براساس گزارش ساينس الرت، نكته مثبت اين است كه ميزان نابودي جنگل‌‌ها در سال 2017 بسيار كمتر از مساحت جنگل‌هاي نابود شده در سال 2016 بوده‌است، اما از سويي ديگر تفسير متفاوتي از داده‌ها نيز وجود دارد: هيچ نشانه‌اي از وارونه شدن روند تخريب جنگل‌ها ديده نمي‌شود. اين داده‌هاي جديد كه توسط محققان دانشگاه مريلند و در قالب برنامه جنگلباني جهاني موسسه منابع جهاني آمريكا گرد‌آوري شده‌اند، نشان مي‌دهند جهان بخش بزرگي از جنگل‌هاي گرمسيري خود را در سال 2017 از دست داده‌است. اين پديده، از بين رفتن پوشش درختان، متفاوت از جنگل‌زدايي است،‌پديده‌اي كه خوشبختانه رو به كاهش گذاشته‌است. از بين رفتن پوشش درختان به معني از بين رفتن 30 درصد از چتر درختان در جنگل‌هاي مصنوعي و طبيعي و به واسطه حوادث طبيعي يا انساني است. در سال 2017 نزديك به 39 ميليون هكتار از اين پوشش از بين رفته‌است، يعني در حدود 160 هزار كيلومتر مربع، يا محوطه‌اي بزرگتر از كشور نپال. براي از بين بردن چنين حجمي از چتر درختان بايد براي در هر دقيقه از يك سال برگ‌ها و شاخه‌هاي محوطه‌اي به اندازه 40 زمين فوتبال استاندارد را از درختان جدا كرد. برزيل در سال 2016 نزديك به 9.1 ميليون هكتار از پوشش درختان  خود را از دست داده‌است،‌يعني سه برابر بيشتر از سال 2015 و عامل اصلي اين تخريب نيز بيشتر آتش‌سوزي بوده‌است، پديده‌اي كه با تعهدي بالا به وظيفه خود در زمينه كاهش تنوع گونه‌هاي زيستي و ذخائر زيست‌توده ادامه مي‌دهد. بزرگترين بازنده در اين گزارش كلمبيا است، كه بيش از 50 درصد از پوشش گياهي خود را از دست داده‌است، رويدادي كه عامل وقوع آن بيشتر سياسي است تا آب و هوايي و به همين دليل رفع آن به معضلي بزرگ تبديل شده‌است. همچنين اندونزي توانسته با استفاده از سياست‌هاي درست در استفاده از تالاب‌ها به عنوان زمين كشاورزي مانع از نابودي جنگل‌ها شود در حدي كه طي دوره‌اي سه ساله توانسته ميزان تخريب پوشش جنگل‌هاي خود را كاهش دهد.