مرحوم علامه شیخ محمد حسین کاشف‎الغطاء  در سال ۱۲۹۴ قمری در نجف دیده به جهان گشود و در  ۱۸ ذیقعده ۱۳۷۳ هجری قمری در کرمانشاه درگذشت و در نجف اشرف به خاک سپرده شد. مشهور است که مرحوم شیخ جعفر کاشف‌الغطاء در سفر حجی که مرحوم سید مهدی بحرالعلوم و سید محمدجواد عاملی (صاحب مفتاح الکرامه) همراهی‌اش می‌کردند داخل بیت‌الله الحرام شد و چنین دعا کرد: «خدایا، خاندان و ذریه ‏ام را بی فقیه مگذار! » سید بحرالعلوم به او گفت: «ای شیخ! خدا دعایت را مستجاب خواهد کرد». علامه «محمد حسین کاشف‌الغطاء» تجلی استجابت دعای مرحوم شیخ جعفر بود که با شجاعت کامل و عزمی استوار در تمام دوران زندگی خود نسبت به تبلیغ اسلام ناب محمدی(ص) و نشر فرهنگ اهل بیت(ع) اهتمام کرد. کاشف ‎الغطا در طول سالیان دراز تدریس، شاگردان بسیار از جمله آیت‌الله العظمی سید محسن حکیم، آیت‌الله محمد جواد مغنیه و شهید آیت‌الله قاضی طباطبایی «امام جمعه تبریز» تربیت کرد. کاشف‎الغطا بخوبی نقش زمان و مکان در اجتهاد را یافته بود و بر این باور بود که نباید احکام اسلام در تنگنای سلیقه مجتهد قرار بگیرد، زیرا فرجام چنین کاری این است که احکام اسلام، به صورت خشک و بی‎روح درآید. کاشف‎الغطا در مورد اختیارات ولایت فقیه نظرات بسیار بلندی دارد. امام خمینی(ره) در این باره می‎فرماید: «ولایتی که برای پیامبر(ص) و امامان ثابت است، برای فقیه نیز ثابت است. موضوع ولایت فقیه چیز تازه‎ای نیست که ما آورده باشیم. بلکه این مسئله از اول مورد بحث بوده است ... به طوری که نقل کرده‎اند، مرحوم کاشف‎الغطا نیز بسیاری از مطالب را فرموده‎اند». کاشف‌الغطاء درباره حدود اختیارات ولی فقیه می‎نویسد: «ولایت فقیه همه مواردی را که به مصلحت اسلام و مسلمانان است، در برمی‎گیرد». آیت‎الله کاشف‎الغطا همچنین اهل سیاست بود و وقتی برخی از کج‎اندیشان از او می‎پرسیدند چرا در سیاست دخالت می‎کنید، در پاسخ می‎گفت: اگر سیاست به معنای پند، راهنمایی، نهی از فساد، نصیحت و مبارزه با استعمار است من اهل سیاستم. آری، من تا فرق سر غرق در سیاستم. چنین سیاستی از واجبات است. پدر، پدربزرگ، جد و تمام خاندان من، بیش از سیصد سال رهبری دینی جهان اسلام را بر عهده داشتند. در زیارت جامعه، درباره ائمه معصوم آمده است: اَنتم ساسَه العِباد؛ «شما سیاستمداران مردم هستید». سیاست ما سیاست پیامبر(ص) و امامان(ع) است. زمانی هم کاشف‎الغطا نامه‎ای به محمد علی جناح، اولین نخست‎وزیر پاکستان نوشت و هدف‌های استعماری پیمان‌های نظامی آمریکا را به او گوشزد ‎کرد. شمار تألیفات آن عالم مجاهد از هشتاد کتاب و رساله فراتر می‌رود، ولی بیشتر آنها هنوز چاپ نشده ‌است.