توئی نشـــــسته به ســاحل توئی بهین به شمائل تو عذب مــــاء منــاهل ، توئی گزین به فضائلســـــلاله ای ز سمـــائی تو سرور من و مــائی تو عاشق ضعفــــــائی تو عــــــارفی به مسائلتوئی تـــــرنّم باران توئی صفـــــــای بهــاران توئی شکوه چنــــاران تو چاره ای به مشــاکلســـلام من به رکوعت سـلام من به سجودت سلام بر همه حالاتت ای حمیـــــده خصـائلجهـــان پر است ز فتنه به عدل و داد تو تشنـــه نه معـــرفت و نه تخنـــه ز راه مانده قوافــــلچه سخت دوری و هجران به غم نشسته و گریان که دوریت بود ای جان به کام زهــــر هلاهلشکســــته کشتی به دریا که باد شرطه وزد تـا بود نجـــاتی که آیــا در آن سو به سواحـــــلبیا عزیز عزیـــــزان شفـــا بده تو مریضــــــان نگر چـــگونه حریفـــــان اسیـــــر دست اراذلبُوَد ببینـمت آنگه که پشت کرده به کعبــــــه به اذن حضـــرت ربـــه که تیغ کرده حمــایلتو در میــــانه جمعی، سخن کنی تو به گرمی برای مردم تشــنه، و ما نشســـته مقـــــــــابل تو پور بر حق احمـد، رسول و سرور امجــــد توئی به نام م.ح.م.د اواخــــــری ز اوائــــل«رضا» اسیــر به شهوت نه توش دارد و قدرت ببین تا به کجا هست بین مــا و تو فـاصــــل