانه ها، آرنجها، مچ ها، زانوها و قوزک پاها) در حال فعالیت می باشند، که به کودک شما امکان می دهند تا اعضایش را حرکت دهد. قلب او اکنون به چهار حفره تقسیم شده است و دریچه ها در حال رشد می باشند. اندامهای تناسلی بیرونی او تشکیل شده اند، اما چند هفته دیگر می توان تشخیص داد که کودک شما پسر است یا دختر. شما چگونه تغییر می کنید؟ ممکن است شما هنوز هم حامله به نظر نرسید (البته اگر قبلا حامله شده باشید، شکم شما زودتر جلو خواهد آمد) اما ممکن است از لحاظ روحی و عاطفی، شدیدا متلاطم باشید. تغییرات سریع خلق و خو در این مرحله بسیار متداول است؛ اینکه به طور متناوب از احساس اینکه به زودی مادر می شوید، سرخوش یا نگران شوید طبیعی است. این احساسات ممکن است در طی دوران حاملگی و همچنین بعد از به دنیا آمدن نوزاد شما، ادامه داشته باشند. سعی کنید کمی بی خیال باشید. تقریبا همه زوجهایی که در آستانه تولد کودک خود قرار دارند، نگران این مطلب هستند که این کودک ممکن است چه تغییراتی در زندگی آنها به وجود آورد، اما اکثر آنها بعدا می گویند که مادر و پدر شدن بهترین چیزی بوده است که تا به حال تجربه کرده اند.شما ممکن است بیش از حد احساس نفخ یا باد معده کنید. این امر بدان علت است که مقادیر زیاد هورمون پروژسترون که بدن شما در اوائل دوران حاملگی تولید می کند، ماهیچه ها و عضلات بدن شما (از جمله مجاری معده و روده) را شل می کند. این شل شدن عضلات، فرآیند هضم غذا را کند کرده و ممکن است موچب افزایش باد معده، تفخ، آروغ زدن، باد شکم و کلا افزایش احساسات ناخوشایند در ناحیه شکم، خصوصا پس از مصرف مقدار زیادی خوراکی، بشود. اگر شما بیشتر از 35 سال سن دارید یا در خانواده شما سابقه بیماریهای ژنتیک مانند فیبروز کیستیک که یک بیماری نادر مادرزادی است وجود دارد، ممکن است بخواهید از مشاوره ژنتیک و یا آزمایش موسوم به CVS یا نمونه برداری از پرزهای جفتی که بین هفته دهم و دوازدهم انجام می شود و برخی عیوب و ناهنجاریها را مشخص می کند، استفاده کنید. فعالیت های این هفتهیک برنامه روزانه را برای ارتباط با کودک خود آغاز کنید. می توانید هر روز دوبار، و هر بار به مدت 5 تا 10 دقیقه، در یک گوشه بنشینید و به کودک خود فکر کنید. برای بسیاری از خانمهای باردار، قبل از خواب و بعد از بیدار شدن زمان مناسبی برای این کار است. در این اوقات آرام باشید و دستهای خود را بر روی شکم خود قرار دهید، بر تنفس خود تمرکز کنید و سپس به کودک خود فکر کنید؛ به امیدها و رویاهایتان، به اهدافتان به عنوان یک مادر، و.... این کار می تواند یک راه بسیار عالی برای آغاز پیوند بین شما و کودکتان باشد و به شما در جهت تبدیل شدن به یک مادر در آینده کمک می کند، همچنین از نظر روانی بازگشت به زندگی طبیعی پس از وضع حمل را تسهیل خواهد کرد.