خبرگزاری فارس: حمید رسایی نماینده سابق تهران در مجلس شورای اسلامی در صفحه شخصی خود مطلبی را با عنوان «چرا نمایندگان از «رأی علنی» استقبال نمی‌کنند!» منتشر کرد که به شرح ذیل است: در جریان طرح سؤال از رئیس‌جمهور، ۲۲ تن از نمایندگان مطابق آیین‌نامه داخلی مجلس، درخواست «رأی‌گیری علنی و با برگه» داشتند که با استقبال کلیت مجلس مواجه نشد و رأی نیاورد. سؤال بسیاری از مردم این است که چرا نمایندگان آن‌ها از شفافیت استقبال نمی‌کنند و حاضر نیستند آرای‌شان علنی شود؟ پیش از این در صفحه توییترم به خاطره تلخی در این باره اشاره کرده بودم. در روز تصویب ۲۰ دقیقه‌ای طرح مرتبط با برجام، مطابق با همین بند آیین‌نامه، پیشنهاد رأی‌گیری علنی دادم، اما در کمال ناباوری دوستانی از خودمان گفتند که ما هم مخالف برجام هستیم، ولی به خاطر جلب آرای مردمی که به برجام دل خوش کرده‌اند و انتخابات مجلس هم در پیش است، نمی‌خواهیم در حوزه انتخابیه متوجه مخالفت ما با برجام شوند! به همین دلیل هم طرح مرتبط با برجام، آرای اکثریت مجلس را به دست آورد و فقط حدود ۹۰ نماینده مخالف داشت. البته حالا که کثافت‌های برجام علنی شده بیش از ۲۰۰ نماینده آن روز ادعای مخالفت با آن را می‌کنند! متأسفانه یکی از مهمترین دلایل عدم استقبال نمایندگان از شفافیت، چشم طمع داشتن آن‌ها به آرای مردم در انتخابات‌های بعدی است، خصلتی که بر خلاف قسمی است که در ابتدای نمایندگی به قرآن مجید یاد می‌کنند. خب آن روز به کلاه برجام، پشمی بود و با توجه به دروغ‌هایی که دولت تحویل مردم داده بود، برجام در افکار عمومی اقبالی داشت و برخی از نمایندگان نمی‌خواستند این کاسبی را از دست بدهند، اما امروز چه؟ امروز که حسن روحانی جایگاهی در افکار عمومی ندارد و نمایندگان مجلس از پاسخ‌های روحانی در پنج سؤال طرح شده، فقط از پاسخ به یک سؤال قانع شده‌اند، چرا باید نگران علنی شدن مخالفت خود با دولت باشند؟ دلیل روشن است، چون نمی‌خواهند هزینه این مخالفت را بپردازند. این نمایندگان نگران بده‌بستان‌هایی هستند که با رئیس دولت و کابینه وی دارند. این بده بستان‌ها شامل منافع و درخواست‌های شخصی تا منافع و درخواست‌های منطقه‌ای می‌شود، نامه‌ها و درخواست‌هایی که زیر دست وزرا و در کارتابل‌های آن‌ها منتظر امضای وزیر است. پس باز هم مخالفت با شفافیت به خاطر چشم طماع فرد نماینده به یک منفعت غیرملی است. این را نوشتم تا مردم عزیز بدانند که درب بر همین پاشنه خواهد چرخید تا روزی که آن‌ها به جای انتخاب کاندیدا‌های سالم، پاک‌دست، صریح، شفاف، در روز انتخابات به کسانی رأی می‌دهند که کاسب کارند، هر دو چراغ راهنمای‌شان کار می‌کند، از همان ایام تبلیغات از شفافیت فرار می‌کنند و مواضع دوپهلو دارند تا رأی همه را به دست بیاورند. این‌ها آن روز جانوران کوچکی هستند که وقتی به کرسی قدرت مجلس می‌رسند، طمع آن‌ها را تبدیل به یک هیولا می‌کند. مردم عزیز اگر می‌خواهید وضع کشور درست شود، شفافیت را از خودتان آغاز کنید و در روز انتخابات، کسانی را انتخاب کنید که در کنار ویژگی‌های مهم دیگر، عنصر سلامت و شفافیت را در کارنامه و گذشته خود داشته باشند. از یاد نبریم که به تعبیر امام راحل (ره) مجلس است که اساس یک کشور را به صلاح می‌کشد یا اساس یک کشور را رو به فساد می‌برد.