در این هفته جنین سی و شش هفته ای شده است. جنین حالا می تواند محکمتر یک چیز را با دست بگیرد و به نور و صدا واکنش نشان می دهد... شکافهای روی جمجمه در هنگام تولد کمک می کند که سر راحت تر از کانال زایمان عبور کند.طول جنین 48 سانتی متر و وزن آن 3200 گرم است. جنین:در این هفته جنین سی و شش هفته ای شده است. جنین حالا می تواند محکمتر یک چیز را با دست بگیرد و به نور و صدا واکنش نشان می دهد. بدن جنین گرد و چاق است. به طور معمول سر جنین به سمت پایین است و به لگن فشار می آورد. جای جنین آنقدر در شکم تنگ است که دستها و پاها به داخل شکم جمع شده اند. در روده ها حالا مقدار قابل توجه مکونیوم (مدفوع جنینی) وجود دارد. استخوانبندی محکمتر می شود، اما تمام استخوانها در وقت تولد محکم نیستند. در جمجمه شکافهای کوچکی وجود دارد تا سر نوزاد در هنگام تولد بتواند راحت تر شکل بگیرد و از کانال زایمانی عبور کند، یعنی آنکه جمجمه سخت نیست و در هنگام تولد در کانال زایمانی حتی قدری مچاله می گردد. به همین دلیل سر جنین می تواند در لحضه های اول تولد کمی عجیب به نظر بیاید، اما بعد از تولد به سرعت به حالت عادی خود باز می گردد. مادر:زیاد روی وقتی که از قبل برای زایمان تععین شده است حساب نکن. زایمان می تواند 14 روز جلوتر یا دیرتر اتفاق بیفتد. این به مادر کمک می کند که به روز تعین شده برای زایمان فکر نکند. اینگونه مادر انرژی بیشتری ذخیره می کند. در اوخر حاملگی امکان دارد که مادر دچار حالت تهوع یا سرگیجه شود، به خصوص وقتی که در حالت دراز کشیده است. این حالت نورمال است و به آن "سندرم ونا کاوا" می گویند. شکم بزرگ به شاهرگهایی که در کمر وجود دارد فشار می آورد و بازگشت خون به فلب را آهسته می کند. سیاهرگ گشادی که خون اندامها را به قلب باز می گرداند "وناکاوا" نام دارد. این خطرناک نیست اما گاهی امکان دارد که مادر احساس ضعف کند. برای بیشتر مادران حامله بهترین حالت خوابیدن به سمت چپ است، زیرا کمتر روی گردش خون اثر می گزارد. وفتی سر جنین رو به پایین است به لگن فشار می آورد. طول رحم بستگی به این دارد که آیا سر جنین رو به پایین محکم شده است یا که نه. ترس از زایمان:اگر ترس از زایمان زیاد است تا حدی که مادر را مدام به فکر کردن در مورد آن وا می دارد، مادر می تواند از کسی درخواست کمک کند، به عنوان نمونه دکتر، روانشناس، پرستار یا بهداشتی که در دوران حاملگی هر ماه برای کنترل به او سر می زند. در غرب در سی سال گذشته ترس از زایمان افزایش پیدا کرده است و حالا به طور نسبی از هر هفت مادر یکی دچار ترس از زایمان است. مادرانی که در گذشته زایمانهای سختی داشتند هم امکان دارد به ترس از زایمان دچار شوند. کودک شما چگونه تغییر می کند؟وزن کودک شما هر روز زیاد می شود، تقریبا روزی 30 گرم. وزن او حدود 2700 گرم است و حدود 48.2 سانتی متر طول دارد. موهای کرک مانند او و همین طور ورنیکس (ماده نسبتا چربی که بدن او را پوشانده بود و از پوست او در برابر مایع آمنیوتیک محافظت می کرد) در حال ناپدید شدن هستند. کودک شما همه این مواد را به همراه دیگر ترشحاتی که به درون مایع آمنیوتیک می ریزند، می بلعد و این مواد تا زمان تولد در شکم او باقی خواهند ماند. این مخلوط سیاهرنگ که مکونیوم نامیده می شود، اولین مدفوع کودک شما را تشکیل خواهد داد.در انتهای این هفته کودک شما کامل شده است. به کودکانی که در بین هفته های سی و هفتم و چهل و دوم به دنیا بیایند کامل می گویند، به آنها که قبل از 37 هفته بدنیا می آیند نارس و بعد از 42 هفته دیررس می گویند. سر اکثر کودکان در این مرحله به طرف پایین قرار گرفته است که برای یک زایمان راحت مناسبتر است. در صورتی که وضعیت کودک شما به این شکل نباشد پزشک یا ماما از شما خواهد خواست که در هفته آینده برای تغییر وضعیت قرار گرفتن کودک در رحم برنامه ریزی کنید، برخی تمرینات ورزشی به این چرخش کمک خواهند کرد. بندرت پیش می آید که پزشک یا ماما سعی کنند که با انجام حرکات آرام و نرم از روی شکم وضعیت قرار گرفتن کودک در رحم را تغییر داده و سر او را به طرف پایین برگردانند. شما چگونه تغییر می کنید؟ با رشد کودک شما و تنگ شدن فضای اندامهای داخلی ممکن است کمتر از چند هفته پیش احساس گرسنگی کنید. در این مرحله استفاده از غذاهای سبکتر در دفعات بیشتر مناسب خواهد بود. با پایین تر رفتن کودک شما و نزدیک شدن او به لگن ممکن است سوزش معده از بین رفته و تنفس هم برایتان راحت تر شود. در صورتی که این اولین حاملگی شما باشد احتمال پایین تر رفتن کودک و نزدیک شدن او به لگن پیش از زمان زایمان بیشتر است. با این حال در صورتی که این اتفاق بیفتد شما فشار بیشتری بر قسمت پایینی شکم خود احساس خواهید کرد که در نتیجه راه رفتن و پیاده روی برایتان سخت و آزاردهنده خواهد شد. برخی خانمها می گویند که در این حالت احساس می کنند یک توپ بولینگ را بین پاهای خود حمل می کنند و نزدیک است این توپ بیرون بیفتد. البته نگران نباشید او بیرون نمی افتد! همچنین ممکن است انقباضهای عضلانی براکستون- هیکس در این دوران بیشتر رخ دهند. مجددا با پزشک خود تماس بگیرید و در مورد نحوه تماس با او در زمانی که فکر می کنید درد زایمان شروع شده است هماهنگی مجددی به عمل آورید. قاعده کلی اینگونه است که شما باید هنگامی با وی تماس بگیرید که انقباضات متناوب عضلات شکم هر 5 دقیقه یکبار و به مدت حدود یک ساعت رخ بدهند. البته در صورتی که هنوز هفته سی و هفتم را نگذرانده اید و نشانه های زایمان زودرس را مشاهده می کنید باید فورا به او خبر بدهید. همچنین در صورت پاره شدن کیسه آب (یا حتی اگر گمان کردید که ترشحاتی از جنس مایع آمنیوتیک را مشاهده می کنید)، کاهش فعالیت کودک، خونریزی واژن، تب، سردردهای شدید، درد در ناحیه شکم و یا تغییر وضعیت بینایی به سرعت با پزشک خود تماس بگیرید.حتی اگر حاملگی شما بدون عوارض و مشکل جدی طی می شود، بهتر است در ماه آخر از پرواز با هواپیما خودداری کنید؛ زیرا در هنگام پرواز احتمال بروز درد زایمان بیشتر است. البته بسیاری از خطوط هوایی به خانمهایی که کمتر از 7 روز (و در بعضی موارد کمتر از یک ماه) به زایمانشان باقی مانده است اجازه سوار شدن به هواپیما را نمی دهند.فعالیت های این هفتهیک شبکه خبری کوچولو درست کنید: ممکن است بخواهید تولد نوزادتان را به افراد زیادی اطلاع دهید. نام آنها را به همراه شماره تماس یا آدرس ایمیل در یک لیست بنویسید و آن لیست را به یکی از دوستانتان بدهید. او می تواند این خبر را در همان لحظات اولیه تولد نوزادتان پخش کند. در این صورت شما کافی است تنها یک تماس بگیرید. یک نفر از همکارانتان را هم در آن لیست قرار دهید تا خبر در محل کار شما هم پخش شود. از همسر یا کسی که در زمان زایمان شما را همراهی می کند بخواهید تا مسوولیت بخش اطلاع رسانی تلفنی را بر عهده بگیرد! او می تواند کارها را راه بیندازد و مشکلات احتمالی را حل و فصل کند.