محمد محبی هفتاد و دو ساله در گفت وگو با خبرنگار ایسنا، با بیان اینکه قدمت تعزیه خوانی در بنجار سیستان به بیش از ۲۵۰ سال پیش می رسد افزود: در آن زمانهای دور که نزدیک به ۱۳۰ سال قبل بوده، بنحار حوزه علمیه‌ای داشته و حتی نمازجمعه نیز در اینجا برگزار می شده اما در دوران حکومت منفور پهلوی به دستور شاه پهلوی، دستور رسید که نماز جمعه و حوزه علمیه تعطیل شود، اما با توجه با اینکه ما از پدران و بزرگان مان هم که بیش از ۱۰۰ سال سن داشتند راجب به قدمت تعزیه و اینکه چه کسی باعث و بانی راه اندازی تعزیه در بنجار بوده می‌پرسیدیم جوابی برای ما نداشتند و می گفتند که قبل از ما هم تعزیه در بنجار بوده است. وی ادامه داد: نسخه‌های خطی تعزیه خوانی دست به دست و سینه به سینه به تعزیه خوانها رسیده است. وی ادامه داد: در آن زمان‌هایی که ما به یاد داریم وقتی می‌خواستیم تعزیه خوان شویم باید در ابتدا تست تعزیه خوانی می‌دادیم بدین‌گونه که یک متن از تعزیه را حفظ می‌کردیم و بعد از آن باید پیش تعزیه توانها اجرا می کردیم و در صورت قبولی، می‌توانستیم تعزیه خوان شویم. وی اضافه کرد: نسخه‌هایی که بدست ما رسیده از سال ۱۳۰۰ بوده که دست به دست به ما رسیده اما چون خیلی قدیمی است متاسفانه پاره شده و تعدادی از آنها مرمت شده ولی خیلی از این نسخه ها درحال از بین رفتن می باشد، اما با توجه به اینکه تعزیه خوانی از ارزش بالایی برخوردار بود توانستیم تکمیل این نسخ را از کتابهای تعزیه دنبال کنیم. انتهای پیام