راز دشمنی با کی‌روش فاش شد!

از چند شب قبل که تعداد شکست های تیم های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا مقابل تیم های عربی به دو باخت در حدود 24 ساعت رسید خیلی ها با خود گفتند چرا باید توقع معجزه داشته باشیم؟ مگر امکانات ما قابل مقایسه با تیم های عربی است؟ منهای باخت استقلال اما باید بگوییم پرسپولیس با عنایت به مشکلاتی که روی نیمکت داشت، بازی خوبی را مقابل الدحیل به نمایش گذاشت. شکست پرسپولیس قابل تحمل تر از آن 3 گل عجیب در ورزشگاه آزادی بود که وارد دروازه استقلال شد. با این همه وقتی سرمربی وقت تیم ملی همین امکانات شایسته را از فدراسیون فوتبال مطالبه می کرد از سوی منتقدان متهم به زیاده خواهی می شد. مربیانی که متخصص انداختن تیم از لیگ برتر به دسته یک هستند و هیچ کارنامه ای در طول دوران مربیگری خود ندارند به سرمربی تیم ملی حمله می کردند چرا ما مراکش را با گل به خودی مدافع حریف شکست دادیم؟ در جام جهانی روسیه هزاران واژه غیر بهداشتی علیه تیمی سرازیر شد که به اسپانیا یک باخت خفیف داد و مقابل پرتغال مساوی کرد!درخواست بازی تدارکاتی و امکاناتی شایسته مانند زمین تمرین مناسب و لباس های آبرومند برای تیم ملی جرم بود اما امروز همه باخت های پر گل و کم گل مقابل تیم های عربی هیچ ایرادی ندارد! این تفاوت هاست که ما را به این نتیجه می رساند دشمنی ها با کی روش نه از سر دلسوزی برای فوتبال ایران که ریشه در حسادت ها و کینه ورزی ها داشت! مایه تاسف است که امروز نمایندگان ایران این طور مقابل تیم های عربی نتیجه می گیرند. مسلما هیچ کدام ما از باخت خوشمان نمی آید و فارغ از هر بحثی دوست داریم استقلال و پرسپولیس در بازی برگشت لیگ قهرمانان آسیا، این شکست ها را جبران کنند.