به گزارش ایرنا،این دستگاه مینیاتوری 1.6 میلی‌گرم وزن دارد؛ ولی می‌تواند یک شی با وزن 265 میلی‌گرم را بلند کند. قدرت فوق‌العاده این نانو ماشین از بارگیری و تخلیه یون‌های بین لایه فوق‌العاده نازک دی سولفید مولیبدن ناشی می‌شود. سپس انرژی شیمیایی به انرژی مکانیکی تبدیل می‌شود. آزمایش‌ها نشان می‌دهد با اعمال ولتاژ ناچیز، این نانو ماشین می‌تواند 165 برابر وزن خود را حمل کند. دی سولفید مولیبدن یا MoS2 یک ترکیب غیرمعدنی کریستالی است که ساختار مولکولی آن شبیه به گرافین است.اتم‌های واقع در لایه دی سولفید مولیبدن پیوند محکمی دارند؛ ولی پیوند بین لایه‌ها ضعیف است که باعث می‌شود لایه‌ها به راحتی منبسط شوند. می‌توان نانولایه‌های دی سولفید مولیبدن را در یک محلول قرار داد و با خشک کردن آن، تجهیزاتی شبیه به الکترود شکل داد. نانو لایه‌ها با اضافه‌شدن یا کاهش یون‌ها، منقبض و منبسط می‌شوند و عملکردی شبیه به عضله بوجود می‌آورند. این نانو ماشین کاربردهای متفاوتی از روبات‌ها گرفته تا بال‌های هواپیما دارد. قدم بعدی ساخت تجهیزاتی است که با استفاده از آن بتوان اشیای سنگین‌تری را جابجا کرد. نتایج این مطالعه در نشریه Nature منتشر شده است. ۵۴۵۴