به گزارش پنجشنبه گروه اخبار علمی ایرنا از پایگاه خبری ساینس دیلی، بخش عمده ذرات ریز پلاستیک که وارد آب می شود روی سطح آن شناور می ماند؛ اما بخشی از این ذرات پس از ترکیب با ذرات بیولوژیک به عمق آب می رود.اقیانوس ها سرشار از ذراتی متشکل از پلانکتون های زنده و مرده و همچنین ضایعات موجودات زنده هستند که به آنها ذرات بیولوژیک گفته می شود. محققان به منظور بررسی نحوه تعامل ذرات پلاستیک با ذرات بیولوژیک موجود در آب، الگوی حرکت دانه هایی از جنس پلی اسیتیرن با ابعاد 700 تا 900 میکرومتر را درون آب مورد مشاهده قرار دادند. در این بررسی مشخص شد ذرات پلاستیکی به خودی خود قادر به ایجاد توده نیستند اما زمانی که با ذرات بیولوژیک ترکیب می شوند به سرعت با یکدیگر ادغام شده و توده هایی از ذرات را تشکیل می دهند که ته‌نشین می شود. در مرحله بعدی محققان ذرات پلاستیک خالص را با ذراتی که دارای پوششی از بیوفیلم بودند مقایسه کردند و مشخص شد ذرات دارای بیوفیلم با سرعت بیشتری با ذرات بیولوژیک ترکیب می شوند و توده تشکیل می دهند. به اعتقاد محققان ترکیب شدن ذرات بیولوژیک با پلاستیک پوشیده از بیوفیلم پدیده ای عادی در اقیانوس های زمین است و تاثیر بزرگی بر انتقال و توزیع میکرو ذرات پلاستیک دارد. گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Proceeding of the Royal Society B منتشر شده است.علمی (6)**9259**1055 انتهای پیام /*