حجت الاسلام خدامراد سلیمیان، عضو هیئت مدیره انجمن علمی مهدویت حوزه در گفت وگو با خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان در رابطه با راه های ارتباط و نزدیک شدن به امام عصر عجل الله تعالی فرجه، اظهار کرد: توصیه های فراوانی در رابطه با حضرت مهدی علیه السلام، بخصوص در دوران غیبت  به ما رسیده که مقصود از این توصیه ها، توجه به «کارکردها و نقش انتظار حضرت مهدی علیه السلام» با تأسی و الگوبرداری از جامعه آرمانی عصر ظهور است.   وی افزود: اگر برخلاف نگاه سطحی به مباحث مهدوی، به دنبال یک نگاه عمیق باشیم درمی یابیم که در بحث انتظار صرفاً «زندگی در آینده» مطرح نیست. اینکه کسی صرفا آرمان‌گرا باشد یا با توجه به شاخص های حکومت جهانی حضرت مهدی علیه السلام، منتظر فراهم شدن آن زندگی باشد مد نظر نیست. بلکه بر اساس روایات ائمه علیهم السلام (که بر آن تاکید داشته اند) انتظار یعنی زندگی در امروز با توجه به شاخصه های عصر ظهور.   عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تصریح کرد: ما نیز امروز می توانیم تا حدودی زندگیِ عصر ظهور را تجربه کنیم. به عبارت دیگر، زندگی در عصر موعود ِ منجی(عج) هم در حوزه فردی و هم در حوزه اجتماعی، شاخصه هایی دارد و به ما توصیه شده با توجه به آن زندگی ِ آرمانی ِعصر ظهور، زندگی امروزمان  را سامان دهیم. نه اینکه منتظر باشیم تا وقتی زندگی عصر ظهور سامان گرفت باعث سامان بخشی زندگی ما نیز باشد.   حجت الاسلام سلیمیان ادامه داد: ما امروز می توانیم با توجه به شاخصه ها و مولفه های زندگی در عصر ظهور و پایبندی به آنها (در عمل و رفتار) به همان میزان، اصل ظهور را در دوران غیبت جاری و ساری کنیم. به این معنا که اگر قرار است در دوران ظهور، امنیت همه جا را فرا بگیرد ما در زندگی امروزمان، میزان تعهدمان نسبت به عنصر امنیت را افزایش داده و این آموزه را مورد توجه قرار دهیم. به این طریق که دیگران از ما در امان باشند؛ جامعه از ما در امان باشد؛ برای امنیت جامعه تلاش کنیم و... کمااینکه به چشم خود دیدیم بسیاری از جوانان ما در قالب مدافعان حرم جانفشانی کردند تا این امنیت حاصل شود.     مولف و محقق مهدوی «ایثار»، «عدالت» و «قسط » را از دیگر شاخصه های مهم عصر ظهور برشمرد و گفت: ما به هر میزان که امروز نسبت به شاخصه های حکومت مهدوی، پایبند باشیم، به همان اندازه امروز در عصر ظهور به سر می بریم. برای مثال اگر کسی امروز 10 درصد به مولفه های جامعه مهدوی پایبند باشد (در رفتار و عمل) یعنی زندگی امروز او 90 درصد در دوران غیبت و 10 درصد در عصر ظهور است. به همین دلیل در برخی روایات تاکید شده اگر شما در دوران غیبت به مسئولیت های خود عمل کردید، از این که زندگی شما به پایان برسد و دوران ظهور را درک نکنید، نگران نباشید.   سلیمیان افزود: البته منظور در اینجا کم کردن و کاستن قداست، شرافت و عظمت ِ عصر ظهور نیست بلکه سخن این است که اگر قرار است ما در دوران غیبت زندگی کنیم به هر میزانی که بتوانیم در رفتار و گفتار، خود را به شاخصه های دوران ظهور نزدیک کنیم به همان اندازه، تحقق ظهور برای ما عینی می شود هرچند که در عصر غیبت زندگی کنیم.   عضو هیئت مدیره انجمن علمی مهدویت حوزه ادامه داد: البته امروز هیچکس چنین ادعایی ندارد که عصر ظهور با عصر غیبت یکسان است. هرگز چنین نیست؛ حتی مهمترین ویژگی عصر ظهور، همین ظهورِ موعودِ منجی(عج) است و زندگی در سایه حضور آن حضرت(عج) با هیچ چیزی قابل قیاس نیست. اما منظور ما این است که وقتی ما منتظر یک منجی موعود به نام حضرت مهدی علیه السلام هستیم این انتظار باید در زندگی ما نقش داشته باشد و به هر میزانی که نقش داشته باشد ما به همان مقدار به اعمال و رفتارِ متناسب با عصر ظهور، پایبند می شویم.   وی تصریح کرد: لذا یکی از نکات مهم این است که بدانیم امام زمان علیه السلام برای چه می آیند؟ هدف، نتایج و برکات امام(عج) برای جامعه چه چیزهایی است؟ اگر این مسائل را خوب دریافتیم متناسب با این اهداف امروز خود را به لحاظ رفتار فردی و اجتماعی چینش کنیم.   حجت الاسلام سلیمیان ابراز کرد: کم نبودند افرادی که در عصر ظهور پیامبر صل الله علیه وآله و ائمه علیهم السلام در غیبت بودند. یعنی ممکن است فرد در محضر امام باشد اما از نور امام بهره ای نبرد چون بین خود و امام حجاب ایجاد کرده و در غیبت بسر می برد، غیبتی که باعث می شود، از منبع نور بهره نگیرد. همچنین کم نیستند کسانی که در دوران غیبت گویی در ظهور و محضر امام به سر می برند.   عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تاکید کرد: این بسیار مهم است که کسانی بتوانند در دوران غیبت با بهره گیری از انوار مقدس اهل بیت علیه السلام و نور تابناک حضرت حجت علیه السلام، دوران غیبت را برای خود به مثابه دوران ظهور تبدیل کنند و این اثر و برکت فوق العاده مهمی است که بر این اعتقاد و باور جاری است.   مولف و محقق مهدوی در ادامه خاطرنشان کرد: اگر من ایمان داشته باشم که امروز بعد از خدا و پیامبران یک انسان حّی و زنده از جنس خودم، نه تنها بر رفتار من که بلکه بر رفتار همه مردمان در کره زمین ناظر است این ایمان اثر تربیتی فوق العاده ای بر من دارد. مهمترین تفاوت ما و اهل سنت و دیگرانی که موعودهایی را باور دارند در این است که موعود ما از جنس خود ماست با ویژگی های انسانی ما. به عبارت دیگر او زنده است و میان ما نفس می کشد و اگر خودمان را از حجاب ها و پرده ها بیرون بکشیم می توانیم حضور ایشان را به راحتی در کنار خودمان حس کنیم.       پایان پیام/99