به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دیار آفتاب؛ هنگامی‌ که یک آلبوم عکس را ورق می‌زنیم به روایتی از تاریخ گوش جان می‌سپاریم که همان لحظات را مطابق با همان احساسات به مخاطب ارائه می‌دهد. احساساتی که حتی فیلم و دفتر خاطرات هم نمی‌تواند آن احساس ناب را به آدمی تزریق کند؛ ​در حقیقت تصویری ارزش هنری دارد که به بُعدی از تاریخ تبدیل شود و نوعی روایت تصویری را به دوش بکشد. تقویم ورق می‌خورد و این روزها همچنان روزهایی ماندگار و فراموش ناشدنی در تاریخ ملت است؛ از درخشش خورشید فجرآفرین سال ۵۷ تا حماسه حضور ملت در ۲۲ بهمن‌ هر سال، لحظاتی ناب که سال‌هاست در قاب تصاویر عکاسان متعدد داخلی و خارجی ماندگار شده است. بهمن، یادآور حماسه پرشکوه و کم نظیر ملتی است که توانست تحت رهبری و هدایت بزرگمردی فرزانه و روحانی و با بهره‌گیری از دین مبین اسلام در رویارویی خونینی مقابل استبداد شاهنشاهی فصل جدیدی از حیات سیاسی و فرهنگی خویش را آغاز کند و بار دیگر نقش تاریخی و بی‌مانند خود را در اعتلای فرهنگ و تمدن اسلامی تجدید کند. حافظه تاریخی ملت ایران هرگز فراموش نمی‌کند که فاصله شب تاریک حکومت طاغوت، تا صبح روشن فجر صادق انقلاب، ۱۰ روز خدایی بود. روزهای پر تب و تابی که هنرمندان بسیاری برای ماندگار کردن ارزش‌ها، داشته‌ها و زیبایی‌هایش سختی‌ها را به جان خریدند. «محمدحسین جمال‌زاده» یکی از این هنرمندان است که با تمام سختی‌های موجود در آن روزها، دوربین به دست گرفته و شاتر زده و لحظه‌هایی را ثبت رسانده که ارزش بالایی دارند. این هنرمند اراکی در روزهای اوج انقلاب با نگاه عاشق دنبال زیبایی‌ها می‌گشت و با هر شاتر دوربین لحظه شادی‌ها را ثبت می‌کرد. «جمال‌زاده» متولد ۱۵ مردادماه ۱۳۳۱ در شهرستان اراک است که عشق وافر خود به عکاسی باعث شد تا نزد برادرش هنر عکاسی را بیاموزد و اکنون بیش از ۴۰ سال است در این عرصه فعالیت دارد. به مناسبت ایام الله دهه فجر ساعاتی را به گفتگو با این هنرمند و پیشکسوت عکاسی انقلاب در اراک می‌نشینیم تا خاطراتی شنیدنی از روزهای مبارزات انقلابی مردم این شهر را از او جویا شویم. مردم اراک هم دوشادوش دیگر اقوام و اقشار ایران با مشت‌های گره کرده علیه رژیم طاغوت شعار می‌دادند  جمال‌زاده در گفتگو با خبرنگار دیار آفتاب؛ با اشاره به خاطراتش از روزهای پرشور مبارزات انقلابی مردم در اراک گفت: حرکت های گسترده مردمی و اعتراض های اقشار مختلف مردم در اراک از شهریور ۵۷ شدت گرفت، بیشتر مسیر راهپیمایی در آن روزها خیابان پهلوی (خیابان امام)، خیابان ملک (شهید رجایی) و باغ ملی بود. وی افزود: مساجد اصلی شهر از جمله مسجد «حاج تقی‌خان»، «آقاضیاءالدین»، «حاج محمدابراهیم» و مسجد «حاج آقا صابر» محور فعالیت‌های مبارزان انقلابی بودند به طوری که بعد از هر بار سخنرانی در این مساجد،، مردم به خیابان‌ها می‌ریختند و با مشت‌های گره کرده علیه رژیم طاغوت شعار سر می‌دادند. وی با بیان اینکه دوربین های موجود در آن سال‌ها با مدل‌های امروزی بسیار تفاوت داشت، گفت: من در ابتدا عکاس ادارات بودم ولی با آغاز درگیری‌ها تصمیم به عکاسی از حرکت‌های مردمی گرفتم و به عنوان عکاس خبری فعالیتم را در روزنامه‌های اطلاعات و آیندگان آغاز کردم؛ و باتوجه به اینکه فیلم دوربین‌های دیجیتال در آن سال‌ها ۱۲ تایی بود می‌بایست در کادربندی دقت می کردیم تا تعداد بیشتری عکس در آن فرصت ثبت کنیم. برای ثبت رویدادهای تاریخ ساز ناچار شدم کراوات بزنم! ین عکاس انقلاب به بیان خاطراتی از دستگیری‌اش توسط ماموران پرداخت و گفت: به دلیل عکاسی از راهپیمایی‌ها و حرکت‌های مردمی دو بار توسط ماموران رژیم دستگیر شدم؛ یک بار در اختتامیه درس قرآن در مدرسه «حاج تقی‌خان» دستگیر شدم، علت حضور ماموران هم این بود که در این کلاس‌ها علاوه بر آموزش قرآن، به تشریح مسائل انقلاب برای نوجوانان نیز می‌پرداخت. جمال‌زاده ادامه داد: برای بار دوم هم وقتی که در روبروی آموزش و پرورش اراک از تجمع انقلابی‌ها عکاسی می‌کردم توسط نیروهای شهربانی دستگیر شدم؛ در شهربانی دوربین مرا گرفتند و فیلم ان را بیرون آوردند. البته فیلمی که فقط دو عکس داشت به آنها دادم و گفتم من تازه شروع به عکاسی کردم و فیلم اصلی را نزد خود نگه داشتم. این عکاس پیشکسوت بیان کرد: افسر نگهبان شهربانی به من گفت اگر می‌خواهی دستگیرت نکنیم باید کراوات بزنی! در آن زمان مردم به افرادی که کراوات داشتند حساس بودند. افسر نگهبانی شهربانی هم با آگاهی از این موضوع می‌خواست تا با سوء استفاده از حساسیت مردم از این مسئله مانع عکاسی من شود. وی افزود: از آنجایی که ثبت از رویدادها برایم حیاتی بود ناچار شدم با کراوات عکاسی کنم؛ هرچند مردم گاه برخوردهایی با من داشتند ولی این تنها راه برای حفظ عکس‌ها از دست نیروهای ژاندارمری و شهربانی بود؛ اولین بار با کراوات برای عکاسی به کوچه «آسیاب خرابه» رفتم و از بالای دیوار عکس‌هایی از تجمع‌کنندگان و دانشجویی که در حال سخنرانی بود ثبت کردم. جمال‌زاده ادامه داد: در حالیکه مشغول عکاسی بودم به ناگاه مردم متوجه حضورم شدند و به تصور اینکه من ساواکی هستم به سمتم آمدند و مرا از بالای دیوار به پائین کشیدند و حسابی کتکم زدند. خوشبختانه با وساطت «آقای سبزپوش» مسئول نمایندگی روزنامه «آیندگان» مردم دست از سرم برداشتند. ثانیه‌ ثانیه‌های روزهای انقلاب برایم پُر از خاطره است این عکاس انقلاب با بیان اینکه هر روز و هر ساعت آن روزها پرهیاهو برایش خاطره‌انگیز است، اضافه کرد: تمام لحظات آن روزهای پرهیاهو برایم پُر از خاطرات تلخ و شیرین است؛ از یک صدا شدن مردم برای رسیدن به آزادی و استقلال تا ثبت لحظه شهادت آنان که قلب‌شان برای این انقلاب می‌تپید.   جمال‌زاده تعداد تصاویر ثبت شده‌اش را از روزهای انقلاب حدود ۷۰۰ تصویر عنوان کرد و گفت: تمام عکس‌هایی که از تجمعات، راهپیمایی‌ها و اتفاقات سال ۵۷ گرفته‌ام برایم به یک اندازه دوست داشتنی است، چراکه هرکدامش بخشی از تاریخ ملت ایران و مردم استان مرکزی است که بیانگر هزاران واقعیت‌ است، واقعیاتی تلخ و شیرین که هیچ کس نمی‌تواند منکرش شود. ثبت تصاویر بخشی از بزرگترین راهپیمایی روز تاسوعا و عاشورای کشور در اراک وی بزرگترین راهپیمایی مردم اراک را در روزهای ۲۰ و ۲۱ آذر ماه ۵۷ مصادف با عاشورا و تاسوعا عنوان کرد و گفت: بیشتر راهپیمایی‌های مردم اراک در حمایت از راهپیمایی‌های مردم تهران و قم انجام می‌شد و چون عزاداری عمومی در روز تاسوعا و عاشورا آزاد بود، بزرگترین راهپیمایی در کل کشور شکل گرفت. این عکاس دوران انقلاب اظهار کرد: در روز هفتم بهمن ماه که قرار بود حضرت امام خمینی(ره) به ایران بازگردد، عده ای از مردم اراک با چند دستگاه اتوبوس و وانت، عازم تهران شدند که خبر رسید فرودگاه را بسته‌اند. وی اضافه می کند: در همان روز راهپیمایی در اراک شکل گرفت و افراد در مسجد «حاج آقا صابر» متحصن شدند و خاطرم هست تا باز شدن فرودگاه به تحصن خود ادامه دادند. وی از خاطرات شیرین لحظه ورود حضرت امام خمینی(ره) و حس و حال مردم اراک گفت: مردمی که نتوانسته بودند برای استقبال از حضرت امام به تهران بروند لحظه ورود ایشان را از تلویزیون به تماشا نشسته بودند؛ برنامه پخش زنده بود و درست در زمان ورود حضرت امام در فاصله‌ای که سرود برای ایشان در حال خوانده شدن بود، تصویر قطع شد که مردم به خیابان‌ها ریختند و علیه رژیم شعار سر دادند. ۲۶ دی‌ماه؛ روزی ماندگار در تاریخ پیروزی انقلاب اسلامی جمال‌زاده به خاطره‌ای دیگر خود در روزهای انقلاب اشاره کرد و گفت: صبح روز ۲۶ دی ماه زمانی که خبر فرار شاه شنیده شد مردم اراک راهپیمایی عظیمی به راه انداختند. این عکاس انقلاب تاثیرگذارترین لحظه عکاسی و زندگی خود را شهادت دو نفر از جوانان اراکی عنوان کرد و گفت: در تمام لحظه‌هایی که در کنار مردم عکاسی می‌کردم، زمانی که دو نفر از جوانان اراک در باغ ملی به ضرب گلوله شهید شدند تاثیرگذارترین لحظه عکاسی و زندگی من بود.  وی ادامه داد: مردم در باغ ملی (میدان شهدای کنونی) تجمع کرده بودند تا مجسمه شاه را پائین بیاورند، که در همان زمان گاردی‌ها به مردم حمله کردند و تیراندازی شروع شد، در این روز دو جوان شهید و تعداد بسیاری هم مجروح شدند و بعدها نیز به یاد این شهیدان بازارچه «سام السلطان» به کوچه دو شهید تغییر نام داده شد.