فلسفه از تلاش‌های عملی سقراط حدود ۵۰۰ سال پیش از میلاد آغاز شده و با رهیافت‌های علمی شاگردش افلاطون و شاگرد او ارسطو رسما متولد شده است. به اين ترتيب فيلسوف در معناي اسم فاعلي كه فلسفه مي‌ورزد، اعتباري عام پيدا كرده است. در معناي لغوي واژه فلسفه شکل معرب واژهٔ یونانی فیلوسوفیا (philosophia) به معنای خرد‌دوستي است و گفته مي‌شود اين واژه را نخستين بار فیثاغورس فيلسوف رياضيدان دوران باستان به‌كار برده‌است . اينكه فلسفه چيست خود سوالي است كه بسياري از فيلسوفان با نگارش كتابها و مقالات گوناگون درپي پاسخگويي به آن بوده‌اند و البته از همين رو نيز پاسخهايي بسيار و گاه متفاوت به آن دا‌ده‌اند. از منظر روش‌شناختي فلسفه به عنوان دانشي كه سعي دارد با روش برهان و استدلال عقلي به احكام يقيني دست پيدا كند شناخته مي‌شود اما به لحاظ موضوع اگر فلسفه را چنان كه فيلسوفان يونان و به تبيعت از ايشان فيلسوفان مسلمان به آن توجه داشته‌اند در نظر بگيريم . دانشي است كه موجود از آن حيث كه وجود دارد موضوع مورد مطالعه آن است . تعريفي كه ارسطو بر آن صحه مي‌گذارد و افلاطون باور داشت آن‌که فلسفه می‌ورزد به خدايان شبیه می‌شود.از همين رو از روزگاران گذشته فلسفه را مادر و اشرف علوم و معرفت‌هاي بشري مي‌دانسته‌اند. به طور كلي دانش فلسفه در شاخه‌هاي متافيزيك،منطق،اخلاق،فلسفه دين،انديشه سياسي،زيبايي شناسي و معرفت شناسي گسترش پيدا كرده است. از پس اين شاخه‌هاي تنومند درخت فلسفه، فلسفه هاي مصاف سر برآورده است.فلسفه‌های مضاف به شاخه‌هایی از فلسفه گفته می‌شود که یک حوزه یا پدیده خاص را به‌طور تخصصی از دیدگاه فلسفی مورد مطالعه قرار می‌دهند. از جمله فلسفه‌های خاص می‌توان به فلسفهٔ کنش، زیست‌شناسی، شیمی، آموزش، اقتصاد، مهندسی، زیست‌بوم، فیلم، جغرافیا، اطلاعات، بهداشت، تاریخ، طبیعت انسان، شادی، زبان،سينما، حقوق، ادبیات، ریاضیات، ذهن، موسیقی،فرهنگ، فلسفه، فیزیک، روان‌شناسی، علم، جامعه‌شناسی، فناوری، جنگ و جنسیت اشاره کرد.براي آشنايي با اصطلاحات،مفاهيم و شخصيت‌هاي اين حوزه از معرفت و دانش بشري مي‌توانيد به لينك‌هاي زير مراجعه كنيد: