به گزارش ایسنا به نقل از گاردین، «گلب زیلبراشتاین» که پیش از این با بررسی دست‌نوشته‌های باقی‌مانده از «میخائیل بولگاکف» به بیماری کلیوی این نویسنده روسی پی برده بود با انجام آزمایش‌هایی بر روی نامه‌ای که «جورج اورول» پس از بازگشت از جنگ با فاشیست‌های تحت هدایت «فرانکو» دیکتاتور اسپانیایی خطاب به یکی از سردبیران ژورنال ابیات جهان در شوروی سابق نوشته بود، مدعی شد که این رماننویس سرشناس به سبب خونریزی بر اثر ابتلا به بیماری سِل درگذشته است.  این محقق با استفاده از فیلم استات موفق به کشف آثار باکتری و مورفین بر روی متن نامه نوشته شده توسط «اورول» شد و سپس ویژگی‌های این باکتری را با سوابق پزشکی کشته شدگان در جنگ‌های داخلی اسپانیا مقایسه کرد و اعلام کرد شواهد حاکی از آن است که «جورج اورول» در یکی از بیمارستان‌های اسپانیا مبتلا به بیماری سِل شده است. «اورول» پس از اصابت گلوله‌ای به ناحیه گردنش در یکی از بیمارستان‌های اسپانیا بستری شده بود. «زیلبراشتاین» توضیح می‌دهد: سطح عفونت «اورول» بسیار بالا بوده و بیمارستان استانداردهای بهداشتی بسیار پائینی داشته است. جنگ داخلی در اسپانیا آخرین جنگ در قرن بیستم میلادی بود که هنوز در آن از پنی‌سیلین استفاده نمی‌شد و به همین دلیل بسیاری از مجروحین در بیمارستاها عفونت می‌کردند و می‌مردند.  «دی جی تیلور» نویسنده کتاب زندگینامه «جورج اورول» نیز اعلام کرد که این نویسنده در کل طول دوران زندگی خود از شرایط سلامتی بدی رنج می‌برد و از نوعی بیماری مادرزادی تنفسی رنج ‌می‌برده، در حدود سن ۲۰ سالگی در کشور میانمار مبتلا به تب دِنگی می‌شود و در ۳۰ سالگی نیز با ذات‌الریه دست و پنجه نرم می‌کرده است. در اوایل سال ۱۹۸۳ حال وی به قدری وخیم می‌شود که به سب خونریزی شدید به آمبولانس به بیمارستان منتقل می‌شود و مدت‌های زیادی طول می کشد تا بهبود یابد.  «اورول» بعدها به جزیره‌ای «جورا» در اسکاتلند نقل مکان می‌کند و تمام وقت خود را صرف نوشتن کتاب «۱۹۸۴» می‌کند و همزمان تحت درمان بیماری سِل قرار می‌گیرد. وی رمان «۱۹۸۴» را در ژوئن سال  ۱۹۴۹ منتشر کرد و در نهایت در ژانویه ۱۹۵۰ و در سن ۴۶ سالگی درگذشت.  «جورج اورول» سال ۱۹۰۳ با نام اصلی «اریک بلر» در بوتیهاری هند که در نزدیکی مرز نپال واقع است، متولد شد. این داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و شاعر انگلیسی با دو کتاب پرفروشش و نیز با نقدهای پرشماری که بر کتاب‌ها می‌نوشت، یکی از بهترین وقایع‌نگاران فرهنگ و ادب انگلیسی قرن بیستم محسوب می‌شود. «اورول» تنها چند سال اول زندگی‌ را در این خانه سپری کرد و در دوران کودکی همراه خانواده‌اش به انگلستان رفت. او از سال ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۷ در کشور برمه در خدمت نیروهای پلیس بود. زندگی در محیطی طبقاتی در هند و انگلیس باعث نگاه ویژه او به پدیده فقر شد؛ موضوعی که مهمترین عنصر آثار او را تشکیل می‌دهد. «اورول» نیز همچون بسیاری از نویسندگان و روشنفکران اروپایی هم‌عصر خود، در دهه ۱۹۳۰ به اسپانیا رفت تا علیه ارتش فاشیست ژنرال «فرانکو» مبارزه کند. او در این جنگ مجروح شد و هرگز کاملاً بهبود نیافت.