به گزارش ایسنا، زهرا شجاعی با اشاره به عوامل اصلی محدود کننده فعالیت سازمانهای غیر دولتی پیش از دولت یازدهم اضافه کرد: تسلط نگرش محدودکننده بر فعالیت سازمان‌های  غیردولتی و افزایش تعداد سازمان‌های غیردولتی و غیرمتخصص در قالب سازمان‌های غیردولتی و ضعف کار تیمی و سازمانی در بسیاری از این سازمان‌ها آنها را به حاشیه رانده بود. به همین دلیل روزنه امید دولت یازدهم برای ارتباط‌گیری تا حدی توانست این سازمان‌ها را از انزوا و گوشه‌گیری خارج کند.  ریاست سابق مرکز مشارکت زنان در دولت هفتم و هشتم با تاکید بر تاثیر عوامل محیطی بر فعالیت سازمان‌های مردم نهاد به تجربه مرکز مشارکت امور زنان در دوره اصلاحات اشاره کرد و افزود: از آنجا که گفتمان دولت اصلاحات مبتنی بر رشد جامعه مدنی بود تلاش کرد تا ابزارهایی برای رسیدن به این هدف فراهم کند. ابزار جامعه مدنی، نهادهای غیردولتی هستند، پس از روی کار آمدن دولت اصلاحات، برنامه‌هایی برای تقویت و گسترش سازمان‌های غیردولتی زنان حمایت مادی و معنوی از این سازمان‌ها اختصاص بودجه در ردیف بودجه‌های دولتی، برگزاری کارگاه‌های آموزشی و انتشار کتاب‌های کمک آموزشی برای آشنایی با تعریف و جایگاه و مفاهیم و نحوه ثبت و پروژه‌نویسی  و... که تحت عنوان بسته آموزشی به NGOها و فعالان مدنی عرضه شد. از جمله این برنامه‌ها برگزاری نشست‌های منطقه‌ای و بررسی و مشکلات کار NGOهای زنان و توانمندسازی و ظرفیت‌سازی برای آنها در دستور کار مرکز قرار گرفت که موجب رشد و گسترش این سازمان‌ها شد. شجاعی با این انتقاد که بسیاری از این سازمان‌ها پس از کسب مجوز عملا فعالیتی نمی‌کردند عنوان کرد: در طول دولت نهم و دهم، بحث توانمندسازی یا ارتقای سطح فعالیت سازمان‌های غیردولتی زنان جدی گرفته نشد و اصلا تغییر نام مرکز از « مرکز امور مشارکت زنان» به « مرکز امور زنان و خانواده» به اندازه کافی نگرش دولت را به سازمان‌های غیردولتی نشان می‌دهد. وی نگرش دولت های نهم و دهم به موضوع سازمان‌های غیردولتی در طول  8 سال را منفی ارزیابی کرد و افزود: سازمانهای غیر دولتی در دولت‌های نهم و دهم به عنوان یک پدیده غربی و غیربومی در نظر گرفته می‌شد، دولت عملا تعاملی با سازمان‌های توسعه محور حوزه زنان در این مدت نداشت و در فرآیند تاسیس و صدور مجوز بسیاری از این سازمان‌ها هم اختلالاتی به وجود می‌آمد. در حالی که دولت وظیفه دارد تا با حذف نگرش تهدیدآمیز نسبت به نهادهای مدنی، آنها را در حوزه‌های مختلف تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری وارد کند. دبیرکل مجمع زنان اصلاح‌طلب با اشاره به اینکه اگرچه با روی کار آمدن دولت یازدهم فضا برای فعالیت مدنی در حوزه زنان بازتر شده است اظهار کرد:  اما این NGOهای زنان هستند که باید برنامه عمل منسجم‌تری برای فعالیت دراز مدت خود تدوین کنند و به نوعی با نیازسنجی سازمانی نقاط ضعف خود را بشناسند. وضعیت فعلی سازمان‌های غیردولتی زنان نیازمند بازبینی جدی در عملکردها و تجربیات گذشته است. باید از این فرصت برای بازسازی آسیب‌های سازمانی در دوره‌های گذشته استفاده کرد.  وی با بیان اینکه سازمان های مردم نهاددر معنای اعم و اخذ به صورت بازوهای اجرایی دولت هستند، اظهار کرد: نکته‌ای که در دولت یازدهم تا حدی مورد توجه قرار گرفت این بود که براساس مدل حکمرانی خوب نهادهای مدنی و بخش خصوصی در کنار هم قرار گرفتند. شجاعی در ادامه به تغییر نگرش دولت نسبت  به NGOها در دولت نهم و دهم اشاره کرد و افزود: در گذشته دولت به این سازمان‌ها نگرش تهدیدآمیز داشت. به همین دلیل از ابتدا با نگاه کنترلی و تهدیدآمیز و کاهش پشتیبانی از آنها و محدودیت فعالیت بسیاری از این NGOها تلاش کرد اقداماتی را برای به حاشیه راندن این نهادها بخصوص در حوزه زنان انجام دهد و از کارآمدی و تعداد آنها بکاهد. وی با ابزار امیدواری از رشد کمی و کیفی سازمان های غیر دولتی در حوزه زنان در دهه‌های اخیر تصریح کرد: اگر به آمار دوره اخیر مراجعه کنیم، می‌بینیم که رشد قابل توجهی از نظر تعداد در این سازمان‌ها به وجود آمده است. یکی از نقدهایی که به کار NGOها وارد می‌شود این است، افرادی که کار در نهادهای مدنی را آغاز می‌کنند در «حین فعالیت» موفق به کسب تجربه می‌شوند. این بدان معنا است که سازمان‌های غیردولتی در ایران به دلیل ضعف دانش کار سازمانی روی تقویت نیروی انسانی و ظرفیت‌سازی کار چندانی انجام نمی‌دهند. دبیرکل مجمع زنان اصلاح‌طلب یکی از دلایل ضعف کار سازمانی در سازمان‌های مردم نهاد حوزه زنان را ناشی از کمبود ارتباطات بین‌المللی در این بخش عنوان کرد و گفت: هرچند که داشتن مقام مشورتی با نهادهای بین‌المللی به تنهایی دلیل بر فعالیت بین‌المللی نیست، اما برخی از این سازمان‌ها اگرچه ملی هستند، با سازمان ملل یا یونیسف نیز همکاری می‌کنند. به گزارش دبیر خانه شورای اطلاع رسانی دولت، شجاعی با تأکید بر اینکه دولت باید تعاملی سازنده با سازمان غیردولتی برقرار کند که به دنبال آن بتواند همکاری‌های بین‌المللی خود را توسعه دهد اظهار کرد:  از جمله دستاوردهای سازمان‌های غیردولتی زنان در چهار سال گذشته ارتباط خوب معاونت زنان با نهادهای مدنی است اما با این حال سازمان‌های غیردولتی زنان بخصوص آنهایی که مستقرتر عمل می‌کردند، دچار مشکلات متعددی شدند که به دلیل ضعف کار سازمانی بود. سازمان‌های غیردولتی زنان باید بتوانند موقعیت اثربخشی خود در سیاستگذاری‌ها را مجددا احیاء  و از فرصت تعاملی که دولت و معاونت زنان در اختیار آنها قرار داده، استفاده کنند. انتهای پیام