کد خبر: 9210
منتشر شده در دوشنبه, 11 ارديبهشت 1396 12:37
به گزارش افکارنیوز، در منابع آمده است که آن حضرت فرزندان زیادی داشت.[1] طبری، مورخ مشهور آورده است که حضرت حوا صد و بیست شکم برای حضرت آدم فرزند به دنیا آورد که برخی از زایمانهای وی دو قلو بوده است.[2] چگونگی ازدواج فرزندان آدم در قرآن آمده است: وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالًا کَثِیراً وَ نِساءً[3] این...
به گزارش افکارنیوز،
در منابع آمده است که آن حضرت فرزندان زیادی داشت.[1] طبری، مورخ مشهور آورده است که حضرت حوا صد و بیست شکم برای حضرت آدم فرزند به دنیا آورد که برخی از زایمانهای وی دو قلو بوده است.[2]
چگونگی ازدواج فرزندان آدم
در قرآن آمده است: وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالًا کَثِیراً وَ نِساءً[3] این جمله میگوید:" خداوند از آدم و همسرش، مردان و زنان فراوانى بوجود آورد" و از این تعبیر استفاده میشود که تکثیر نسل فرزندان آدم تنها از طریق آدم و همسرش صورت گرفته است و موجود ثالثى در آن دخالت نداشته است.
لازمه این سخن آن است که فرزندان آدم (برادر و خواهر) با هم ازدواج کرده باشند زیرا اگر آنها با نژاد و همسران دیگرى ازدواج کرده باشند کلمه" منهما" (به معنای: از آن دو) که در این آیه شریفه آمده است، صادق نخواهد بود.
این موضوع در احادیث متعددى نیز وارد شده است و زیاد هم جاى تعجب نیست چه اینکه طبق استدلالى که در بعضى از احادیث از ائمه اهل بیت نقل شده این ازدواجها مباح بوده زیرا هنوز حکم تحریم ازدواج خواهر و برادر نازل نشده بود، بدیهى است ممنوعیت یک کار، بسته به این است که از طرف خداوند تحریم شده باشد. چه مانعى دارد که ضرورتها و مصالحى ایجاب کند که در پارهاى از زمانها مطلبى جائز باشد و بعدا تحریم گردد.
در اینجا احتمال دیگرى نیز داده شده که: فرزندان آدم با بازماندگان انسانهاى پیشین ازدواج کردهاند زیرا طبق روایاتى آدم اولین انسان روى زمین نبوده، مطالعات علمى امروز نیز نشان میدهد که نوع انسان احتمالا از چند ملیون سال قبل در کره زمین زندگى میکرده، در حالى که از تاریخ پیدایش آدم تا کنون زمان زیادى نمیگذرد، بنا بر این باید قبول کنیم که قبل از آدم انسانهاى دیگرى در زمین میزیستهاند که به هنگام پیدایش آدم در حال انقراض بودهاند، چه مانعى دارد که فرزندان آدم با باقیمانده یکى از نسلهاى پیشین ازدواج کرده باشد ولى همانطور که گفتیم این احتمال با ظاهر آیه فوق چندان سازگار نیست.[4]
پی نوشت:
[1] . ر.ک: ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج1، ص98.
[2] . جهت مطالعه و کسب اطلاعات بیشتر ر.ک: طبری، ترجمه تاریخ الطبری،(ترجمه ابو القاسم پاینده، تهران، اساطیر، چ پنجم، 1375ش)ج1، ص92.
[3] . سوره مبارکه نساء، آیه1.
[4] . تفسیر نمونه، ج3، ص246- 247.
نوشتن دیدگاه