به گزارش خبرنگار اجتماعی فارس، نرمش قهرمانانه عبارتی بود که اولین بار در سال ۷۵ توسط مقام ‌معظم رهبری بیان و در سال ۹۲ و پس از در جریان مذاکرات هسته ای توسط معظم له چندین بار تکرار و تشریح شد، به نظر میرسد این عبارت در منظومه اندیشه ای ایشان به معنای "مانور هنرمندانه برای دست یافتن به مقصود" و در واقع یک رویکرد کوتاه مدت یا تاکتیک است، رویکردی که میتوان رد تاریخی آن را از سالهای دهه ۴۰ و متاثر از مطالعه تاریخ مبارزات سیاسی امام حسن مجتبی ع پیدا کرد. آیت الله خامنه ای در سال ۱۳۴۸ اقدام به ترجمه کتابی با عنوان صُلحُ الحَسَن(ع) اثر شیخ راضی آل یاسین پژوهشگر و عالم شیعه (متوفای ۱۳۷۲ق) نمود و این کتاب در ایران با عنوان «صلح امام حسن پرشکوه‌ترین نرمش قهرمانانه تاریخ» به چاپ رسید. این کتاب، از معدود آثار تحلیلی و تفصیلی است که درباره زندگانی امام حسن مجتبی(ع)، موقعیت سیاسی او و شرایط صلح امام با معاویه سخن گفته و در آن لز قریب به صد منبع معتبر و ارزشمند استفاده کرده است. این کتاب دارای سه بخش است که در قسمت نخست شرح حال کوتاهی از زندگی امام مجتبی(ع) ارائه داده و در قسمت دوم به موضوع بیعت با آن حضرت و وضعیت سپاه می‌پردازد. قسمت آخر و اصلی کتاب، بررسی قرارداد صلح و عوامل آن بحث می‌کند. در خاتمه کتاب نیز، گزارشی از مقایسه شرایط صلح امام حسن(ع) و قیام امام حسین(ع) ارائه می کند . مترجم کتاب که در آن ایام طلبه ای جوان بود، در مقدمه کتاب، انگیزه خویش از ترجمه را این گونه بیان می‌کند: «پیش از این‌که به ترجمه این کتاب بپردازم، مدت‌ها در فکر تهیه نوشته‌ای در تحلیل موضوع صلح امام حسن بودم و حتی پاره‌ای یادداشت‌های لازم نیز گرد آورده بودم؛ ولی سپس امتیازات فراوان این کتاب مرا از فکر نخستین بازداشت و به ترجمه این اثر ارزشمند وادار کرد... مگر که جامعه فارسی زبان نیز چون من از مطالعه آن بهره گیرد و هم برای اولین بار درباره این موضوع بسی با اهمیت، کتابی از همه رو جامع، در معرض افکار جویندگان و محققان قرار گیرد.» رهبر انقلاب سالها بعد در این باره میفرمایند: مرحوم شیخ راضی آل یاسین (رض) در این کتاب "صلح الحسن" ثابت میکند که اصلا جا برای شهادت [در آن روزهای صلح] نبود؛ هر کشته شدنی که شهادت نیست.... مجید احمدی - دانشجو دکتری سیاستگذاری عمومی انتهای پیام/