کد خبر: 56857
منتشر شده در پنج شنبه, 24 اسفند 1396 16:27
سوالهای شرعی شما مخاطبان در زمینه «نماز» توسط کارشناسان دینی و مذهبی، پاسخ داده شده است. به گزارش سینماخبربخش های مهمی از سوال های شما کاربران باشگاه خبرنگاران جوان، با کارشناسان دینی و مذهبی مطرح شده و شما می توانید پاسخ های خود را پیرامون «نماز»، در اینجا دریافت کنید. اما پاسخ سوال های شرعی...
سوالهای شرعی شما مخاطبان در زمینه «نماز» توسط کارشناسان دینی و مذهبی، پاسخ داده شده است.
به گزارش سینماخبربخش های مهمی از سوال های شما کاربران باشگاه خبرنگاران جوان، با کارشناسان دینی و مذهبی مطرح شده و شما می توانید پاسخ های خود را پیرامون «نماز»، در اینجا دریافت کنید.
اما پاسخ سوال های شرعی برخی از کاربران در خصوص «نماز» كه توسط حجت الاسلام سیدجلال موسویان سخنران و کارشناس امور دینی و مذهبی، داده شده، به شرح زیر است:
* چرا ما نماز می خوانیم؟
نماز داراى جایگاه ویژهاى در ادیان الهى است و در طول تاریخ تمامى پیامبران و پیروان آنها سفارش به نماز شدهاند. اما چرا نماز؟ اسلام و قرآن داراى سیستمى ترتیبى جهت میل آدمى به مراتب کمال است که از جمله آنها اقامه نماز است. محور تربیت و تعالى انسان در مکتب اسلام، با توجه به خداوند و در نظر گرفتن موقعیت او و نیز جایگاه خود انسان میسّر است. این توجه با نماز حاصل مىشود. نماز و نه هیچ عبادت دیگرى، براى خداوند سودى به همراه ندارد و اگر هیچ کس در تمامى هستى سر بر آستان او نساید، بر دامن کبریایى او گردى نمىنشیند. ولى غفلت انسان از خداوند، زمینه سقوط وى به پستترین درجات را فراهم مىکند. حال آن که یاد خداوند او را بر طریق مستقیم نگاه مىدارد و در طوفان حوادث زندگى و فراز و نشیب آن دست او را مىگیرد. اگر بخواهیم نقش نماز را در طول زندگى به چیزى تشبیه کنیم، باید بگوییم، نماز همانند چراغهایى نورانى در مسیرى تاریک و ظلمانى و پیچ در پیچ است که انسان را به پیمودن راه اصلى و منحرف نگشتن و اسیر غول بیابان نشدن دعوت مىکند. این چراغها باید همواره روشن باشد وگرنه آدمى ممکن است در مرحلهاى به بیغولهاى بیفتد و چه بسا بازگشت از آن میسر نباشد. فلسفه اصلى نماز و دیگر عبادات همین است. بدون نماز و عبادت انسان تربیت نمىشود و توان لازم را براى پیمودن راه کمال نمىیابد. نـمـاز موجب یاد خداست؛ یاد خدا بهترین وسیله براى خویشتن دارى و کنترل غرایز سرکش و جلوگیرى از روح طغیان است.
نمازگزار همواره به یاد خدا است، خدایى که از تمام کارهاى کوچک وبزرگ ما آگاه است، خدایى که از آنچه در زوایاى روان ما وجود دارد و یا از اندیشه ما میگذرد، مطلع و با خبر است و کـمـترین اثر یاد خدا این است که به خودکامگى انسان و هوسهاى او اعتدال مىبخشد، چنان که غـفلت از یاد خدا و بى خبرى از پاداشها و کیفرهاى او، موجب تیرگى عقل و خرد و کم فروغى آن مىشود.
انـسـان غـافـل از خـدا در عـاقبت اعمال و کردار خود نمىاندیشد و براى ارضاى تمایلات و غرایز سـرکـش خـود حد و مرزى را نمیشناسد و این نماز است که او را در شبانه روزپنج بار به یاد خدا مىاندازد و تیرگى غفلت را از روح و روانش پاک میسازد. به راستى، انسان که پایه حکومت غرایز در کانون وجود او مستحکم است، بهترین راه براى کنترل غرایز و خواستهاى مرز نشناس او همان یاد خدا، یاد کیفرهاى خطاکاران و حسابهاى دقیق و اشتباه ناپذیر آن است. از این نظر قرآن یکى از اسرار نماز را یاد خدا معرفى مىکند: اقم الصلوه لذکرى نماز را براى یاد مـن بـپـادار (سوره طه، آیه ۱۴).
* مگر خدا به نماز ما نیاز داشته که نماز خواندن را واجب کرده است؟
البته آنچه گفته شد صرفا ترسیم کلى از مسائل بود. براى پىبردن به عمق هر یک از موارد فوق، باید به سیرى فکرى در آن پرداخت و در این زمینه از پرسش، مطالعه و تفکر مداوم سود برد. براى این منظور کتابهاى ذیل معرفى مىشود: ۱ ـ اثبات وجود خدا، جمعى از دانشمندان ۲ ـ فروغ هدایت، مترجم: على دوانى ۳ـ اصول دین، شهید دستغیب ۴ ـ طرح علمى اصول اسلام، عطایى ۵ ـپیامبر شناسى، مکارم شیرازى ۶ ـ خدا و پیامبران، جعفر سبحانى ۷ ـ پیامبر امى، شهید مرتضى مطهرى ۸ ـ مقدمهاى بر جهانبینى اسلامى، شهید مرتضى مطهرى ۹ ـ خاتمیت، شهید مرتضى مطهری.
* برای ایام عید که سفرهای نوروزی در پیش است، مسافت حد ترخص هر شهر به شهر دیگر را چگونه باید بسنجیم؟
حد ترخص هر شهری ۲۴ کیلومتر است. در کمتر از ۱۰ روز اگر از وطن دور باشید نماز شکسته است؛ و اگر در مسافرت وقتی ۱۰ روز یک جا میمانید حد ترخصش ۲۴ کیلومتراست.
* پدرم فوت کرده، و هنوز بعد از چند سال نمازهای قضای ایشان را نمیدانیم که به جا بیاوریم، چه کار باید کنیم؟ می شود نمازهای قضا را به جا نیاورد؟
اگر احتمال می دهند که پدرشان نماز قضا نداشته است، مثلا حداقل تا 5 روز نماز قضا را برای پدرشان بخوانند.
* خواندن نماز به زبان فارسی و یا برای اونایی که انگلیسی زبان هستند، می شود؟
بله خواندن نماز به زبان عربی واجب است و به مانند قبله میماند، که هرکسی، هرجا نماز میخواند، باید به با زبان عربی باشد. دین و مکتب تشیعه، دین ضابطهمندی است. همانگونه که تلاوت قرآن به زبان عربی است، تلاوت نماز هم باید عربی باشد.
* نماز فقط برای زمان حضرت محمد (ص) بود؟ بقیه پیامبران به شکل عبادت میکردند؟
همه انبیاء عبادت را داشتند. این نمازی که ما به عنوان صلاه می گوییم، انبیاء دیگر هم داشتند. منتها نحوه و شکل آن متفاوت بوده است. اما این شکل نماز و نوع تعبد مخصوص دین مبین اسلام است.
* زندگیم را از شهری به شهر دیگر انتقال دادم احتمال هم میدهد شاید دوبار به محل زندگی اولی برگردم. اصلا معلوم هم نیست که برگردم. نمازم در محل زندگی مقصد شکسته است یا خیر ؟
اگر احتمال میدهد که به محلی که زندگی اولی میکردند، برگردد، بنا برهمان احتمالش نمازش کامل است.
* محل زندگیم اراک است و هفته ای 1 روز باید به تهران بیام. اگر به هر دلیلی نماز ظهرم را نتوانم در تهران به جا بیاورم و بعد از اذان مغرب به اراک برسم، باید نماز قضای ظهر را شکسته به جا بیاورم، یا کامل؟
نماز را باید کامل بخوانند. چراکه دوباره به وطن خود برمیگردد. اما اگر در تهران میماند، باید شکسته، نماز را ادا میکرد. ولی اینکه به اراک برگشته است، باید نماز را کامل به جا آورد.
* آیا گفتن اذان واقامه در نماز قضا واجب است؟
گفتن اذان و اقامه در نماز واجب نیست، در نمازهای ادا ( نمازهایی یومیه) تا حدی اذان اقامه فضیلت دارد، که ادمه اطهار (ع) و حتی مراجع در فتواهایشان گفتند، شما میتوانید نمازهایتان بشکنید و اذان و اقامه را بگویید. در آداب نماز این را داریم که گفتند اذان و اقامه مستحب است.
* اگر شخصی همه حلال وحرام ها را رعایت کند وهمه وظایف دینی خود را انجام دهد اما نماز نخواند و روزه نگیرد آیا اهل جهنم است یا نه ؟ و آیا کسانی که دینی به غیر از اسلام دارند و نماز نمی خوانند آنها هم اهل جهنم هستند؟ یا مثل دانشمندانی که جان انسان ها را نجات می د هند اما نماز نمی خوانند، چی؟
معنا ندارد که شخصی (همه) حلال و حرامها را رعایت کند، اما بگوییم نماز و روزه به جا نمیآورد. چون نماز و روزه هم جزء واجبت است. از نظر احادیث در مورد نماز؛ «الصلوة عمود الدين ان قبلت قبل ما سواها و ان ردت رد ما سواها.» یعنی شأن نماز بین واجبات مثل شأن ولایت نسبت به شریعت است. که اگر نباشد سایر واجبات به کار نمیآید. مگر اینکه آن فرد نسبت به وجوب نماز یا روزه جاهل قاصر باشد نه مقصر، که در این صورت تکلیفی متوجه او نیست.
کسانی که دینی غیر از اسلام دارند اگر وضعیت فکری آنها به گونهای باشد که اصلا احتمال حقانیت اسلام را نمیدهند و به حقانیت دین خود جازم هستند. امام راحل در مکاسب «محرمه» معتقد است که در این صورت (جزم به حقانیت دین خود) معاقب نیستند چون اصلا احتمال نمی دادند که دینشان درست نباشد و بنابرین جاهل قاصر هستند و تکلیف آنها به تدین به اسلام، تکلیف به چیزی است که در وسع معرفتی آنها نیست «و لایکلف الله نفسا الا وسعها»
اما چنانچه احتمال عقلایی عدم حقانیت دین خودشان و حقانیت اسلام را بدهند و تحقیق نکند مقصر هستند و معاقب و چنانچه حقانیت اسلام را بدانند و به آن ایمان نیاورند مصداق این آیه شریفه هستند؛ «و من یبتغ غبر الاسلام دینا فلن یقبل منه و هو فی الاخرة من الخاسرین...» دینش از او قبول نخواهد شد.
* شکیات متداول نماز به چند دسته تقسیم می شوند؟
شکیات نماز بحث مفصلی است که اگر بخواهیم به سوالهای همیشگی مردم برسیم، باید بگویم، قالب شکهای ما بین شک دو، سه و چهار است، که شک بین دو سه نماز را باطل میکند، اما کسی که کثیرالشک باشد هرجور که نماز بخواند، نماز پذیرفته است. شک بین سه و چهار، در نماز چهار رکعتی باید بنا را باید بر چهار بگذارند. و نمازشان را بخوانند و بعد از پایان نماز، یک رکعت بنا بر نماز احتیاط به جا آورند. شک بین چهار و پنج، و شک بین یک و دو در نماز دو رکعتی نماز را باطل میکند.
* اگر بین نماز مغرب باشیم و از یاد ببریم، چهار رکعت بخوانیم و همان لحظه نیت نماز قضا کنیم، این نماز به چه شکل است؟
می شود نیت را تغییر داد، اما به شرطی که نماز را باطل نکرده باشیم. می شود نماز را از دو رکعت به سه رکعت و از چهار رکعت و به دو رکعت تغییر داد. و همچنین می شود نیت کرد نماز مستحبی را به واجب تغییر داد، اما نماز واجب را به مستحبی نمی شود تغییر داد.
انتهای پیام/
نوشتن دیدگاه