رزمندگان فارق از ایدئولوژیشان بررسی شوند/ نویسندگان دفاع مقدس را دریابید

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، گلستان جعفریان روز چهارشنبه همزمان با ششمین روز برگزاری بیست و سومین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاریها در نشست 'کتاب روزهای بی‌آینه' افزود: من به دفاع مقدس تکیه دارم و معتقدام برای موفقیت ادبیات پایداری باید زندگی رزمندگان را فارق از نگاه مذهبی‌شان مورد بررسی قرار داد. اگر این رویه در پیش گرفته شود مسلما هستند خانواده‌ها و رزمندگانی که برای زندگی‌ و کشورشان فداکاری‌ها کرده‌اند و باید تبیین شوند. او با بیان اینکه جنگ زوایای پنهانی دارد افزود: کسی که اسیر می‌شود زندگی‌اش دچار پیچیدگی‌هایی می‌شود که قابل توجه است چراکه اسرا از جدال بیرونی خارج و وارد جدال درونی می شوند. نویسنده چندین جلد کتاب با موضوع دفاع مقدس افزود: در زمان جنگ ممکن بود در قبال آزادی یک اسیر صدها اسیر عراقی را آزاد کنیم . در آن زمان تبادل اسرا فضای جامعه عوض می‌شد و برای همین به ادبیات بازداشت‌گاهی گرایش زیادی پیدا کردم. وی ادامه داد: وقتی با اسرا صحبت می‌کردم می‌دیدم که انواع پیچیدگی‌های روحی و فکری بهرمند هدارند تا اینکه یادداشت‌های شهید لشگری را خواندم. همان زمان بود که متحیر شدم و دوست داشتم که این نوشته‌ها را در قالب یک کتاب دنبال کنم. جعفریان با بیان این خاطره که شهید لشگری چهل روز رنگ آسمان را ندیده بود گفت: در یکی از خاطرات وقتی خواندم که چطور شهید لشگری با یک نخ سیگار به رویا و خیالات دوران جوانی و ازدواج رفته بود با عمق پیچیدگی‌های روحی او مواجه شدم و مبهوت ماندم. نویسنده کتاب روزهای بی‌آینه با اشاره به سخنی از شهید لشکری مبنی بر اینکه «من اسیر نبودم بلکه منیژه اسیر بود» تصریح کرد: برای من دل شکن بود وقتی خاطرات خانم لشگری را می‌شنیدم. خصوصا زمانی که کسی بعد از اسارت شهید لشگری با او کاری نداشت و خاطرات او همچنان بی‌ثمر باقی مانده بود. جعفریان با تشریح وضعیت بعد از اسارت شهید لشگری بیان کرد: زمانی که خانم لشگری با تغییرات روحی و جسمی حسین لشگری مواجه شد تعجب کرده بود چراکه حسین لشگری در آمریکا تحصیل کرده بود و نگاه ایدئولوژیک نداشت اما بعد از اسارت حسینی را دیده بود که حافظ قرآن بود. وی افزود: زمامی که شهید لشگری به خانه بازگشت از همسرش تقاضای پوشش مطابق با جایگاه اجتماعی او را داشت که با مخالفت منیژه مواجه شد. همسر لشگری پیشنهاد داد که اگر نمی‌تواند تحمل کند از هم جدا شوند. اما این روح بلند و منعطف شهید لشگری بود که با هم از این موضوع صرف نظر کردند و به زندگی مشترک ادامه دادند. این نویسنده ادبیات پایداری با تاکید بر اینکه انسان‌ها را همان گونه که هستند در کتاب‌هایش نشان می‌دهد گفت: حسین لشگری هجده سال زیر شکنجه عراقی‌ها بود و حتی یک بار مصاحبه بر ضد آرمان‌ها و نظام جمهوری اسلامی نکرد. همین باعث شد که خانم لشگری حسین را بازنده زندگی معرفی کند که تمام زندگی‌اش را از دست داده است. جعفریان ادامه داد: منیژه لشگری بر این باور است زمانی که حسین لشگری به شهادت رسید عاشقش شد. چراکه تا آن زمان روح بلند او را این چنین درک نمی‌کرد که حسین چه اکسیر دست نیافتنی برای او بود. این روحانی نویسنده همکاری همسر شهید لشگری با خود را بسیار سخت توصیف کرد و اذعان داشت: ایشان اصلا من را با پوششم قبول نداشت تا اینکه کم‌کم شروع به بیان خاطرات کردند. خاطراتی که پراکنده و بریده بریده و هزار پاره بود و این کار را برای من بسیار سخت می‌کرد. جعفریان با بیان این جمله از منیژه لشگری که آنها زمانی به تعادل فکری و روحی برای پذیرش هم رسیدند که حسین لشگری به شهادت رسیده بود٬ گفت: زندگی برای منیژه لشگری طوفانی بود که همراه خود سلوک و نعمت به همراه داشت. حتی با اینکه بعد از هجده سال دوری و تفاوت‌های گوناگون تازه به وجود هم پی برده بودند ‌و در کنار هم آرامش را حس می‌کردند. وی گفت: اصل تهیه مطالب یک سال و نیم وقت برد اما منیژه لشگری چندان راغب به انتشار نبود که دست آخر بعد از چهار سال تلاش فراوان این کتاب به زیر چاپ رفت. نویسنده کتاب روزهای بی‌آینه تصریح کرد: من به دفاع مقدس تکیه دارم و معتقد هستم که برای موفقیت ادبیات پایداری باید زندگی رزمندگان را فارق از نگاه مذهبی‌شان مورد بررسی قرار داد. اگر این رویه در پیش گرفته شود مسلما هستند خانواده‌ها و رزمندگانی که همچون منیژه لشگری برای زندگی‌ و کشورشان فداکاری‌ها کرده‌اند.وی به نقش بی بدیل رسانه ها در اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به افکار عمومی اشاره کرد و از جراید خواست در تبیین و معرفی ابعاد پنهان و ناگفته های جنگ و دفاع مقدس تلاش کنند.جعفریان در ادامه تصریح کرد: بیان و تشریح موضوع دفاع مقدس نباید به یک هفته خلاصه بلکه باید ضمن بها دادن به کتابهای حوزه دفاع مقدس در طول سال ادبیات و فرهنگ دفاع مقدس را تبیین و معرفی کنیم.حسین لشکری (زاده ۱۳۳۱ - درگذشته مرداد ۱۳۸۸ سرلشکر خلبان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که پس از ۱۸ سال اسارت در عراق به ایران بازگشت. او دارای درجهٔ جانبازی ۷۰٪ بود و با موافقت فرمانده کل قوا در بهمن ۱۳۸۸درجهٔ نظامی وی به سرلشگری ارتقاء یافت.استقبال از حسین لشگری در نقطه صفر مرزی ایران و عراق بود و پس از آن در مدت ۸ سال با حدود ۶۰ نفر دیگر از همرزمان در یک سالن عمومی و دور از چشم صلیب سرخ جهانی نگهداری شد. پس از پذیرش قطعنامه وی را از سایر دوستان جدا نمودند و قسمت دوم دوران اسارت ۱۰ سال به طول انجامید. وی پس از ۱۶ سال اسارت به نیروهای صلیب سرخ معرفی شد و دو سال بعد در فروردین ۱۳۷۷ به ایران بازگشت. بیست و سومین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاریها تا 12 آبان ماه همه روزه از ساعت 9:30 تا 20:30 پذیرای علاقه مندان و بازدیدکنندگان از این رویداد بزرگ رسانه ای در محل مصلای بزرگ امام خمینی(ره) است.فراهنگ ** 1355 ** 1823 عکس و خبر: علی اکبر قزوینیان ** انتشار: طاهره نبی اللهی انتهای پیام /*