به گزارش شفاف،عباس آقازاده رییس مجمع عمومی سازمان نظام پزشکی در گفت و گویی با اشاره به اینکه در مباحث اخلاق پزشکی هم نمونه‌های عالی و برجسته و هم نقاط ضعف داریم؛ اظهار داشت: اخلاق پزشکی شاخه‌ای از حقوق مدنی افراد است و زمانی که مردم و پزشکان بدانند چه حق و حقوقی در قبال یکدیگر دارند، میزان همکاری و همدلی ارائه دهنده خدمت و گیرنده آن افزایش یافته و تقابل‌ها کم می‌شود.  وی با گلایه از اینکه در دانشگاه‌های کشور توجه چندانی به تدریس اخلاق پزشکی و مباحث حقوقی کار پزشکی نمی‌شود، افزود: نمونه‌های برجسته اخلاق پزشکی در تاریخ کشور ما وجود دارد اما فعالان عرصه سلامت توجه کافی به مسائل اخلاقی جامعه پزشکی و پیراپزشکی نشان نمی‌دهند.  وی احساس همدردی با بیمار و نزدیکی به او با هدف درمان و جلوگیری از گسترش بیماری را از جمله نمونه‌های بارز اخلاق پزشکی عنوان کرد و اذعان داشت: علیرغم اینکه روند اصلی و سمت و سوی کلی اخلاق پزشکی خدمتگزاری و ایثار است اما طی سالیان اخیر و هم زمان با افزایش پذیرش دانشجوی پزشکی در رابطه با آینده این حرفه و نظام سلامت پیش بینی و اقدامات لازم صورت نگرفته است.    رییس مجمع عمومی سازمان نظام پزشکی با بیان این که پس از دوران جنگ تحمیلی نوعی مصرف‌گرایی و تجمل در میان دولتمردان و سایر اقشار پدیدار شد، ادامه داد: این امر سبب شد تا دانشجویان پزشکی نیز تشویق و ترغیب به این مسئله شوند که خیلی زود پولدار شوند در حالی که تخصص در کنار دلسوزی و احترام به انسان‌ها به کار می‌آید.  آقازاده با اشاره به این که در پزشکی قسم می‌خوریم تا فارغ از هر گونه تعصب  نژادی  و مذهبی هر کاری را که لازم باشد برای مداوا و نجات جان بیماران انجام دهیم، تصریح کرد: کسب مدارج علمی یک سلاح برای مبارزه با بیماری‌ها است و کسی می‌تواند از این سلاح به درستی استفاده کرده و آن را حمل کند که به انسان‌ها به عنوان هم نوعان خود تعصب داشته و با درد آنها دلش به درد آید و هدفش از پزشکی خدمت به کشور باشد.  وی با بیان این مطلب که احساس رضایتمندی از انجام کارها ارادی و اختیاری نیست، اظهار داشت: این احساس برگرفته از شرایط اقتصادی و اجتماعی است و زمانی که ا فراد در هر شغلی در قبال کار و خدماتی که انجام می‌دهند احساس رضایت نداشته و از آنها قدردانی نشود؛ طبیعی است که انگیزه و انرژی خود را از دست می‌دهند.  رییس مجمع عمومی سازمان نظام پزشکی با تأکید بر اینکه نباید اجر کارها و خدماتی که از سوی جامعه پزشکی ارائه می‌شود، نادیده گرفته شود گفت: زمانی که انگیزه از بین رود سقوط اخلاقی آغاز شده که منشأ آن را باید خارج از جامعه پزشکی جستجو کرد.  به گفته وی تفاوت‌های فردی بر روی عکس‌العمل‌ها در برابر شرایط تأثیر گذار بوده و جامعه موظف است تا حافظ و نگهبان سرمایه‌های اجتماعی باشد زیرا برهم‌ ریختگی بنیادهای اخلاقی انگیزه و علاقه لازم را برای انجام درست‌کارها از بین برده و احساس رضایتمندی و خوش اخلاقی را از افراد می‌گیرد.