اظهارات ضد و نقیض قدیمی درباره موش‌های پایتخت؛ از سال های پیش درباره وضعیت موش های تهران میان کارشناسان و مسئولان اختلاف نظر بوده است و با جدی شدن وقوع زلزله در تهران، این مسئله بیشتر به چشم می‌آید. تحریریه پارسینه- حامد کشاورز: با وقوع دو زمین‌لرزه در روزهای اخیر که به‌خوبی در تهران احساس شدند، ایمنی و آینده این شهر در صورت وقوع یک زلزله بزرگ بیش از هر زمان دیگری موردتوجه قرار گرفته است. یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که سال‌هاست ذهن مردم و مسئولان را درگیر خود کرده، مسئله موش‌های تهران و رفتار آنها پس از زمین‌لرزه احتمالی است. موش‌های تهران گونه‌ای از «رَت»ها هستند که بیشتر به نام موش نروژی شناخته می‌شوند. گزارشی که اخیراً توسط روزنامه قانون منتشر شد، بار دیگر این جانوران ناخوشایند را به صدر تیترها کشانده است. در گزارش این روزنامه بدون آن که نامی مطرح شود، ادعا شده که «به گفته کارشناسان جمعیت بالایی از موش‌های پایتخت مهاجم و از نوع زنده‌خوار هستند». انتشار گسترده این خبر موجب واکنش‌هایی شد. از جمله محمدحسین بازگیر، رئیس محیط‌زیست شهر تهران به تسنیم گفت آماری در این خصوص وجود ندارد و نباید مردم را از چیزی که وجود ندارد بترسانیم.  ناهید خداکرمی، عضو کمیته محیط‌زیست شورای شهر تهران هم در گفتگو با جام جم اظهار داشت «وسعت مسئله به این حد نیست که شایعه‌سازی می‌کنند». او البته توضیحی درباره وسعت واقعی مسئله هم ارائه نکرد. پیام محبی، رئیس جامعه دامپزشکان ایران هم از دیگر افرادی بود که با انتشار ویدیویی نسبت به این خبر واکنش نشان داد. محبی که به نظر می‌رسید قصد دارد از نگرانی‌ها بکاهد، خواسته یا ناخواسته، به‌صورت تلویحی خطر موش‌های تهران را تأیید کرد. او با اشاره به  این که موش‌های تهران در حال حاضر از نوع مهاجم هستند، حمله آنها به لاشه دیگر حیوانات و حتی موش‌های کوچک را تأیید کرد. محبی همچنین «آمدن موش‌های آدم‌خوار به تهران» را غیرواقعی خواند و تأکید کرد این‌ها در واقع همان موش‌هایی هستند که در تهران زندگی می‌کنند. رئیس جامعه دامپزشکان نه‌تنها وجود موش‌های مهاجم را تکذیب نکرد، بلکه پای گربه‌ها و سگ‌های خیابانی و حتی روباه و شغال را هم وسط کشید؛ هرچند درنهایت اظهار داشت که این‌ها مسئله اصلی پس از زلزله در تهران نیستند. ۵۰ میلیون موش آدم‌خوار مسئله تعداد موش‌ها و زنده‌خوار بودن یا نبودن آنها به روزهای اخیر محدود نمی‌شود. نگاهی به گزارش‌های سالیان اخیر نشان می‌دهد این موضوع هرچندوقت یک‌بار توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرده است. فروردین سال ۱۳۹۲ مهرداد حلوایی، دبیر کمیته دفع آفات شهری و صنعتی شهرداری تهران، در گفتگو با خبرگزاری مهر «انفجار موش‌ها از زیر زمین به روی زمین در صورت وقوع زلزله» را تهدیدی جدی برای شهر خواند و گفت موش‌ها پیش از رسیدن نیروهای امدادی، افراد زیر آوار مانده را می‌خورند. عبدالرضا باقری، فعال محیط‌زیست، هم با اشاره به این که موش‌های نروژی از کشورهای دیگر و با کشتی به ایران وارد شده‌اند، موش‌های کوچک و جوجه پرندگان را از جمله غذاهای این جانوران خواند. مهرماه ۱۳۹۳ روزنامه اعتماد در گزارشی به آمار ۵۰ میلیونی موش‌های زنده‌خوار در تهران به نقل از محمد حقانی، رئیس وقت کمیسیون محیط‌زیست شورای شهر، اشاره کرده بود. در این گزارش قاسم علی اکبر، پژوهشگر مبارزه با موجودات مهاجم، حتی تعداد موش‌ها را بیشتر از این ارقام ذکر می‌کند. علی اکبر مناطق ۶ و ۲۰ شهرداری تهران را اصلی‌ترین مراکز تجمع موش‌ها عنوان می‌کند و دلیل آن را وجود شاخه قنات‌های شمالی- جنوبی و شرقی- غربی تهران می‌داند. او با بیان این که رَت ها موجوداتی زنده‌خوار هستند، احتمال حمله آنها به انسان‌ها را در شرایط خاص، همچون کمبود غذا یا دست‌کاری محیط زندگی‌شان توسط انسان، بسیار قوی می‌خواند و می‌گوید این جانوران زمانی که گرسنه می‌شوند به هرچیزی حمله می‌کنند. البته او در توضیح این که چرا تاکنون حملاتی این‌چنینی به انسان‌ها در تهران گزارش نشده، آن را «لطف خدا» خوانده بود. موش‌ها نه آدم‌خوارند، نه زنده‌خوار این گمانه‌زنی‌ها و ادعاها مخالفانی قدیمی هم دارند. از جمله، رضا قدیمی، مدیرعامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل تهران، شهریورماه سال گذشته، گویندگان این حرف‌ها را به خلاف‌گویی و تشویش اذهان عمومی متهم کرده بود و گفته بود کم‌تر از یک و نیم میلیون موش در تهران وجود دارد. قدیمی سه سال پیش هم همین اظهارات را مطرح کرده و این‌طور استدلال کرده بود که «اگر چنین بود در ساخت بزرگراه امام علی(ع) که تمام ساختمان‌ها تخریب و خاک‌برداری صورت گرفت باید شاهد حمله موش‌ها بودیم و نیمه جنوبی شهر پر از موش می‌شد». او در گفتگو با خبرگزاری مهر اضافه کرد: «موش‌های تهران نه آدم‌خوار هستند نه زنده‌خوار، موش‌ها هیولا نیستند و با اقداماتی ساده و مشخص می‌توان آنها را معدوم کرد.شهرداری تهران نیز با اقدامات گسترده و با روش‌های متداول روز دنیا نسبت به معدوم کردن موش‌ها اقدام می‌کند و هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد».  قدیمی در سال ۱۳۹۳ در گفتگویی دیگر با روزنامه «دنیای اقتصاد»، پای دلالان را هم وسط کشید و درباره آمار ۵۰ میلیونی موش‌های تهران گفت: «این سخنان زاده ذهن خیال‌پرداز افرادی است که می‌خواستند با عنوان پژوهشگر و روش‌های علمی به ما نوعی از سم را بفروشند که ما بر اساس تحقیقاتی که انجام دادیم متوجه شدیم سخنان این افراد پایه علمی ندارد». دکتر اسماعیل کهرم، بوم‌شناس، هم سال ۱۳۹۲ در واکنش به اظهارات حلوایی به ترس موش‌ها از انسان‌ها اشاره کرده بود و خورده شدن افراد زنده زیر آوار توسط این آنها را «کاملاً تخیلی» و برخاسته از «ذهن‌های بیمارگونه» خوانده بود. لطفا در این مکان آشغال نریزید اگرچه میان مسئولین و کارشناسان مختلف اتفاق‌نظری در خصوص تعداد موش‌های تهران و آدم‌خوار بودن یا نبودن آنها وجود ندارد، اما همگی بر یک نکته تأکید دارند: زباله اصلی‌ترین منبع تغذیه موش‌هاست و مهم‌ترین ابزار برای کنترل جمعیت این جانور این است که از ریختن زباله‌ها روی زمین و داخل جوی‌های آب خودداری کنیم. اگر از موش‌های آدم‌خوار- و همین‌طور غیر آدم‌خوار- می‌ترسید، آشغال نریزید.