خشونت های آشکار مانند نزاع های خیابانی و جمعی و نیز خشونت های پنهانی که رنگ و بوی فرهنگی دارد، مانند ازدواج های اجباری یا خشونت های خانگی در سلامت همه افراد جامعه تاثیر منفی دارد. فرهنگ پذیرش خشونت و انواع خشونت های فرهنگی ساختاری همه و همه یک وجه اشتراک دارند؛ عاملان خشونت، بینش و کنش منجر به خشونت را موجه قلمداد می کند. از این رو ارتقای سوادسلامت آحاد جامعه و مسوولان کشور در قبال مصادیق و اثرات روانی اجتماعی خشونت به عنوان یکی از اصول اولیه و زمینه ساز کاهش خشونت مطرح است. از آنجایی که خشونت موضوعی چندوجهی است و با سلامت و حقوق و شرایط اجتماعی افراد و خانواده هایی که در آن زندگی می کنند، مرتبط است، مداخلات آن نیز باید همه این جنبه های مختلف را مورد توجه قرار دهد. برای بهره گیری علمی از رهیافت های علمی و مطالعات و تداوم این کار در زمینه های دیگر، هشتمین همایش سلامت روان و رسانه بر این موضوعات تاکید دارد: - اصلاح فرهنگ پذیرش خشونت به عنوان یک هنجار نادرست نیاز به اطلاع رسانی گسترده درمورد انواع خشونت و اثرات مخرب آن بر جسم و روان مرتکبان، شاهدان و قربانیان آن دارد. - عدم آگاهی آحاد جامعه از مصادیق خشونت و پیامدهای ناگوار آن ازجمله مواردی است که سبب ادامه چرخه خشونت خواهد شد، بنابراین از رسانه های جمعی انتظار دارد تا در بستر علمی و اخلاقی به این مقوله مهم اجتماعی و بهداشتی توجه کرده و از طریق افزایش دانش و آگاهی عمومی به کاهش خشونت کمک کند. - رسانه های دیداری، شنیداری، نوشتاری و شبکه های اجتماعی همچنان که می توانند در پیشگیری و کاهش خشونت تاثیرگذار باشند، در صورت غفلت از این موضوع مهم بستری برای ترویج خشونت خواهند بود؛ بنابراین تاکید می شود در مورد نحوه انعکاس اخبار و تصاویر و گزارش ها و فیلم ها و بازی های رایانه ای از مشاوره کارشناسان حقوق اجتماعی و ارتباطات و سلامت روان بهره گیری کنند. - آشکار سازی خشونت در همه انواع آن به عنوان یک اصل روانشناختی در پیشگیری از تداوم چرخه مخرب خشونت اثرگذار است از این رو نهادهای علمی، مدنی و رسمی و رسانه ها می توانند در این زمینه نقش آفرین بوده و حمایت حقوقی، قانونی، مدنی و اجتماعی از آشکارکنندگان خشونت را داشته باشند. - ترویج الگوهای رفتاری جراتمندانه و تفکیک این الگوها از رفتار پرخاشگرانه و ارج گذاشتن به جرات مندی نیاز به اقدامات مستمر فرهنگی و اجتماعی دارد. - ترویج الگوهای یگانه و محدود رفتاری فرهنگی خود از مصادیق خشونت است به این سبب ترغیب شهروندان به پذیرش تفاوت و تنوع برای کاهش رفتارهای پرخاشگرانه امری ضروری است. - اصلاح نظام آموزش و پرورش و متون آموزشی و تربیتی در همه سطوح به ویژه در دوران پیش دبستانی و دبستان با الویت افزودن مهارت های زندگی در اولویت اصلاح فرهنگی و زیربنای کاهش و کنترل خشونت قرار دارد. - سیاست ها در قبال خشونت های جمعی و به ویژه اعتراضات صنفی، اجتماعی و علمی باید مبتنی بر مدارا و درک انگیزه های معترضان باشد. - تقویت و پشتیبانی از فعالیت نهادهای مدنی، رسانه ها و سازمان های مردم نهاد احزاب و فعالان اجتماعی ضدخشونت در برنامه های پیشگیرانه و مداخله ای از اهمیت بسیار برخوردار است. - تلاش برای شکل گیری گفتمان ملی مدیریت خشونت در سطح جامعه با همکاری دانشگاه ها و مراکز پژوهشی، انجمن های علمی و دیگر نهادهای مدنی ضروری است. - مطالعه و آسیب شناسی مشکلات اجتماعی، خشونت و شناسایی علل و زمینه های دینی اخلاقی سیاسی فرهنگی اجتماعی و اقتصادی آن برای پیشگیری از خشونت و کنترل فرایند بروز آن ضروری است. - بدون اصلاح قوانین و سیاست های کلان خشونت آمیز ، اصلاحات در سطح فردی و میانی ثمربخش و پایدار نخواهد بود. از این رو بازبینی قوانین، سیاست ها و برنامه ها به منظور کاهش خشونت ضروری است. - از آنجا که اجرای قانون ابزار اصلی تعدیل خشونت در جامعه است، ترویج قانونمداری اصل مهم در پیشگیری خشونت است. - اولویت هرگونه برنامه ریزی و تلاش برای خشونت باید در سطح ساختارها و نهادها باشد؛ در این صورت در سطوح فردی هم پایدار خواهد شد. - برنامه ریزی و سرمایه گذاری در حوزه سلامت روان یکی از اصول پایه ای برای پیشگیری از خشونت است. *دبیر علمی هشتمین همایش سلامت روان و رسانه/بیانیه همایش علمی**1834تنظیم: ناهید شفیعی ** انتهای پیام /*