شب‌هنگام، آن زمان که خورشید آسمان از خجالت روی برکشید و خورشیدِ زمین به نیزه شد، بازماندگان خاندان امام (ع) یارانش را به بند کشیدند. سرها که بر سر نیزه‌ها رفت، یزیدیان خیال کردند کار را تمام کرده‌اند؛ بی‌خبر از آواری با خطبۀ زینب (س) بر سرشان فرود خواهد آمد. شام غریبان چه طولانی بود، و زینب (س)،داغدار برادر، منتظر برآمدن صبح.