سفرهای فضایی دور بویژه بین سیاره‌ای آینده نیازهای جدیدی را برای حفظ ایمنی و کارآیی شرکت کنندگان در پروازهای فضایی می‌طلبد. فضانوردانی که به ماه یا مریخ سفر خواهند کرد وظایف زیادی دارند و جدای از این که سرشان شلوغ خواهد بود, انجام برخی عملیات یا برایشان بسیار سخت خواهد بود و یا خطرناک و شاید غیرممکن. به همین دلیل است که کارشناسان فضایی معتقدند یکی از وسایل ضروری برای اقامت‌های طولانی و سفر های درازمدت, سامانه‌های رباتیک و آدمک‌های خودکار هستند. این سامانه‌ها هم در اجرای برنامه‌های خارج از ایستگاه مانند عملیات تعمیر و نگهدار, کنترل و بررسی دستگاه‌های بیرونی, نصب و تعویض قطعات بزرگ ابعاد مانند باتری‌های خورشیدی و هم در اداره و مدیریت داخلی فضاپیماها می‌توانند به سرنشینان کمک کنند. البته برخی معتقدند دایره فعالیت این رباتها تنها باید به عملیات خطرناک و سنگین محدود شود و دخیل کردن آنها در مدیریت و اداره فضاپیماهای آینده ممکن است مشکل آفرین باشد آن گونه که در سناریوی اودیسه 2001 آرتور سی کلارک پیش‌بینی شده است. موافقان بهره برداری از این سامانه‌ها, این نگاه را تخیلی می‌دانند و معتقدند ربات‌ها هیچ گاه نخواهند توانست از اداره انسان خارج شوند. ظاهرا مسئولان سازمان فضایی روسیه(روسکاسموس) جزو دومین گروه هستند زیرا در چارچوب تفکر بهره‌برداری بیشتر از سامانه‌های هوشمند و آدمک‌های خودکار, ماه سپتامبر 2018 مرکز آموزش کیهان نوردان. یو.آ.گاگارین در حومه مسکو پذیرای متخصصان سیستم‌های رباتیک بود که در یک گردهمایی علمی-عملی در این مرکز شرکت کردند و یافته‌های خود را ارائه دادند. شرکت کنندگان مجموعه‌ای از ابزارهای نرم افزاری و سخت افزاری برای مدل‌سازی و تجسم مدل‌های ربات‌های تعاملی مجازی و نمونه‌های عینی غیرمجازی هوشمند برای استفاده بیشتر در آموزش فضانوردان را ارائه دادند. این سامانه‌ها در چارچوب یک بخش ویژه برای انجام مطالعات ارگونومی و تعامل بین شرکت‌کنندگان در ماموریت‌های طولانی در برنامه‌های مختلف فضایی استفاده خواهد شد.