اولین همایش چیستی صلح، ۸ آذر با سخنرانی قانعی‌راد، دبیر علمی این همایش و سیدمحمد کاظم سجادپور، سخنران دیگر همایش افتتاح شد؛ قانعی‌راد دبیر علمی این همایش در مراسم افتتاحیه این رویداد علمی گفت: این همایش را می‌توان رخدادی ملی دانست. در خصوص اهمیت علمی این همایش باید گفت با توجه به شرایط معاصر و جایگاه ژئوپولیتیک ایران و تعارض‌های فرهنگی، قومی و زبانی در این کشور می‌تواند به غنای فرهنگی یا درگیری منجر شود. در شرایط کنونی با توجه به شرایط منطقه، تمدن‌های مختلف بشری شکل پیدا کرده است. خواستگاه بسیاری از تمدن‌ها در خاورمیانه است و این امر موجب ایجاد حساسیت زیادی شده است. از یک طرف منطقه به کانونی از غنای زبانی فرهنگی و تمدنی و از طرف دیگر به بشکه‌ای از باروت بدل کرده است. ما تلاش زیادی باید برای ساختن صلح بکنیم از این رو اهمیت فعالین صلح و کسانی که در این زمینه فعال‌اند بسیار زیاد است. به گزارش ایکنا، وی ادامه داد: اهمیت علمی این همایش قابل تاکید است. انجمن مطالعات صلح باید بتواند کارکرد خود را تامین کند و با فعالیت‌هایی از جمله این همایش به چشم‌اندازهای راهبری برسد. اینکه چرا صلح مهم است نیاز به مطالعات عمیقی دارد. ما باید بتوانیم به لایه‌های عمیق‌تری از مفاهیم گذار کنیم و به صلح در سطح باقی نمانیم. قانعی راد تصریح کرد: ما در شرایط علمی رشته مطالعات صلح نداریم و این خلائی آموزشی و ترویجی است که انجمن مطالعات صلح فقدان این رشته دانشگاهی را جبران می‌کند؛ به‌ویژه به این منظور که بتوانیم مفاهیمی را ایجاد کنیم و در موقعیت کنونی ایران توضیح دهیم. صلح می‌تواند کانون وحدت علوم باشدوی با بیان اینکه مفهوم صلح دارای همگرایی مفهومی زیادی است، گفت: می‌توان به صلح به عنوان حوزه مطالعات میان رشته‌ای نگریست. صلح در کانون مجموعه‌ای از مفاهیم است و می‌تواند به کانون وحدت علوم بدل شود. در حوزه فرهنگ ما با تعصب فرهنگی، بنیادگرایی دینی می‌لغزیم و می‌بینیم این حوزه با صلح مرتبط است در عرصه سیاست، دولت، حقوق شهروندی، ارتش، جنگ، حکمرانی، الهیات، عرفان، ورزش، صلح و ... پیرامون صلح جمع می‌شوند. دبیر علمی این همایش تصریح کرد: ما با شبکه مفهومی گسترده‌ای روبرو هستیم که صلح در کانون آن است و این نشان‌دهنده آن است که این مفهوم ظرفیت بالایی برای مطالعات میان‌رشته‌ای قرار بگیرد و ما می‌توانیم پیش‌بینی کنیم علوم سیاسی، علوم اجتماعی، مطالعات فرهنگی بخشی از مطالعات صلح بشود. قانعی‌راد ادامه داد: مسئله مبانی مفهومی و نظری و چیستی صلح از این رو در این همایش مطرح شده است که اهمیت بسیاری دارد. نباید با این مسائل به صورت سطحی روبرو شد. ما در عرصه کاربردی تمایل بیشتری به ورود داریم اما اهمیت این همایش آن است که به مفاهیم بنیادی صلح می‌پردازد و البته نباید در این حوزه به این همایش اکتفا کرد و باید این فعالیت را ادامه داد. بدون صلح توسعه غیرممکن است. همچنین نمی‌توان بدون صلح به جایگاه علمی بالا و جامعه اخلاقی و شکل‌گیری نهاد شهر و دانشگاه رسید. از این رو مطالعات صلح باید نشان دهد این مفهوم بسیار کلیدی است. وی افزود: این طور نیست که این همایش یکی از ده‌ها همایشی باشد که برگزار می‌شود. با توجه به ارتقای مطالعات میان‌رشته‌ای که یک منظومه فرهنگی ایجاد می‌کنند، مطالعات میان‌رشته‌ای شانس بیشتری برای ایجاد کانون وحدت علوم خواهد داشت. وی در پایان گفت: ۲۵۰ چکیده ارائه شد که از این میان ۱۵۰ چکیده تایید شد و از میان ۷۰ مقاله‌ای که دریافت کردیم، امروز ۳۵ مقاله در قالب ۹ پنل ارائه خواهد شد. من اینجا از انجمن علمی صلح تشکر می‌کنم. بر اساس گزارش ایکنا سجادپور، سخنران دیگر این همایش گفت: صلح بحث عمیقی را می‌طلبد، انسان‌هایی که با خود صلح هستند، می‌توانند صلح را ایجاد کنند. در سطح بین‌المللی شاهد دو جنگ خانمان برانداز جهانی بودیم. کشور ما با وجود اینکه اعلام بی‌طرفی کرده بود از این دو جنگ خسارات زیادی دید. از این رو صلح برای کشور ما حائز اهمیت است. وی ادامه داد: حدود ۵۰۰۰ سازمان بین‌المللی داریم. سوال اینجاست که نسبت سازمان ملل متحد و دیگر سازمان‌های بین‌المللی و صلح‌سازی چیست؟ سه کارکرد برای سازمان‌های بین‌المللی متصور است. سجادپور تصریح کرد: اولین کارکرد جلوگیری از جنگ است. پس از تاسیس سازمان ملل متحد دیگر ما شاهد جنگ جهانی نبودیم و این به خاطر است که جنگ‌‌ها حاصل دیگری قدرت‌های بزرگ است. دومین کارکرد سازمان‌های بین‌المللی نقش تعلیق‌گرا دارند. سازمان ملل از طریق ایجاد همگرایی کشورها در مناسبات جهانی، به تعلیق جنگ‌ها می‌پردازد.   وی افزود: سومین کارکرد تولیدکنندگی و وسعت‌گرایی است. این سازمان ادبیات گسترده‌ای در زمینه صلح ایجاد می‌کنند. ادبیاتی که در ۷۰ سال گذشته تدوین شده است بسیار قابل توجه است. همچنین تکنولوژی صلح‌سازی ایجاد شده است. بحث صلح‌بانی مطرح شده و تکنیک‌های زیادی برای جلوگیری از جنگ ایجاد شده است. زیباکلام سخنران دیگر این همایش بود که با طرح این پرسش که چرا مطالعات صلح در ایران امر جدیدی است؟ گفت: در طول تاریخ بشر جنگ مقدس بوده است. در ایران و جوامع دیگر جنگ امری ارزشمندی بوده است. صلح و علاقه‌مندی به صلح چیز جدیدی در جهان است. کروکر‌ها، جنبشی در اروپا در مقابل این باور که جنگ امری است مقدس ایستاد. جنبش CND نیز پس از راسل، سارتر و دیگر روشنفکران به مخالفت با جنگ پرداخت. در اوایل دهه ۵۰ هجری شمسی بود که رشته‌ای به نام مطالعات صلح در انگلستان ایجاد شد. این استاد دانشگاه تهران با بیان اینکه واضعین سه مذهب ابراهیمی، پیامبر صلح بوده‌اند، گفت: هیچ یک از ائمه(ع) نگفتند که باید قیام کنیم و با خلیفه بجنگیم. از حضرت عیسی نقل شده است که آنچه سهم سزار است باید به او پرداخت و سهم خدا را هم باید به او پرداخت. وی ادامه داد: پیروان سه دین ابراهیمی از خونریزی ابا نکرده‌اند و باید پرسید چرا؟ مارکس اقتصاد را عامل جنگ می‌داند. این نظر مورد وفاق نیست و خیلی‌ها هستند که معتقدند چیزی بجز انگیزه‌های اقتصادی هست که ما را وادار می‌کند که خشونت به کار ببریم. زیباکلام تصریح کرد: به صورت خلاصه باید بگویم، بعد از جنگ جهانی اول، بشر که با امید به پیشرفت وارد قرن بیستم شده بود، میلیون‌ها نفر در این جنگ از بین رفتند. پس از چهار سال جنگ پیمان‌های صلح منعقد شد. برای برخی از اروپایی‌ها مسئله‌ساز شد که آن دلایلی که باعث می‌شد جنگ ایجاد شود چیست، چرا باید جنگ ارزشمند باشد؟ و اساسا این حق که دولت‌ها می‌توانند شهروندان خود را مجبور به کشتن دیگری بکنند از کجا آمده است؟ پیش از آنکه پاسخ این سوالات داده شود و در کمتر از ۲۰ سال، جنگ جهانی دوم شروع شد و هیچ کس در این جنگ سربلند بیرون نیامد. وی افزود: گل سرسبد جنایات جنگ جهانی دوم هلوکاست و کشتار شش میلیون یهودی بود. البته هم متحدین و هم متفقین به کشتار آگاهانه غیرنظامیان پرداختند. پس از جنگ جهانی دوم نهضت ضدجنگ و صلح‌طلب قوت گرفت و یکی از اولین محصولات آن جنبش ضدتسلیحات هسته‌ای به وجود آمد. این استاد دانشگاه ادامه داد: من خوشحالم که در ایران جنبشی برای صلح صورت گرفته است؛ زیرا در کشور ما هنوز جنگیدن از ارزش‌های مقدس است. برگزاری این همایش شجاعت زیادی را می‌طلبد. سوال اساسی این همایش همان سوال جنبش ضدجنگ اروپایی است؛ یعنی اینکه چرا افراد زیادی در جنگ باید کشته شوند.