روزنامه شرق نوشت: رئیس سابق سازمان سینمایی دلیل حضورش را «اعتلای فرهنگ، هنر و کشور، برای آینده نظام جمهوری اسلامی ایران، برای اینکه ایران و ایرانی در جهان سربلند و سربلند‌تر باشند» اعلام کرد. ‌دکتر حجت‌الله ایوبی، ‌رئیس سابق سازمان سینمایی، ‌هم‌زمان با دوازدهمین انتخابات ریاست‌جمهوری، به جرگه کمپین انتخاباتی دکتر روحانی پیوست. او که ریاست ستاد هنرمندان را برعهده گرفته، در این مدتِ کوتاه به دلیل ارتباطات نافذش میان هنرمندان، این سمت را پذیرفت. او دلیل حضورش را «اعتلای فرهنگ، هنر و کشور، برای آینده نظام جمهوری اسلامی ایران، برای اینکه ایران و ایرانی در جهان سربلند و سربلند‌تر باشند» اعلام کرد. با او گفت‌وگوی کوتاهی انجام دادیم.   امسال در بخش بین‌المذاهب به‌عنوان داور در جشنواره جهانی فیلم فجر حضور داشتید. با توجه به اینکه شما یکی از بانیان برپایی جشنواره جهانی فیلم فجر بودید، تحلیل‌تان از این دوره جشنواره چیست؟ جشنواره‌ای که برگزار شد شایسته نام ایران و سینمای ایران بود. به نظرم، این جشنواره از موفقیت‌های بزرگ دولت «تدبیر و امید» در عرصه سینما و دیپلماسی فرهنگی و عمومی است. بنده با هیئت‌های مختلف گفت‌وگو کردم. همه میهمانان از نظم، مدیریت و شیوه برگزاری جشنواره بسیار خشنود و راضی بودند. جشنواره‌ای کاملا حرفه‌ای با رعایت همه آداب جشنواره‌های جهانی برگزار شد. فیلم‌ها بسیار خوب بودند و استقبال مردم از فیلم‌ها هم نشان داد جای چنین جشنواره‌ای در کشور خیلی خالی بود. به شما اطمینان می‌دهم این جشنواره یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای فرهنگی و هنری منطقه ما و آسیا خواهد شد.  شما این روزها در عرصه دیپلماسی کشور هم وارد عمل شدید. دلیل پذیرفتن «ریاست ستاد هنرمندان» در کمپین انتخاباتی دکتر حسن روحانی چیست؟ براساس چه تحلیلی این امر مهم را قبول کردید؟ من تاکنون در هیچ ستادی مسئولیت نداشتم، ولی امروز بر خودم وظیفه می‌دانم، برای اعتلای فرهنگ و هنر و کشور، برای آینده نظام جمهوری اسلامی ایران، برای اینکه ایران و ایرانی در جهان سربلند و سربلند‌تر باشند در این مسیر حضور داشته باشم. چون راهی جز ادامه دولت «تدبیر و امید» وجود ندارد. وظیفه ملی، دینی و انقلابی خود دانستم در حد توان اندکم به ادامه‌ این راه کمک کنم.   با توجه به ارتباط همدلانه شما با هنرمندان، ‌تا امروز، میزان مشارکت هنرمندان را چگونه دیدید؟ استقبال بسیار خوبی شد. هنرمندان رشته‌های مختلف با میل و علاقه و انگیزه بالا اعلام همکاری کردند. کمیته‌های مختلف تشکیل شد و «ستاد هنرمندان» پاتوق بسیار پررفت‌وآمدی شده برای همه هنرمندانی که به هیچ قیمتی حاضر نیستند به شرایط پیش از دولت «تدبیر و امید» برگردند. دورانی که هنر و هنرمند بر صندلی اتهام نشسته بودند. روزگاری که سونامی مهاجرت هنرمندان از کشور روز‌به‌روز شدت می‌یافت. روزگار بسته‌شدن خانه‌های صنفی اصناف، روزگار ورشکسته‌شدن هنرها، مانند سینما. اهالی هنر فراموش نمی‌کنند. ضمن اینکه آنها رفیق نیمه‌راه هم نیستند.  با وجود همراهی بیشتر هنرمندان، برخی از آنها گلایه‌هایی از دولت تدبیر و امید داشتند، ‌برای جذب آنها چه تمهیداتی اندیشیدید؟ بنای باشکوه هنر ایران دچار زلزله‌ای سهمگین شده بود. این بنا در این چهار سال بازسازی و هنر احیا شد. هنر تجسمی رونق گرفت. سینما از مرگ حتمی نجات یافت. هنر نمایشی و تئاتر، موسیقی و هنرهای دیگر احیا شدند. بسیار طبیعی است که هنوز در آغاز راهیم. هنوز در نیمه راهیم و البته همچنان مشکلاتی هم هست که یقینا حل خواهد شد. به نظرم در عرصه هنر مهم این است که نگاه و رویکرد دولت به هنر چیست؟ آیا هنر را تهدید و هنرمندان را رقیب خود می‌داند یا برعکس هنر را فرصت می‌داند؟ همه می‌دانند و خوب هم می‌دانند که این دولت به هنر و هنرمندان اعتماد دارد.اگر دولتی به مردم و جامعه هنری بی‌اعتماد باشد هر چقدر هم پول و امکانات به این عرصه تزریق کند، نتیجه‌اش ایجاد تفرقه در میان اهالی هنر می‌شود. نتیجه‌اش بسته‌شدن «خانه سینما» می‌شود. نتیجه‌اش هنر گلخانه‌ای و سفارشی می‌شود. نتیجه‌اش می‌شود شهروند درجه‌یک و دو! نتیجه‌اش می‌شود تبعیض! البته در این دوره مهم‌ترین اقدام انجام‌شده مردمی‌کردن هنر بود. ویژه‌خواری حذف شد. خلاصه این اقدام‌ها عده‌ای را هم ناخرسند خواهد کرد‌. ولی بااین‌حال باید مسیر درست را ادامه دهیم.