به گزارش قدس آنلاین، دوم نوامبر ۲۰۱۷ ( ۱۱ آبان ماه جاری) مصادف است با یکصدمین سالگرد صدور «اعلامیه بالفور»، یادداشتی که جیمز بالفور وزیر امور خارجه انگلیس‌ خطاب به «روتشیلد» ارسال نموده و در آن نظر مساعد دولت‌ انگلستان‌ نسبت‌ به‌ «تشکیل‌ یک‌ کشور یهودی‌ در فلسطین» ‌ را اعلام کرد. اندیشه تشکیل‌ دولت‌ یهود، نخست‌ در کنگره سازمان‌ جهانی‌ صهیونیسم‌ به‌ رهبری‌ تئودُر هرتسل‌ در ۱۸۹۷میلادی مطرح‌ شد و در پی‌ آن‌ صهیونیست‌ها تلاش‌های‌ گسترده‌ای‌ برای‌ جلب‌ حمایت‌ دولت‌ها از این‌ طرح‌ آغاز کردند. نخستین‌ مذاکرات‌ آنان‌ با دولت‌های‌ عثمانی، آلمان‌ و سپس‌ انگلیس‌ با شکست‌ روبرو شد اما با شروع‌ جنگ‌ جهانی‌ اول‌ توجه‌ دولت‌ انگلیس‌ به‌ یهودیان‌ و نقش‌ آنان‌ در جهت‌ منافع‌ آن‌ دولت، معطوف‌ گشت. با پیشنهاد بالفور، سازمان‌ صهیونیسم‌ با تشکیل‌ هیئتی‌ مرکب‌ از نویسندگان‌ و سیاست‌مداران‌ صهیونیست‌ به‌ تهیه‌ و تدوین‌ پیش‌نویس‌ یادداشت‌ بالفور به‌ روتشیلد پرداختند. در این‌ خصوص‌ با یهودیان‌ آمریکایی‌ نیز تماس‌هایی‌ گرفته‌ شد. به‌ دلیل‌ مخالفت‌ یهودیان‌ ضدصهیونیسم‌ و نیز تعهداتی‌ که‌ انگلستان‌ در توافق‌نامه مک‌ ماهون- شریف‌ حسین، به‌ اعراب‌ داده‌ بود، مواد مندرج‌ در این‌ یادداشت‌ چندین‌بار مورد تجدیدنظر قرار گرفت‌ و سرانجام‌ در اکتبر ۱۹۱۷‌ متن‌ نهایی‌ به‌ تأیید دولت‌ انگلستان‌ و آمریکا رسید و در دوم‌ نوامبر همان‌ سال‌ رسماً توسط بالفور به‌ روتشیلد اعلام‌ گردید. در این‌ اعلامیه‌ تصریح‌ شده‌ که‌ دولت‌ انگلستان‌ برای‌ تشکیل‌ وطن‌ ملی‌ یهود در فلسطین، تلاش‌های‌ لازم‌ را به‌ عمل‌ خواهد آورد. اعلامیه بالفور یکی از عجیب ترین اسناد بین المللی تاریخ است، زیرا به موجب آن یک دولت استعمارگر، سرزمینی (فلسطین) را که مالک آن نبود، به نیابت از کسانی که مالکش بودند (فلسطینیان) و استحقاقش را داشتند، به کسانی بخشید که اصلاً استحقاق آن را نداشتند (صهیونیست ها)، فاجعه ای که به نحو بی سابقه‌ای در تاریخ، به اشغال یک سرزمین و آواره شدن یک ملت منجر شد. از ۱۹۱۷ تا ۱۹۴۷ که سازمان ملل بر طرح تأسیس دولت یهود در فلسطین صحه گذاشت، صدها هزار یهودی از سراسر جهان وارد فلسطین شدند. ظلم و ستم نازیها علیه یهودیان در خلال سالهای جنگ دوم جهانی و قبل از آن نیز به این روند مهاجرت، شتاب تازه‌ای بخشید. اکنون ما با فلسطین مصیبت زده‌ای مواجه هستیم که پخت و پز اصلی برای اشغال آن یکصد سال پیش در چنین روزهایی صورت گرفته است و مردم مظلوم این بخش از کره خاکی چند نسل است که تاوان زد و بندهای سیاسی و فزون خواهی‌های حکام استعمارگر اروپایی و آمریکایی و کارتل‌های مفسد صهیونیست را می پردازند. در همه این سالها و علی رغم فراز و فرودهای متعدد، ملت فلسطین در سرزمین های اشغالی و نیز در سایر کشورها، به مبارزه خود علیه اشغال و اشغالگران ادامه داده اند و در این مسیر خیانت و وادادگی برخی حکام اسلامی و سران عرب هم نتوانسته مانع جدی ایجاد کند. اکنون با گذشت یک قرن پرحادثه از صدور این اعلامیه ننگین، ملل آزادی خواه جهان اعم از مسلمان و غیرمسلمان در سرزمین های اسلامی و حتی غیراسلامی، اراده جدی برای مخالفت با اقدامات سرکوب گرانه، غیرانسانی و غیرقانونی رژیم صهیونیستی دارند. در چند هفته اخیر خبرهای متعددی درخصوص برنامه های مختلف در جای جای جهان در مخالفت با اقدامات صهیونیست‌ها منتشر شده است البته از سوی دیگر هم، وابستگان این رژیم و بنیادهای نزدیک به آن، با تکیه بر زر و زور و تزویر برنامه هایی را برای انعکاس صدا و دیدگاه خود تدارک دیده اند. شاید یکی از برجسته ترین اقدامات حامیان قدس شریف، «دومین همایش جهانی علمای مقاومت» که روزهای چهارشنبه و پنج شنبه هفته جاری در بیروت و با مشارکت شخصیت های علمایی بیش از ۸۰ کشور برگزار می شود. این اجلاس شعار زیبا و با مسمای «وعده حق- فلسطین بین بیانیه بالفور و وعده الهی» را برای خود برگزیده است و به درستی اشاره دارد به آیه شریف ۱۰۵ سوره انبیا، که باید آنرا بیانیه الهی خواند، که برتر و بالاتر از همه اعلامیه‌هاست: «أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُونَ».