انصاف اینکه همشهری با تکیه بر بخت و اقبال و به امید پسند اتفاقی مخاطبان پا به میدان انتشار نگذاشت. تمام جنبه‌های این حرفه، از جمله - و به‌خصوص- گردش مالی آن اندیشیده شده بود. پس از آن، کمتر روزنامه‌ای در برابر الگوی ظاهری همشهری ایستادگی کرد یا توانست ایستادگی کند. از این گذشته، همشهری هرگز از دست زدن به تجربه‌های تازه و ورود به عرصه‌های نو‌تر، پرهیز نکرده است. با این همه آنچه هویت همشهری را امروز می‌سازد، مدیون گروه‌های پرتعداد همکارانی است که طی این سال‌ها مهارت، ذوق، هنر، تجربه و دانسته‌های خود را در خدمت این نام و نشان گذاشتند. خبرنگاران، نویسندگان، گزارشگران، صفحه‌آرایان، طراحان، ویراستاران، دست‌اندرکاران نیازمندی‌ها، مشاوران، دبیران، سردبیران وکارکنان انواع خدمات که کار را در روزنامه ‌ امکان‌پذیر کردند و تمامی آنان که بر چرخش روان چرخ همشهری اثر گذاشتند و می‌گذارند، در ارزش‌های این نام سهم دارند. اکنون و در گذر این سال‌ها این نام و نشان با نام و هویت حرفه‌ای پدید‌آورندگان همشهری درآمیخته است. از آن مجموعه، تنی چند بازنشسته‌اند، گروهی کار دیگری می‌کنند و دریغا کسانی از آن میان به دنیای باقی شتافته‌اند. از میان این گروه آخر، نام و کارکرد روانشاد احمدرضا دریایی سردبیر پیشین همشهری، بیشتر در یاد‌ها مانده است. بیست‌و‌پنجمین سالگشت انتشار همشهری را به تمامی آنان که در این روزنامه به حرفه حساس، پرمسئولیت و دشوار روزنامه‌نگاری پرداخته‌اند و می‌پردازند، شاد‌باش می‌گویم.