از میان انبوه سفرها، دیدارها و امضای تفاهم‌نامه‌های وزارت ارتباطات در دوره محمود واعظی که نوعی رکوردزنی بی‌سابقه بود، یافتن جزییات دقیق هیچ‌گاه میسر نشد. در واقع هیچ اطلاعات روشن و مشخصی از بیشتر این توافقات به بیرون درز نمی‌کرد و عموما از عبارات کلی و مبهم برای اطلاع‌رسانی استفاده می‌شد. موضوعی که پیش از این بارها در هفته‌نامه عصر ارتباط به آن پرداختیم. اما در میان این دیدارهای گسترده و متنوع، نمونه‌های انگشت‌شماری نیز پیدا می‌شوند که در آن مشخصا حرف از طرح و پروژه‌ای شده باشد و به همین جهت امکان پیگیری وجود دارد. در همین راستا اواخر سال گذشته بود که محمود واعظی، وزیر ارتباطات وقت در دیدار با علی الظفیر، وزیر ارتباطات سوریه ابراز امیدواری کرد که در زمینه‌های مخابرات، آی‌تی، پست، تجارت الکترونیکی مباحث آموزشی، آموزشی و در زمینه تحقیق و توسعه مقدمات همکاری بین ایران و سوریه وجود دارد. واعظی گفته بود در ایران شرکت‌های توانمند خصوصی بسیاری وجود دارد و ما این آمادگی را داریم که ارتباط این شرکت‌ها را با بخش‌های مختلف کشور سوریه برقرار کنیم. وزیر پیشین ارتباطات با بیان توافق صورت‌گرفته میان معاون اول رییس‌جمهور کشورمان و نخست وزیر سوریه در ارتباط با ایجاد اپراتور سوم در سوریه همچنین گفته بود، از میان سندهایی که در این سفر میان نخست‌وزیر کشور سوریه و معاون اول رییس‌جمهوری کشورمان به امضا رسید، امضای سند میان دو وزارتخانه ارتباطات سوریه و ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران از پیشرفت بالاتری نسبت به دیگر سندها برخوردار است. واعظی حتی در این زمان چنان از ایجاد اپراتور موبایلی در سوریه مطمئن بود که دو موضوع تعیین فرکانس و نحوه ترخیص اموالی را که اپراتور تلفن همراه قرار است به سوریه ببرد نیز در صحبت‌هایش ذکر کرد. در آن مقطع گفته می‌شد که راه‌اندازی اپراتور سوم تلفن همراه در این کشور یکی از مفاد تفاهم‌نامه میان طرف ایرانی و سوری بوده است.  حالا اما با وجود آنکه دوره وزارت واعظی به انتها رسیده و وزیر جدید پا به پاستور گذاشته، قاعدتا نباید به‌معنای بی‌نتیجه ماندن تفاهمات دو‌طرفه باشد و از وزیر جدید ارتباطات انتظار می‌رود گزارشی در خصوص پیشرفت‌های اجرای این پروژه در اختیار افکار عمومی بگذارند؛ مگر آنکه چنین پروژه‌ای اصولا کلید نخورده باشد. ضرب تمبر مشترک حضرت معصومه (س) و حضرت زینب (س) میان دو کشور ایران و سوریه و احداث فیبرنوری دمشق – بغداد – تهران از دیگر مباحثی بود که در آن مقطع مطرح شد و البته هنوز خبری دال بر محقق شدن هیچ‌یک از آنها در دست نیست.