کد خبر: 4200
منتشر شده در شنبه, 28 آذر 774 16:08
کد خبر: ١٣٥٦٧٨ تاریخ انتشار: ١٩ اسفند ١٣٩٥ - ١٢:٤٢ فرهنگی » مطلب ویژه در گفتگو با مسعود ردایی مطرح شد: سازمان سینمایی خود را باید سیاستگذار کلی در صنعت سینما تلقی کند نه اینکه دخالت مستقیم در تولیدات داشته باشد سازمان سینمایی نقش و اثرش باید به همه سینما، عوامل، تولیدات و دفاع از آنها در مجامع...
کد خبر: ١٣٥٦٧٨
تاریخ انتشار: ١٩ اسفند ١٣٩٥ - ١٢:٤٢
فرهنگی » مطلب ویژه
در گفتگو با مسعود ردایی مطرح شد:
سازمان سینمایی خود را باید سیاستگذار کلی در صنعت سینما تلقی کند نه اینکه دخالت مستقیم در تولیدات داشته باشد
سازمان سینمایی نقش و اثرش باید به همه سینما، عوامل، تولیدات و دفاع از آنها در مجامع داخلی ...
<?xml encoding="utf-8" ???????>
گروه فرهنگی صابرنیوز: مسعود ردایی پیرامون تغییر و تحول سازمان سینمایی گفت: با توجه به سوابق جناب آقای حیدریان در سینما و تلویزیون در بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، این انتخاب را باید مبارک و میمون دانست اما از نظر نباید دور داشت که از سالهای دهه 60 و 70 عبور کردهایم و نیازها و دغدغههای فرهنگی اجتماعی کشور با آن سالها متفاوت است و نمی شود آن مدیریت حتی درخشان را به این دهه تسری داد. اکنون سازمان سینمایی نیاز به فکر جدید دارد و این موضوعی است که رئیس سابق سازمان سینمایی را علیرغم شایستگیهای فرهنگیاش دچار چالش کرد.
وی ضمن تشریح این چالش، بیان کرد:مشخصاً سازمان سینمایی خود را باید سیاستگذار کلی در صنعت سینما تلقی کند نه اینکه دخالت مستقیم در تولیدات داشته باشد، هرچند حمایتی. بودجه حمایتی سینما از سوی این سازمان باید به زیرساختها و ایجاد مجموعههای فرهنگی اختصاص یابد. متاسفانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرده که بودجه هنگفتی را صرف تولیدات سینمایی در سال آینده میکند که این خود موقعیت رانتخواران را محکمتر خواهد کرد و صنعت سینمای ایران را در همه زمینهها از جمله تولید و اکران دچار بیماری مزمن میکند. ریاست جدید سازمان سینمایی این تفکر را باید بسط دهد که از یکسونگری به همه جانبهنگری در سینما و عوامل و تولیدات سینمایی توجه شود بطوریکه این موضوع در سازمان سینمایی و مدیران آن نهادینه شود.
ردایی در پاسخ به این سئوال که آیا مواردی از این یکجانبه نگری سراغ دارید، عنوان کرد: بله حتماً وجود دارد اما رئیس سابق سازمان سینمایی یک جور انجام میداد و معاونش جور دیگر و مدیران و کارمندان هم سرگردان بین نظرات. نمونه بارز آن تبریک رئیس سابق سازمان سینمایی به کسب جایزه در جشنواره درجه 2 و 3 دنیا به فیلمهای خاص و از سوی دیگر معاونش خارج از چارچوب مقررات به مصوبات شورای پروانه ساخت و نمایش در مورد برخی از فیلمها ایراد وارد میکرد و در مقابل، از فیلمهایی حمایت همه جانبه و آشکارا موضع خود را بیان میکرد. به این نکته اصلی و کلیدی را باید توجه کرد که سازمان سینمایی نقش و اثرش باید به همه سینما، عوامل، تولیدات و دفاع از آنها در مجامع داخلی و بینالمللی گسترش یابد. یک جانبهنگری به هر سو، این سازمان را بی هدف و بی اثر خواهد کرد. در پایان به جناب آقای دکترایوبی خدا قوت می گویم و برای جناب آقای حیدریان آرزوی توفیق در خدمت به سینمای ارزشمند و متعهد ایران اسلامی دارم.
نوشتن دیدگاه