به گزارش شفاف، اگر شمشیربازی ایران در چند سال گذشته توانسته به یکی از رشته های موفق در ورزش کشور بدل شود و سری در میان ابر قدرت های جهانی این رشته المپیکی در بیاورد، مرهون اقدامات تعدادی افراد انگشت شماری بوده که در این چند سال شبانه روز تلاش کرده‌اند. جامعه کوچکی از ورزش کشور که 5 سال قبل کمتر کسی فکر می‌کرد به این حجم از موفقیت برسد، اما تیم تحت هدایت پیمان فخری با کاپیتانی مجتبی عابدینی کاری کرد کارستان. موفقیت ها یکی پس از دیگری در این سال‌ ها کسب شد و حالا به 4 سهمیه المپیک رسیده و بسیاری به آن امیدوار و چشم به راه یک تاریخ سازی در توکیو. مدال جام جهانی، مدال قهرمانی جهان، بازی های آسیایی، قهرمانی آسیا و حالا فقط مانده مدال و سکوی المپیک که آن هم با این شرایط دور از انتظار نیست. هرچند توجهات در حد و اندازه موفقیت‌ های این رشته نبوده و نیست اما ملی پوشان ایران هر کاری را اراده کرده‌ اند، در این سال‌ ها انجام داده‌ و موفقیت‌ هایشان همچنان ادامه دارد. مجتبی عابدینی یکی از ملی پوشانی است که نقش بسزایی در این موفقیت‌ها داشته است. شاید اگر یک مقدار شانس و عدالت وجود داشت، او در دوره قبل مدال المپیکش را هم گرفته بود، اما او از پای ننشسته و در 2020 به دنبال هدف خود است. در آخرین روزهای سال 98 و در دورانی که ویروس کرونا همه چیز را تحت تاثیر قرار داده است، با وی هم صحبت شدیم. در خانه مانده و به امید روزهای بهتر بعد از شکست کرونا است. کاپیتان خوش اخلاق و 35 ساله تیم ملی سال 98 را برای شمشیربازی خوب می‌ داند، اما اتفاقات رخ داده در این سال او را ناراحت کرده است. او مهمترین هدف سال 99 را درخشش در المپیک توکیو و کسب مدال می‌ داند، اما با توجه به شرایط کرونایی موجود، موافق عقب افتادن این رقابت‌ها است. گفت‌وگوی مجتبی عابدینی را در زیر می‌خوانید:  سال 98 با تمام شرایطی که داشت، به پایان رسید و سال 99 را آغاز کردیم. چه صحبتی در مورد سالی که گذشت، داری؟ از لحاظ ورزشی برای من سال خوبی بود و توانستیم به موفقیت‌هایی دست پیدا کنم. از همان ابتدای سال یعنی دوم فروردین که در مسابقات جهانی بودیم، توانستم مدال بگیرم که واقعا لذت بخش بود. * فکر می کردی سال 98 را با مدال آغاز کنی؟ به هرحال شمشیربازی ما پیشرفت زیادی در دنیا کرده و تیم‌ها هم حساب ویژه‌ای روی ما باز می کنند. در هر مسابقه‌ای هم که شرکت می‌کنیم، برای مدال و سکو می‌رویم. در هیچ رقابتی نیست که فقط صرف حضور مهم باشد، بلکه انتظارات زیاد است و ما هم باید آنچه در توان داریم را بگذاریم. * در سالی که گذشت در آسیا هم صاحب مدال شدید... خوشبختانه در مسابقات قهرمانی آسیا به مدال نقره دست پیدا کردیم. به هرحال در چند سال گذشته رقابت نزدیکی بین ما و کره جنوبی وجود دارد و هر روز هم این فاصله در حال کمتر شدن است. البته امکانات ما با آنها برابر نیست، اما با این شرایط پا پس نمی کشیم. * از مدال با ارزش قهرمانی جهان بگو؟ خدا را شکر که این اتفاق افتاد. من همه نوع را داشتم، به غیر از قهرمانی جهان و این مدال را هم به دست آوردم. از همه کسانی که در این مسیر به من کمک کردند تشکر و قدردانی می‌کنم.  * به نظر می‌رسد در سال 98 موفقیت‌های شمشیربازی بیشتر از گذشته بود؟ به نظر من 98 ، سال بسیار خوبی برای شمشیربازی بود و به چیزی که می‌خواستیم یعنی سهمیه تیمی المپیک رسیدیم. کار بزرگی بود و حالا این رشته می‌تواند 4 نماینده در المپیک 2020 توکیو داشته باشد. تلاش‌های زیادی از سوی بازیکنان، مربی و فدراسیون برای این اتفاق کشیده شد. قهرمانی عابدینی در بازی های کشورهای اسلامی در سال 83 در عربستان   * از لحاظ مالی هم ظاهرا بد نبود و جایزه 10 هزار دلاری فدراسیون جهانی را برای مدالت دریافت کردی. راضی کننده بود؟ 50-50 بود. خدا را شکر. 10 هزار دلار را گرفتم، اما شرایط طوری نیست که باعث خوشحالی شود و نمی‌توان کاری را انجام داد. امیدوارم روزی برسد که وضعیت اقتصادی کشور خوب باشد و همه در رفاه زندگی کنند. * در مورد برگزاری لیگ و نبود اسپانسر مشکلات زیادی وجود داشت و گلایه‌هایی از سوی شما و سایر ملی پوشان به شرایط صورت گرفت؟ شرایط باشگاهی و تیم داری در شمشیربازی بهتر نشده و ما هنوز با چیزی که مستحقش هستیم، فاصله داریم. امیدوارم اسپانسرها بیایند و شرایط بهتر شود. البته پخش تلویزیونی هم در این امر مهم است. از تیم هواپیمایی وارش هم تشکر می‌کنم که هوای ملی پوشان را داشت و مسئولان آن، نگاه ویژه‌ ای به شمشیربازی دارند. * با وجود تمام صحبت‌ها و گلایه‌ هایی که از سوی مسئولان فدراسیون و ملی پوشان صورت گرفت، سالن اختصاصی شمشیربازی که در دست کشتی بود، پس داده نشد... باور کنید خسته شده‌ایم. آنقدر صحبت و گلایه کردیم و اتفاقی نیفتاد که دیگر قضیه لوث شده است. * به هرحال شمشیربازی برای این همه موفقیت نباید سالن خودش را داشته باشد؟ تصمیم گرفتم در این مورد دیگر هیچ صحبتی نکنم،‌ چون فایده‌ای ندارد. سالن، پیش پا افتاده ترین امکانات برای یک رشته است و خوب نیست این مسائل زیاد بیان شود. * قرار بود در جام جهانی لوکزامبورگ هم شرکت کنی، اما این اتفاق نیفتاد و رنکینگت هم پایین آمد؟ با توجه به اینکه شرایط ماندن در اروپا را نداشتم، پس از جام جهانی لهستان و قطعی شدن سهمیه به همراه پیمان فخری سرمربی تیم ملی به ایران بازگشتیم و قرار شد یکی دو روز قبل از شروع مسابقات به این کشور برویم، اما به دلیل اینکه پروازی برای اروپا نبود، شرایط فراهم نشد. تا روز آخر هم به دنبال پرواز بودیم و حتی در لیست انتظار هم قرار گرفتیم، اما در نهایت این امر میسر نشد. 3 ملی پوش دیگر آنجا ماندند و جام جهانی را بازی کردند که نتایج خوبی هم گرفته شد. * جایزه 10 هزار دلاری تو کمک زیادی کرد تا بچه ها در اروپا بمانند و جام جهانی بعدی را هم شرکت کنند؟ خواست خدا بود که این اتفاق افتاد و کاری بود که از دستم برمی‌ آمد. اگر نمی‌توانستیم شرکت کنیم، امتیازمان پایین می‌آمد و رنکینگ‌مان خراب می‌شد. * این روزها شیوع ویروس کرونا باعث شده مردم دنیا با مشکل مواجه شوند و ورزش هم از این قاعده مستثنی نیست. حتی المپیک هم به خاطر این ویروس به تعویق افتاد. خودت به عنوان یک المپیکی موافق این موضوع هستی؟ با شرایطی که به وجود آمده، به نظر من باید المپیک عقب می افتاد، چون با تعطیلی تمرین‌ها آمادگی ورزشکاران برای المپیک پایین می‌آید و سطح رقابت‌ها افت خواهد داشت. تعویق یک ساله این رقابتها منطقی ترین تصمیم بود تا آن زمان اردوهای تیم‌ها و بازیکنان از سر گرفته خواهد شد. هنوز مشخص نیست این ویروس تا چه زمانی ادامه دارد. * و حتی مسابقات انتخابی زیادی هم باقی مانده و نگرانی هایی در این مورد به وجود آمده است... بله درست است. هنوز شرایط برگزاری ادامه مسابقات انتخابی مشخص نیست. خود من در این یک ماه تنها 2 جلسه تمرین کرده‌ام. البته در منزل تمریناتی را انجام می‌دهم، اما اردو شرایطش فرق دارد و باید با تمرکز بیشتر و بهتری بتوانید خودتان را آماده کنید. به هرحال المپیک میدان بزرگی است و هر ورزشکاری سعی می‌کند با بالاترین سطح آمادگی در این رقابت‌ها شرکت کند. * سال 98 برای ورزش ایران چطور بود؟  نمی‌توانم در این مورد نظری بدهم، اما به نسبت بد نبود. مدال‌های خوبی را گرفتیم. در خود شمشیربازی برای نخستین بار 4 سهمیه را گرفتیم. * هنوز سهمیه های زیادی هم در رشته‌های مختلف باقی مانده است... درست است اما خیلی از رقابت‌های انتخابی المپیک به خاطر کرونا لغو شد و اگر این اتفاق نمی‌افتاد، طبیعتا سهمیه های ایران هم بیشتر می‌شد. مجتبی عابدینی نفر دوم از سمت چپ     * در دو دوره قبلی در المپیک حضور داشتی. در المپیک 2016 ریو یک قدم تا مدال فاصله داشتی، اما نشد. در این دوره انتظارها بالا رفته و آیا این شانس را برای خودت قائل هستی که روی سکو بروی؟ چرا که نه، ما هم در بخش انفرادی و هم بخش تیمی شانس مدال داریم. تیم ما در حال حاضر یکی از قدرت‌های جهان است و قطعا جزو مدعیان خواهیم بود. * در روزهای ابتدایی سال نو هستیم، اما ویروس کرونا همه چیز را تحت تاثیر قرار داده است. مجتبی عابدینی به عنوان قهرمان ورزش ایران این روزها را چگونه سپری می‌کند؟ کار خاصی انجام نمی‌دهم و در خانه مانده‌ام تا شرایط بهتر شود. تمرینات و اردوها هم تعطیل است و برای در امان ماندن از کرونا باید همه در خانه بمانیم و از ترددهای غیر ضروری جلوگیری کنیم. نکات بهداشتی را باید کاملا رعایت کرده و حضور در مراکز خرید و تفریحی را تعطیل کنیم. * اما در این بین افرادی هستند که مسائل را رعایت نمی کنند و بی توجه هستند؟ متاسفانه خبرهایی می شنوم که با وجود خطرناک بودن شرایط اما باز هم افراد زیادی در خیابان ها حضور دارند و هر روز بر تعداد مبتلایان افزوده می شود. در کشورهای دیگر دیدم که بعد از شیوع کرونا خیابان ها را خلوت کردند و در خانه ماندند. * برخی عنوان می‌ کنند ما کرونا نداریم و به همین دلیل مشکلی به وجود نمی‌ آید... کرونا در برخی افراد خاموش است و خودش را نشان نمی‌دهد، اما ممکن است همان افراد ناقل باشند. من دوستی در چین دارم که 50 روز از خانه بیرون نیامده و خریدهایش را غیر حضوری و اینترنتی انجام می دهد. حتی شنیدم در چین بیمارستان‌های صحرایی را هم تعطیل کرده‌اند. اگر مسائل بهداشتی را رعایت نکنیم، قطعا آمار مبتلایان بالاتر هم می‌رود و ریشه کن شدنش زمان می‌برد. * نوروز امسال نسبت به سال‌ های دیگر متفاوت شده بود. شما آن را چگونه سپری می‌کنی؟  از نظر من نوروز وقتی است که کرونا در ایران و جهان ریشه کن شده باشد. امسال عیدی در کار نیست و باید دو ماه دیگر جشن بگیریم. *  شما در روزهای نوروز اگر مسابقه یا اردویی نبود، مسافرت می‌رفتی. امسال با توجه به شیوع کرونا شرایط چطور بود؟ مسافرت در این وضعیت اشتباه بزرگی و می‌ تواند آسیب زیادی هم به خود و هم دیگران بزند. من خودم در شهرستان خانه دارم، اما امسال تصمیم گرفتم در خانه بمانم و سفر را به بعد از کرونا موکول کنم. * چه کارهایی را در منزل انجام می‌دهی؟ بیشتر فیلم می‌بینم. کنار خانواده هستم و با فرزندانم بازی می‌کنم. * آخرین فیلمی که دیدی چه بود؟ کلوپ همسران، ساخت ایران 2 و سال‌های دور از خانه را در این مدتی که در خانه مانده‌ام، دیدم.   * بزرگترین اشتباهی که در سال 98 انجام دادی، چه بود؟ امسال اشتباهی نداشتم؛ چه در ورزش و چه زندگی شخصی. * بزرگترین هدفی که در سال 99 داری، چیست؟ المپیک بزرگترین رویداد ورزشی است و من هم هدفم درخشش و موفقیت در این مسابقات است اگرچه مسابقات یک سال به تعویق افتاد ولی به دنبال کسب مدال هستم و باید ببینیم چه شرایطی پیش می‌آید. *مجتبی عابدینی در حال حاضر 35 ساله است. آیا او را می‌توانیم در المپیک 2024 هم ببینیم؟ هنوز هیچ چیز معلوم نیست و نمی توانم در این مورد چیزی بگویم. *و صحبت پایانی؟ سال 98 هرچند خوب نبود، اما تمام شد. امیدوارم و دعا می‌کنم در سال 99، روزهای خوبی در انتظار مردم ایران باشد.